Τα πάντα μου, εσύ.

Κεφάλαιο 77ο.

Ήμασταν στο αεροπλάνο. Γυρνούσαμε σπίτι. Εκεί όπου άρχισαν και τελείωσαν όλα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ένιωθα όμορφα με τον Κόλιν, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να τον εμπιστευτώ με ένα απλό σεξ. Δεν υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο. Δεν έχει σημασία αν τον θέλω.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πει τίποτα στον Μάικλ και είχα αρχίσει να νιώθω λίγο άσχημα. Ήμασταν σχεδόν ζευγάρι, είχε αποτυπωθεί στη Σίλβια και στην καθημερινότητα μας. Μπορεί να μην είχαμε μελιά και τέτοια χαζά όπως όλα τα ζευγάρια και είχαμε βρεθεί μερικές φορές λίγο πιο κοντά αλλά μέχρι εκεί. Όμως ήταν ο σχεδόν σύντροφος; Σύντροφος; Γκόμενος; Δεν ξέρω πως να το θέσω.

Μόλις φτάσαμε σπίτι μας άνοιξε η Στέισι. Είχαμε φτάσει πολύ πρωί. Η Σίλβια ακόμα κοιμόταν.

-Καλημέρα Στέισι, είπα χαμογελώντας. Καλά Χριστούγεννα.

-Καλά Χριστούγεννα, είπε και με φίλησε. Καλά Χριστούγεννα κύριε Μάιλς.

-Καλά Χριστούγεννα Στέισι, απάντησε ο Κόλιν.

Μόλις μπήκα μέσα λούστηκα έναν κουβά γεμάτο αναμνήσεις. Η αλήθεια είναι ότι μετά από τη μετακόμιση μου, δεν ξαναπάτησα πίσω σπίτι. Δεν ήθελα ποτέ να δω το δωμάτιο μου, το δωμάτιο της μάνας μου, το σαλόνι που περνάγαμε αμέτρητες ώρες με τον Κόλιν είτε διαβάζοντας είτε γελώντας. Δεν ήταν ότι καλύτερο. Μόνο η μυρωδιά του χώρου μου άλλαξε τη διάθεση.

-Δεν είσαι μόνη, ψιθύρισε ο Κόλιν. Γυρίσαμε μαζί εδώ.

Μου κράτησε το χέρι και μου χαμογέλασε. Ανοίξαμε σιγά την πόρτα του δωματίου μου. Του δωματίου που κοιμόμασταν με τον Κόλιν σχεδόν κάθε βράδυ. Η Σίλβια κοιμόταν στο κρεβάτι. Χαμογέλασα. Πήγα κοντά της και την σκέπασα καλύτερα. Βγήκα και έκλεισα την πόρτα ξανά.

Το δωμάτιο της μητέρας μου ήταν κλειδωμένο. Ξεκλείδωσα. Το κρεβάτι της ήταν ντυμένο με λευκά σεντόνια και είχε ένα ξεραμένο τριαντάφυλλο στο μαξιλάρι. Στο κωμοδίνο δίπλα υπήρχε μια φωτογραφία από τότε που ήμουν μικρή, που ήμασταν ακόμα οικογένεια. Ήταν και μια φωτογραφία της μητέρας μου πριν γίνει αλκοολική και τοξικομανής.

-Ρε μάνα, μονολόγησα καθώς έβγαινα από το δωμάτιο.

Στάθηκα έξω από το δωμάτιο της και αναστέναξα. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.

Πήγα στο σαλόνι όπου καθόταν ο Κόλιν και η Στέισι. Κάθισα στον καναπέ δίπλα στον Κόλιν.

-Ελπίζω να μην έχεις πρόβλημα που ήρθα και εγώ, είπε ο Κόλιν. Είχατε κανονίσει να περάσετε τα Χριστούγεννα μαζί.