Love Between Distance (Completed)

Chapter Seventeen

Mabilis akong nagtungo sa tabing dagat. Upang masaksihan ang mabanayad na paglubog ng araw.

Tuwang tuwa naman akong pinagmamasadan. Ang paglubog nito. Pakiramdam ko tila gumagaan ang pakiramdam ko habang nakikita ko ang unti-unting paglayo nito at hanggang sa unti unti na itong. Kinakain ng dilim.

At panandaliang nawala sa isip ko ang lahat. Lahat ng problema ko! Dahil kasabay ng paglubog nito ay pagsibol ng panibagong araw.

Tahimik akong pinagmamasdan ito ng bigla namang. May magsalita sa gilid ko.

'Hey! What are doing here?' Nagulat naman ako nang bigla itong magtanong.

'Nothing.' I simply said to him.

'You know what Kaice. The sunset is the most sad part to me!' Malungkot na turan nito.

'But why? W-What i mean is that was the best part to me. Where? You can rid all those. Sad part of your and start a new day!' Paliwanag ko dito.

'Kasi Kaice? Gaya ng sunset, sisinag muna ng napakaliwanag na araw bago lumubog. Bago matapos..... Lahat ng bagay may ending. Hindi man natin gusto  pero hindi naman laging umaga sa buhay natin lalong lalo na hindi naman laging tanghali. Darating ang dapit hapon. And its signal that the end is coming.' Mahabang paliwanag nito.

'You have a piont. Hindi man natin gusto pero. Kusang dumating kusa rin namang nawawala. Now i believe no one in this world is permanent right?' Tanong ko dito.

'Cauz that's the reality Kaice. Katotohanang kailanman ay hindi natin matatakasan o maiiwasan. Pero may magagawa tayo and that is to be brave enough to face all those vulneribility in ourselves.' Seryosong turan nito.

'Gray can i ask something?' I asked.

'What it is?' Turan nito

'Is their a chances for you to fall inlove again. After what happen in the past?' Nahihiyang tanong ko dito. I dont know what come to my mind. And asked those private thing.

'For now Kaice i dont know. Minsan kasi may mga bagay pa saking malabo. Mga bagay na hindi ko alam kong tanggap ko na or hindi pa. Maybe soon Kaice. I can bravely said that im. Ready again and for me to settled down in love.' May halong lungkot nitong turan.

'How about you?' Na gulat naman ako ng biglang magbalik ito ng tanong.

'M-me?' Tanong ko pa.

'Yes!'mabilis na balik nito ng salita.

'Well now maybe yes after what happen between the man i love for a long year's' turan ko dito.

'Years? so it only mean mahabang panahon. You know what some part of you is the same as mine. Nagmahal ng mahabang panahon pero in the end. Nasaktan parin.' Natatawang turan nito.

'A freaking ten year. But it was all my fault. Kung hindi ko sana sya pinagintay edi sana hindi sya sumuko. Edi sana hindi sya nainip. Edi sana ang saya nang happy ending namin.' Mapait kung turan dito.

'Hindi mo kasalanan Kaice kung sumuko at nainip sya. It was his biggest fault dahil pinakawalan nya pa ang isang tulad mo! He was a jerk to let this beautiful and heartedly girl forfeitedly' Turan nito.

*Lub dub lub dub* hindi ko maiwasang hindi ito titigan. Pakiramdam ko kasi napakaimosibleng marinig sa kanya ang salitang iyon. Lalo nat lagi kaming hindi magkasundo nito.

'Hindi ko alam na may ganito ka palang side Gray' pabirong turan ko dito.

'You have to know me well Kaice.' Seryosong turan nito sabay lisan.

Siguro nga tama si Katleen noong minsang nag kausap kami nito sa pinagtatrabahuhan nya.

Na it take time to realize and to be known other personality and attitude.

Siguro nga kailangan ko pang alamin ang bagay at kilalanin ang tungkol sa kanya. For me able to know what the real him.

Hindi lang dapat puro puso ko ang nakakakilala sakanya! Hindi ba. Dapat pati ang utak at pagkatao ko ay kilala sya.

Sana malaman ko na ang sagot ko. Kasi pakiramdam ko Gray this is not a simple feeling i think I'm.......