Love Between Distance (Completed)

Chapter Fourteen

Ilang oras na ang lumipas. Ngunit ang sinasabi nitong Investor. Ay ni anino ay di parin nagpapakita.

Siguro kung magbibigay ako ng konklusyon masasabi kong hindi na ito sisipot pa dahil sa halos. Magdadalawang oras na di pagdating nito.

Hindi ko maiwasang hindi mag salita.

'Ano Mr. Libiran mukhang ako pa ata ang mananalo sa larong sinimulan mo?' Mapang asar kong turan dito.

'Wag kang pakasiguro Ms. Domingo. Cauz' I will make sure na darating pa sya. There is still 20 minutes. Para masabi mong panalo ka!' Seryosong turan nito. Na ultimong. Pinaniniwala ang sariling matatalo nya ako sa deal nya.

'Well let's see Mr. Libiran kung--.' Balik na turan ko dito.

Naputol naman ang aking sasabihin ng biglang tumunog ang cellphone nito.

nagsimula na itong magbasa. At mababakas mo sa mukha niya ang pag kainis.

Ngunit ganun nalamang ang gulat naming lahat. Ng bigla nitong ibato ang kanyang Cellphone.

Tila pira-pirasong tunog nalamang. Nang nabasag na bagay ang halos maririnig mo sa kabuuan ng Conference Room.

Habang ako'y tulalang nakatingin sa kanyang mga galit na mukha.

'NOW YOU WIN MASAYA KANA!' Malakas na sigaw nito habang ang mga mata nito ay nag aapoy sa galit.

At kasabay noon ang mabilis nitong paglisan, at malakas na pagkakasara ng pintuan.

Wala akong ibang masabi ng mga sandaling iyon kundi ang. Matulala. At makonsensya. Sumobra na ata ako.

Nakokonsensya talaga ako at.
In the same time natatakot. Dahil sa side na ipinakita nya, sa aming lahat.

Masasabi kong napaka saya ng araw nato. Sakin kasi finaly. I'm free.

Pero di ko paring maiwasang hindi alalahanin ang. Nangyari kanina. Pero kahit ganun ang nagyari. Kailangan kong lakasan ang loob ko. Dahil naniniwala parin akong. Sa kabila ng pinakita nya kanina. Ay may mabigat syang rason kaya. It wont be the reason para matakot at iwasan ko sya.

Mabilis akong nagpalit ng damit ko at agad na inayos ang mga gamit ko. Upang sa aking laglisanay hindi na ako mahirpan pa.

Matapos ang halos isa't kalahating oras na pagaayos ay, agad akong nag tungo sa kanyang opisina.

Dala dala ang mga kasulatang. Magpapawalang bisa ng Life time contract chu.chu.😁 nya.

'Good morning Mang Albert.' Masayang bati ko dito.

Medyo nagulat pa ito. Dahil sa pagaakalang. Apektado parin ako ng nangyari kanina.

'Ay magandang umaga rin Ma'am.' Alanganin pa itong bumati pabalik.

Hindi ko nalamang iyon pinansin bagkos. Agaran akong huminto ng mapag tanto kung nasa tapat na pala ako ng opisina nito.

Marahan at maingat ang aking ginawang pagkatok.

'Come in' sabi nito. Ewan ko ba pero ni kaba, takot ay wala akong maramdaman.

Siguro dahil nakita ko ang Grayzon na mabait maalalahanin at higit sa lahat ang Good side nya. Lahat ng mga bagay na yun ay nakita ko. Nang magkasakit ako. Yoon siguro ang maaring nagpapawala ng takot na aking nararamdaman.

Pagkabukas na pag kabukas ko ng pinto. Ay deretso akong pumasok at direct to the piont kung iniabot sakanya ang kasulatang. Ginawa ko nung mga nakaraang araw.

Agad naman nya itong inabot at dahan dahang binuklat.

Hindi ko alam pero pakiramdam ko. Habang pinagmamasdan ko syang. binabasa ang lahat ng kasulatan. Na aking ginawa para. Ma-release at mapawalang bisa ang aking life time contract.

Tila parang may nag uudyok at nagtutulak saking hablutin ito at manatili nalamang sa tabi nang isang. Grayzon Libiran.

Ngunit alam kong mali. Dahil alam kong hanggang ngayon ay. Mahal nya parin ang babaeng. Mas piniling magpakasal at mag mahal ng iba.

Di ko alam kong kelang ako naging entresado ngunit. Base sa kilos at sa isang buwang pananatili ko sa Islang ito. Ay sapat na ang aking mga narinig.

mahirap mang aminin pero. Dati ang kalayaang ito ay hangad ko dahil sa pagayaw ko ng propesyong ito.

Pero ngayon masasabi kong kalayaan ito ng puso ko.

Nakakatakot mang aminin pero nahuhulog na ako sakanya. Nakakahiya ring aminin ngunit. Ito lang ang naiisip kong paraan upang maisalba ko ang puso ko. Sa malaking kasawian. Dahil sa pagkahulog ng loob, sa lalaking business partners lang ako.

Di ko alam pero natatakot na akong mahulog pang muli. At magbigay nanaman nang love, loyalty, honestly and worst is promise.

Ayaw ko na! Tawagin nyo na akong tanga. Pero nagkaroon na ako ng trauma. At ipinapangako ko na sa aking sarili na. Hinding hindi na ako mag aaksaya pa ng panahon para pagmukain kong tanga at bobo. Ang sarili ko.

Kaya hanggat kaya ko pa! Ako na ang lalayo.

Good bye Grayzon Clive Libiran. Its hard to say this. But i have to let go. Just because I'm scared to fall 'in love again. For somoene that doesnt deserved my worth and love.