HATIRLA

164 12 1
                                    

(Percy)
Bi anda kapı çaldı. Kapıyı açmak için ayağa kalktım. Kapıya hayvan gibi vuruyordu. Beklesene geliyoruz heralde dedim içimden . Kapıyı açmamla Theo'nun içeri koşması bir oldu. 'Ne oldu' dedim hemen Ann'i kucağıma almaya çalışarak. 'Bilmiyorum. Tek bildiğim seni hatırlıcam söz veriyorum gibi bir şeyler demesi sonra da çığlık atması.' Dedi. Tamam bu iyi değildi. O bilinmeyen kızı mı görmüştü yine. Yatağına yatırdım. Em başında beklemeye başladı bende diğerlerinin yanına gittim. Herkes merak etmeye başlamıştı. Bi kaç dakika sonra kendine gelmişti. Yanımıza geldi. 'Yatakta kalmasını söyledim ama beni dinlemedi.' Dedi Em. 'Ann bildiğin bir şeyler varsa anlatmanın tam zamanı.' Dedi Leo. 'Hey daha yeni uyandı.Bırakalımda kendine gelsin.' Dedim Ann'i savunarak. Bana bakıp gülümsedi. Ellerini başının arasına aldı. 'Hatıla!' Diyordu kendi kendine. Ayağa kalktı. 'Hatırla! Hatırla! Hatırla!'diye geziyordu etrafta . Masaya tekme attı. Kollarımın arasına aldım onu. 'İzin vermiyor. Hatırlamama izin vermiyor.' Dedi. 'Hatırlamaya çalışma o zaman.' Dedim . Başını omzuma yasladı. 'Anlatıcak mısın?'dedim sessizce. 'Sen anlatır mısın? Pek kendimde değilimde' diye yanıtladı beni. Diğerleri şaşkın şaşkın bize bakıyordu. Ne de olsa her zaman kavga ederdik. Şimdi ise sarılıyorduk. Yanlış anlamayın aramızda öyle bişi yok. Ya da olabilir . Aman neyse. Oturduk koltuklara. Theo ya baktım. 'Ben de melezim . Apollo' dedi Theo. 'Niye benim haberim yok' dedi Ann. 'Okulun tamamının melez olduğundan da haberin yok' dedi Theo gülümseyerek. 'Bu konuyu ayrıntılı olarak konuşucam. Sonra' dedi Ann. Bende neler olduğunu anlattım. Herkes afallamıştı. 'Hatırlamasını istemediği kadar önemli olan ne' diye sordu Leo. 'Hatırlamıyorum. Sorunda bu zaten .' Dedi Ann. Biraz kızgındı. 'Bu arada sabah niye öyle dedin.' Diye sordu Piper. 'Frank rüyanda gördüğün kişilet Sfenks ve Arakne' ydi. Yani bizim bütün şeyleri toplamamızı istiyor. Kendisi uğraşmıcak böylelikle ve biz hepsini alınca da elimizden alıcak. Planı bu . Ama hesaba katmadığı çok şey var.' dedi Ann. ' Ne gibi?' Diye sordum. 'Benim planlarımı. O bizi kendi oyununa davet ediyor ve bizde kabul edicez. Arakne 'nin oyununu kendi oyunuma çeviricem.' Dedi büyük bir sinsilikle. 'Bu bakıştan nefret ediyorum.' Dedi Leo. 'Benim bakışımdan değil onlardan nefret et.' Dedi Ann ve ayağa kalktı. Hançerini aldı. Ne yapıyor gibisinden tam bakcakken boynumda bir kılıç gördüm. 'Hançerini bıraksan iyi olur.' Dedi adam. Tamam normalde savaşmam gerekirdi. Ama boynumda büyük bir kılıç varken bu zor oluyordu. 'Ondan uzak dur.' Dedi Ann. Adama bir adım yaklaştı. 'Yaklaşma!' Dedi adam. Ve Ann düşmüş gibi yapıp adama çelme attı.adam yere düştü. Ann adamın kılıcını aldı. 'İyimisin kahraman' dedi bana gıcık gıcık. Göz devirdim. İşte eski biz dönmüştük. Adam bu boşluktan yararlanıp Ann 'e tekme attı. Ann yere düşüp kafasını keskin bi yere çarptı. Kafası kanıyordu. Vakit kaybetmeden adamın üstüne atladım
(Annabeth)
Kafamı çarpmıştım. Çarpma sonunda hayal gördüğüme eminim. Bi kız vardı. Odanın ortasına oturmuştu. Resim yapıyordu. Penceresinde parmaklıklar vardı. Bir yere hapsolmuştu. Demir kapısı vardı. Ama odada herşey vardı. Sanki sadece dışarı çıkması yasaktı. Ama diğer her şey için özgürdü. Yani odasında istediği her şey vardı.' Benim için geliceksin biliyorum. Ve burdasın seni hissediyorum.' Dedi kız. 'Seni hatırlamıyorum. Senin beni hatırladığından da emin değilim. Bizden ne istediklerini bilmiyorum. Ama o gün söz verdiğim gibi kolyemi hep sakladım.' Diye devam etti. Hatırlamaya çalıştım. Oyun oynuyorduk. Sokaktaydık. Sonra bir giriş bulduk. 'Hadi burdan.' Dedi kız. 'Hayır bu çok tehlikeli' dedim. 'Merak etme baban gelmeden dönmüş oluruz' dedi kız. Ve içeri girdik. Biraz yürüdük. Etrafımızda odun parçaları ağaçtan başka bir şey yoktu. Sonra birileri bizi tuttu. Bi yere götürdüler. Kızı biri tutuyordu beni biri tutuyordu. Kıza kolyeni sakla dedim sessizce. Kolyesini el çabukluğu ile kemerine saklamıştı. Hatırlamıştım. 'Seni bulucam. Başıma ne gelirse gelsin seni bulucam. Seni kurtarmaya geliyorum.'dedim. Beni duymasını umarak. Uyandığımda yatağımdaydım. 'İyi misin' dedi Perce. Kafa salladım. 'İkinci taş o kızda.' Dedim

DEMİGOD!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin