Chapter Fifty-Two

101 8 1
                                    

it's been a year's ilang taon narin pala, matapos magsimula ang tila lungkot at kulang na bahagi dito sa kaliit-liitang parte ng puso ko.

Pakiramdam ko kahit anong pagmamahal ang ibigay niya sakin meron paring mga katanungan at kulang na namumuo dito sa utak at pagkatao ko.

Hindi ko alam maliban kasi sa salitang mahal ko siya, meron namang salitang hindi na ako sigurado kung mahal ko ba talaga siya.

'Ahhh.' Mabilis akong napabangon sa higaan ng dahil sa mumunting tinig na bumubulong sa akin.

Ano bang klaseng panaginip iyon sinasabi niyang hindi ako sigurado sa mga nakikita at nararamdaman ko ngayon.

'Rey ayos kalang?' Namumungat na tanong sakin nito mula sa sofa.

'Jaize.' Tawag ko dito at hindi ko alam kong bakit ako naiyak.

'Shh Rey-Rey ko.' At mabilis ako nitong niyakap.

'Jaize ayokong magising isang araw na pinagdududahan na kita. Ayokong mawala kung anong meron tayo ngayon. Kaya sana maging honest kalang sakin kasi di ko alam Jaize hindi ko alam.' Gulo gulo kong turan dito.

'Pangako Rey mahal kita at hinding hindi magbabago yun.' Seryosong turan nito. Ngunit hindi ko alam kong ako lang ba ang nakakaramdam pero, tila parang may takot ang kaniyang mga himig.

'Sleep well.' Sabi nito bago niya ako halikan sa may noo.

Aalis na sana ito ng bigla kong hawakan ang mga kamay niya.

'Jaize pwede bang dito ka nalang sa tabi ko matulog natatakot kasi talaga ako na paggising ko bukas wala kana.' Inaantok kong turan dito.

'Shh i respect you Rey hinding hindi kita iiwan pangako.' Halos pabulong nitong sabi saakin.

'Pangako?' Pag-sisiguro ko pa dito.

'Pangako sige dito lang muna ako babantayan kita hanggang sa makatulog ka prinsesa ko. Sleep tight.'marahan na sabi nito.

Tanging tango na lamang ang aking naging tugon.

....💘💘💘.....

'Gray may hindi ka ba sinasabi sakin?' Mahinang tanong nito sa binata.

'Stop it Helery i'm busy.' Medyo cold nitong turan.

'S-sorry siguro uuwi nalang muna ako sa condo ko.' Sabi nito.

'Ikaw bahala Helery. Napapagod na ko.' Balewalang turan nito.

'Dahil ba sa kaniya Gray?' Halos paiyak na tanong nito.

Ngunit ang binata ay para bang pumasok lang sa kaliwa labas sa kanan ang sinabi.

'Gray paano kita matutulungang kalimutan sya! Kung hindi mo ako pinagkakatiwalaan. Gray ginagawa ko ang lahat ng makakaya ko, pero ni minsan hindi mo naisip na nakakasakit ka na Gray. Napapagod din akong maghabol sayo. Na para bang ako lang ang may kasalanan ng lahat ng ito. Gray naman hindi porke sinabi kong gagawa ako ng paraan eh itatrato mo na ako ng ganito. Tao din naman ako nasasaktan napapagod.' Galit na turan nito at mabilis na nagtungo sa kabilang kuwarto para mag-impake.

Wala pa ito sa kalagitnaan ng pag-iimpake ng bigla naman itong yakapin ni Grayzon sa likuran.

'I'm sorry Helery sorry pls. Dont leaved me i need you.' Pag-mamakaawa nito.

'Mahal mo ba talaga ako Gray?' Tanong ko dito habang umiiyak.

'I need you Helery' mahinang turan nito sakin na siyang ikinasanhi ng lalo kong pag-iyak.

Ang tanga mo talaga Helery alam mo na ang sagot pero mas gusto mo pa talagang marinig sa kaniya na kailangan ka lang niya hindi i need you dahil mahal kita

'Gray magkaiba ang salitang kailangan mo ko sa mahal mo ako. Pero dahil tanga ako iisipin ko nalang na manhid ako manhid ako sa lahat ng pagkakataon. Pero itong tandaan mo Gray samantalahin mo nang tanga pa ako sayo kasi pag napagod to. Hindi ko alam Gray.' Mahabang paliwanag ko.

'Salamat.' Sabi nito.

'Save that word hindi yan ang kailangan ko!' Sabi ko dito.

Love Between Distance (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon