Love Between Distance (Completed)

Chapter Sixty-Two

Ang aking paglalakad ay biglang natigil nang makarinig ako ng pamilyar na boses. Animo'y nakikipagtalo ito sa may kabilang linya.

'Anong gusto mong gawin ko? -- ang sabihin kong mamatay na ako ganun ba?' Sigaw ni Helery sa kabilang linya.

Halos manigas ako sa kinatatayuan ko ng marinig ko ang sinasabi nito. Tama ba ako ng pagkakarinig mamatay ba talaga ito?

'NO! I will never ever beg! Hindi ako luluhod sa babaeng yun. Dahil una palang ako naman talaga ang nagmamay-ari sa kanya.' Galit na sigaw nito sa kausap.

Hindi ko magawang makalis sa aking pwesto. Hindi ko alam kung dala lamang iyon ng kuryusidad ko o dahil na susupal-pal ako ng mga sinasabi nito.

Totoo naman eh hindi ko naman talaga pag-aari si Grayzon una palang. Na kung tutuusin isa lamang akong extra sa pagitan nila.

'Alam mo kahit anong mangyari hinding hindi ko ibibigay sa kanya si Grayzon lalo na ngayon na hawak ko na siya sa leeg.' And by that she just smirk like a devil.

'Totoo ba?' Galit na salubong ko dito. Hindi ko alam kung saang kataga ko nahugot ang tanong na iyon.

'Ang alin ang pag-lalaro ko? O ang paghawak ko sa leeg ng lalaking mahal mo?' Sarkastiko at mataray nitong tanong na tila may halong pang-iinsulto.

'Lahat Helery.' Galit na sabi ko.

'Well yeah and i will not beg kahit ikamatay ko pa!' At binangga pa ako nito bago ako talikuran.

'Walang lihim na hindi na bubunyag Helery.' Madiin kong turan dito bago ito tuluyang makalayo.

'Tama ka Kaice walang lihim na hindi na bubunyag. Cauz' your secret are finaly revealed!' And by that tuluyan nang nawala ang presensya nito.

Naiwan nalang ako nakatulala sa kinatatayuan ko. Kung alam na nito bakit hanggang ngayon kampante parin siya? Gayung alam niyang kaya kung sabihin kay Gray ang lahat. Pero hindi kaya may hawak din itong alas. Ang tanong, ano kaya?

...

Ilang araw nalang at aalis na ako sa Islang ito. Muli kong pinagmasdan ang kapaligiran, halos lahat ng masasayang ala-ala ay nabuo sa Islang ito.

Nakakalungkot isipin na hanggang dito nalang ang lahat. Hanggang ala-ala nalang.

Sana katulad ng alon isama na ang lahat ng kirot at pait dito sa puso ko.

'The old kaice i know. May iniisip ka nanaman noh?' Singit nito sa gitna ng pag-iisip ko.

'Wala naman nag papahangin lang.' Balewalang turan ko.

'You can't lied to me Kaice.' Proud na turan nito.

'Marami ng nag-bago Mr. Libiran hindi na ako ang Kaice na kaya mong basahin noon. I'm not the old Kaice you use to know.' Balewala at malungkot kung turan dito.

'Bakit nga ba Kaice? Bakit mo nga ba ako iniwan?' Malungkot na tanong nito. Dahilan para malipat ang tingin ko sa kanya.

Sa huling pagkakataon nakita ko kung ano ang naidulot kong sakit dito. At napakahirap maatim na kaylangan kitang sakatan ng ganito.

Mula sa malayo ibinaling ko ang tingin ko ng maramdaman kung naghihintay ito ng isasagot ko. Hindi ko makakaya nasabihin ito ng harapan gayong alam kung. Puros pagsisinungaling nalamang ang lalabas sa aking bibig.

'Hindi bat malinaw na ang lahat sayo Gray?' Mahinang sabi ko.

'Alin ang Malinaw Kaice? Yung iniwan mo ako sa mismong araw ng kasal natin. At halos ilang buwan akong parang wala sa sarili, halos mabaliw sa kakaisip kung nasan ka? Anong ng nangyari sayo? Tapos isang liham?' Galit na turan nito habang unti unting lumalandas ang mga luha nito sa kanyang mga mata.

Hindi ko magawang makapagsalita. Pakiramdam ko sinasaksak ako ng mga salita nito.

'Minahal naman kita Kaice. Ano bang naging mali? Ano bang nagawa ko para gawin mo sakin yun?' Patuloy nito.

Wala Gray wala kang nagawang mali. Hindi mo kasalanan kung duwag akong ipaglaban ka. Kung tanga ako para isakripisyo ka.

'Sorry pero wala ka namang maling nagawa. Ako ang may gustong iwan ka. At alam kung alam mo kung bakit.' Matigas kong sabi at pilit na tinatago ang mga luhang nagbabadya sa mata ko.

'Kaice ginantihan mo lang ba ako? Dahil sa nakaraan natin nung mga bata pa tayo?' Mahinang tanong nito.

'Ni minsan hindi pumasok sa isip ko na gantihan ka Zon-Zon kahit na nalaman kung niloloko niyo lang akong lahat.' Turan ko dito.

'Kung ganun? Minahal mo ba talaga ako? O ginamit mo lang ako?' Seryosong turan nito habang nakatingin sa mga mata ko. Sandali kaming nagkakatitigan, at base sa tingin nito inaasahan niyang sasabihin kung minahal ko siya.

Ako na ang unang nag-iwas dahil hindi ko kayang sabihin ito sa kanya ng harapan. Dahil alam kung mahuhuli niya lang na nagsisinungaling ako.

'G-Ginamit lang kita!' Madiin at malamig kung turan dito.

'Talaga? Bakit hindi ka makatingin sa mga mata ko? At sabihin mo  sakin ng harapan.' Bwelta nito.

'Para saan pa Gray Tanga ka ba huh!' Galit kung sigaw dito.

'OO TANGA AKO TANGA AKONG MAHALIN ANG ISANG TAONG DUWAG AT HINDI KAYANG SABIHIN ANG TOTOO.' Galit na salita nito bago tuluyan akong iwan.

Mabilis kung hinablot ang kamay nito para pigilan ang kanyang pag-alis.

'Maaring duwag ako at sinungaling. Pero isang bagay ang sigurado ako. At yun ang ipaparamdam ko sayo ngayon.' Deretso kung turan sa mata nito.

'Mahal kita mula noon hanggang ngayon.' And by that

Mabilis akong tumingkayad pra maabot ko ang mga labi nito. I deed i kiss the man i truly love. Sa bawat galaw pinaramdam ko sakanyang. Ano man ang mangyari siya lang ang lalaking mamahalin ko.
Ramdam kong nagulat ito sa ginawa ko. Pero wala na akong pakialam.

Kung sayo ko lang din ibibigay ang una kong halik hinding hindi ko pagsisihan ang bagay na iyon. Dahil mahal kita Grayzon Clive Libiran.

At pagkatapos nun iniwan ko nanaman siya. I left the man i truly love and choose the man i have indebted life.

&&&&&
Guys. Sana magustuhan niyo. Yung photo ko nga po pala will be deleted mamayang twelve so guys. Love love hahaha pangit ko talaga sorry na po sa pic ko masyadong seryoso si Author.... But no to mentio. Alam ko pong pangit ako....