A once called ignorant, selfless wife, is ignorant and selfless no more. And from all the pain she had been through, hindi na siya makakapayag na matapakan muli ang pagkatao niya. Hindi niya hahayaan muli na maisahan siya dahil sa kahinaan niya noon...
"Ladies and gentlemen, welcome to Ninoy Aquino International Airport. Local time is 4:15 PM and the temperature is 37℃. For your safety and comfort, please remain seated with your seat belt fastened until the Captain turns off the Fasten Seat Belt sign. This will indicate that we have parked at the gate and that it is safe for you to move about. Please check around your seat for any personal belongings you may have brought on board with you and please use caution when opening the overhead bins, as heavy articles may have shifted around during the flight."
"Eric, wake up." Gising ko sa anak ko. Nagising naman ito at nag-unat pa.
"Ma..."
"We're here."
"Yehey!" Ngumiti na lamang ako at inihanda na ang sarili namin bago bumaba.
"On behalf of our Airlines and the entire crew, We'd like to thank you for joining us on this trip. Have a nice day!"
"Let's go, baby," I said to my son.
I stood up and took our things with us.
👔👗
"Yehey mama! We're back!" Masayang sabi ni Eric pagkababa pa lang namin.
Yeah, we're back.
It's windy, but hot anyway. Hindi pa din nagbabago ang Pilipinas. Ako lang yata.
I wore my shades.
"Let's go, Eric." Hinawakan ko ang kamay niya at pumasok na kami sa loob at dumiretso sa waiting area. Mag-taxi na lang kami pauwi. Alam naman nina mama at dad na ngayon ang uwi namin. Kaya siguro ay naghihintay na 'yon sa bahay. Hindi na kami nagpasundo pa dahil ayoko naman na maistorbo ko pa sila.
"Mama water." Napatingin naman ako sa anak ko na namumula na ang pisngi dahil sa init.
"Wait lang." Kinuha ko ang bottled water na nasa bag ko at inabot ito sa kanya.
Maya-maya pa ay nakakuha na din ako ng taxi at sumakay na agad kami.
👔👗
"Dito na lang po manong." Sabi ko ng tumapat na kami sa bahay.
This is the house of my father and we stayed here before he sent us to Switzerland.
"Go down Eric," I said.
He went ahead as I paid the driver. Sumunod na din ako sa anak ko.
"Good afternoon ho ma'am! Welcome back ho!" Bati sa'min ni mang Nestor
Matamis akong ngumiti kay mang Nestor. Si mang Nestor ang isa sa mga guwardiya namin dito sa bahay.
"Hi, mang Nestor! Kamusta ka?" Tanong ko habang kinukuha nito ang mga gamit namin.
Tumulong na din ang mga iba pang guwardiya at lahat sila ay masaya sa pagbabalik namin.
"Ayos lang ho ma'am Elisa! Mabuti ho at naka-uwi na kayo, kanina pa ho kayo hinihintay ni ma'am Martha." He said.
I smiled after I heard the name of my mother. I missed her.
"Talaga, mang Nestor?" Tanong ko habang 'di ko inaalis ang mga ngiti ko sa labi.
"Oho ma'am!" Napatawa naman ako.
"Tara na ho ma'am sa loob. Binata na ho ang anak niyo at ka-gwapo!" I smiled.
"Salamat mang Nestor."
Hinawakan ko na ang kamay ni Eric at pumasok na kami sa loob. Huli kaming umuwi dito ay 2 years ago pa. We spent our Christmas here.
Pagkapasok ay binaba na ng mga guwardiya ang mga maleta at nagpaalam sa'kin.
"Nasaan sila mama?" Tanong ng anak ko.
"Ma'am Elisa!" Napatingin naman ako ng makasalubong namin ang isa sa mga kasambahay.
I smiled.
"Hi, Cherry! How are you?"
"Nako ma'am okay lang ho! Hello Eric! Binata ka na ah." Magiliw na bati nito sa anak ko. Sumiksik lang ito sa'kin kaya napatawa ako.
"Say hi Eric," I said.
"H—Hi, Cherry." He said.
Napatawa naman si Cherry.
"Nasaan si mama?" Tanong ko.
Binaba ko ang bag na dala ko kanina pa.
"Nasa kusina ho." Tumango naman ako at pumunta kami ni Eric sa kitchen.
This house of my father is really big and elegant. Mula sa mga mamahaling muwebles at floorings na nagpaganda sa kabuuan ng bahay.
Napangiti ako ng maabutan ko si mama na abala sa pag-luluto kasama ang isang kasambahay.
"Busy ka na naman."
Lumingon agad siya sa'min at lumawak ang ngiti.
"Elisa! Eric!" Sabay lapit niya at niyakap kami. Humalik siya sa pisngi ng apo niya.
"I missed you, Lola!" Sabi naman ng anak ko.
"I missed you too, my gwapong apo!" Magiliw na sabi nito.
Naglipat naman ng tingin sa'kin si mama.
"Lalo kang gumanda anak." Sabi niya. Napangiti naman ako.
"Ikaw din ma." Sabi ko.
Para ngang bumata ang itsura niya because of her younger-looking skin. Mamula-mula pa ang pisngi niya. She's really beautiful.
"Okay lang kami doon mama. Kayo dito? Where's Dad? Baka masundan na 'ko ma, ha!" She laughed.
"Ano ka ba anak! Matanda na kami." Napatawa naman ako.
"Pauwi na din ang ama mo. Kaka-text lang niya sa'kin kanina. May meeting kasi sila at kailangan niyang umattend. Kagabi pa 'yon excited na umuwi kayo ni Eric." I smiled.
"Ma, mas excited 'to." Turo ko kay Eric na nasa tabi ko.
Napatawa naman si mama.
"Na-miss mo na ba ang Pilipinas apo?" Tanong ni mama.
"Yes, Lola!"
"See mama? Mas nauna pa 'yang mag-empake sa'kin."
"Ma!" Eric exclaimed.
I laughed.
"Je plaisante bébé. (I'm just kidding baby)"
Tumawa naman si mama sa kulitan naming mag-ina.
"So my beautiful daughter and my handsome apo are already back." I looked behind.
"Dad." Lumapit ako sa kanya sabay yakap ko.
My dad, Erwin Drake Escalante.
"I missed you, Elisa. And I'm so happy to see you again."
Kumalas ako sa pagkaka-yakap sa kanya and faced him.
"And I'm happy too, Dad."
My dad smiled at me.
"I see darling... Are you ready?"
I smiled sweetly.
"So ready, dad. I'm ready."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
