19
"Let's congratulate miss Salazar for getting again a perfect score to our exams!" Masayang balita ng aking guro sa harap ng klase.
Napangiti ako dahil worth it lahat ng paghihirap ko. Kahit nahihirapan ako mag-aral dahil inaalala ko rin si nanay minsan, nakikita ko lahat ng hirap ko sa grades ko. Dun ko nakikita na kahit napapagod na ako, alam ko sa sarili ko na kaya ko pa at hindi ako dapat sumuko.
Masaya kong tinanggap ang aking papel mula sa aming guro at kitang kita ko ang malaking marka na A+ sa papel.
"Yes!" Mahina kong bulong sa saking sarili at hindi ko maitago ang ngiti sa labi ko.
Panigurado na matutuwa dito si nanay. Kahapon na perfect ko lahat ng inexam namin pati ngayon!
Kailangan ko rin ipakita ito kay Jin. Matutuwa yon dahil isa siya sa dahilan kung bakit ako nagsisipag ngayon.
Sabi niya saakin nung araw na napagdesisyunan ko ituon ang sarili ko sa pag-aaral na wag lang puro atupagin ko dahil maloloka ako ng bongga. Kaya minsan pag nagrereview ako sa lugar kung saan ako laging dinadala ng tatay ko lagi niya ako binibilhan ng kung ano ano para mabigay ko sakanya ang atensyon ko.
Alam niyo ba na mas matanda ng ilang taon saakin itong lalaki na ito? Pero syempre hindi ganon kalaki ang gap namin.
Ang sabi niya ay tapos na siya mag-aral. Kaya halos lahat ng pinagaaralan ko ay alam niya.
Matalino si Jin. Kaya minsan sakanya ako nagpapaturo eh. HAHAHAHA
Isang buwan ang nakalipas at umayos ayos ako. Si nanay ay tambay sa tindahan namin at di na siya kumukuha ng labada dahil yun ang bilin ko sakanya.
"Wow! Your amazing!" Tuwang tuwang sabi ni Jin at nakipag apir.Kumindat ako saknya. "Ako pa?" Pagmamalaki ko dito.
Marunong na siyang magtagol guys. Pero mas prefer niya raw mag english kasi hirap na hirap siya magbigkas ng Filipino words HAHAHA.
"Then, should we celebrate your achievement?"
"What do you mean with that? Magwawalgas ka nanaman ng pera ganon?" Masungit kong sabi sabi sakanya.
"I told you, I have work."
"The hell I care about your work." Mataray kong sabi at napaikot ng mata. "May trabaho nga, pero wala namang pera. Yung totoo?" Sabi ko dito.
Nagtatrabaho bilang dancer ang mga kaibigan niya. Kilala sila bilang isang WTF na grupo. Pag may mga events sa iba't ibang lugar inaanyayahan sila mag perform. Tapos babayaran sila. Pero karaniwan lagi silang nakukuha sa mga Schools Events lalo na sa mga High Schools dahil mga Koreano sila. Syempre, may mga KPOP fan lagi sa High School HAHAHA.
Gusto ko nga pagnagka event ss school namin, yayain ang WTF na perform dun eh. Kaso mukhang malabo dahil hater ng kpop ang mga teacher dito HAHAHAHA.
"This is will be the last time." Ngiti niya sakin.
Lumapit ako dito.
"Last time your ass dude." Natatawa kong sabi dito at tinalikuran siya.
"Where are you going?" Rinig kong tanong niya.
"Home." Tipid kong sabi.
"What? You don't want to celebrate your achievement?"
"Naman! Icecelebrate ko yon." Sabi ko at hinarap siya. "Magluluto ako ng palabok sa bahay." Ngiti ko dito.
BINABASA MO ANG
My Boyfriend
FanfictionA man from South Korea. Trying to be a true Filipino and he met me. Hello everyone, I want to introduce to you My Boyfriend.