Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 32ο.

-Σιγά που θα φοβηθώ κιόλας, είπα ειρωνικά.

-Θα έπρεπε, είπε και με πλησίασε πιο απειλητικά.

-Γιατί; ρώτησα.

-Θες αλήθεια να μάθεις το γιατί; ρώτησε και βρεθήκαμε σε απόσταση αναπνοής.

Δεν με άφησε να απαντήσω. Μου έσκισε τη μπλούζα. Τον κοίταξα θυμωμένη.

-Είσαι μαλάκας; ρώτησα. Αυτή ήταν μια από τις αγαπημένες μου μπλούζες.

Εκείνος με κοίταξε σοβαρός.

-Πως με είπες; ρώτησε.

-Μαλάκα, είπα τονίζοντας κάθε συλλαβή.

-Τστστσ, έκανε και ήρθε πιο κοντά μου. Δεν μιλάς καλά.

Με άρπαξε και με έβαλε στον ώμο του. Εγώ γελούσα και του έλεγα να με κατεβάσει. Με πήγε πάνω στην κρεβατοκάμαρα. Με πέταξε πάνω στο κρεβάτι και έπεσε από πάνω μου. Με γρήγορες κινήσεις αφαίρεσε το παντελόνι μου.

-Εγώ είμαι το αφεντικό εδώ, είπε. Το κατάλαβες;

-Μάντεψε που σε γράφω, είπα.

Άρχισε να με φιλάει στο λαιμό έντονα. Τον βοήθησα να αφαιρέσει το παντελόνι του όπως και το μποξεράκι του. Με γρήγορες κινήσεις μου αφαίρεσε και τα δικά μου εσώρουχα.

Ξαφνικά σταμάτησε. Άνοιξε το κομοδίνο και έβγαλε ένα προφυλακτικό.

-Είσαι τέρμα φλώρος, είπα γελώντας.

-Ποτέ δεν ξέρεις, είπε και το ακούμπησε πάνω στο κομοδίνο.

Τον άρπαξα και τον έβαλα από κάτω μου. Άρχισα να τρίβομαι πάνω του χωρίς όμως να του δώσω την ευχαρίστηση να μπει μέσα μου. Ένιωθα ότι τον εκνεύριζα, αλλά του άρεσε.

-Έτσι μπράβο, είπα. Έλα στο μπαμπά.

Εκείνος γέλασε και με έβαλε από κάτω του. Έβαλε το προφυλακτικό και μπήκε απότομα μέσα μου. Άρχισε να επιταχύνει χωρίς να σταματάει. Ήταν ο απόλυτος ορισμός της ηδονής. Φώναζα πολύ δυνατά. Παίζει να με είχε ακούσει όλη η πολιτεία.

-Ποιος είναι ο μπαμπάκας τώρα; ρώτησε.

Τον κοίταξα στα μάτια και τον φίλησα με πάθος.

-Σίντνεϊ; ρώτησε.

-Τελειώνω, είπα.

-Όχι Σίντνεϊ, είπε γελώντας. Δεν θα τελειώσεις αν δεν μου πεις τι κίνηση κάνω.

-Τι μαλακίες λες; ρώτησα.

-Τι κίνηση κάνω; επέμεινε.

Γέλασα και τον φίλησα.

-Επιταχυνόμενη, είπα και άφησα μια πνοή ηδονής να με κυριεύσει.

Την ίδια στιγμή τελείωσε και αυτός.

-Μπράβο το κορίτσι μου, είπε λαχανιασμένος. Διαβασμένο σήμερα.

Ήταν ο καλύτερος από όλους. Δεν έχω ξαναζήσει τέτοιο πράγμα.

-Για γέρος καλά το πας, είπα.

Με αγριοκοίταξε και έβαλε το μποξεράκι του.

-Πείνασα, είπε. Πάμε κάτω να φάμε;

-Άμα μαγειρέψεις εσύ δεν τρώω, είπα.

-Μέχρι τώρα μια χαρά έτρωγες, είπε και μου χάιδεψε το κεφάλι.

Έβαλε ρούχα και πήγε να φύγει.

-Κόλιν, είπα.

-Τι; ρώτησε.

-Μου δίνεις μια μπλούζα γιατί τη δικιά μου την κομμάτιασες; ρώτησα.

Εκείνος γέλασε και μου έδωσε μια μωβ σκούρα μπλούζα. Τι σκατά νούμερο φοράει; Φόρεμα ήταν αυτό.

Κατέβηκα κάτω και τον βρήκα να ψαχουλεύει τι να φτιάξει.

-Αυγά με λουκάνικα τρως; ρώτησε με απορία.

-Τα πάντα τρώω, είπα. Νομίζω φάνηκε πριν.

-Σίντνεϊ, με μάλωσε. Παρεκτρέπεσαι.

-Επίσης, γκρίνιαξα. Μην ξαναπείς ποτέ καμία τέτοια μαλάκια για κινήσεις και αηδίες. Ξενέρωσα.

Με φίλησε στο κούτελο και μου χτύπησε τον κώλο.

-Νομίζεις, είπε.

Μας διέκοψε το κουδούνι της πόρτας.

-Ρε συ Σίντνεϊ, είπε. Πήγαινε να δεις ποιος είναι.

Άνοιξα την πόρτα και ήταν η αχώνευτη.

-Τι θες εσύ εδώ; ρώτησε μπαίνοντας με φόρα.

Ελπίζω να σας άρεσε. Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να περνάτε καλά και να χαμογελάτε. Φιλάκια!💓

Διαβάστε επίσης:
°Έρωτας του μυστηρίου.
°Όσα μπορεί να αντέξει η αγάπη.
°The play: an unexpected love story.
°Έρωτας επί σκηνής.

Ακολουθήστε με σε:
°Snapchat: raphaelaa_elric.
°Instagram: raphaela_elric.