A once called ignorant, selfless wife, is ignorant and selfless no more. And from all the pain she had been through, hindi na siya makakapayag na matapakan muli ang pagkatao niya. Hindi niya hahayaan muli na maisahan siya dahil sa kahinaan niya noon...
"Maybe I am right. You're very different now." Tumawa siya ng bahagya. "I don't know if you're still the woman I love."
"I changed Dominic. You knew that already."
"Yeah... And I don't know what you're up to."
"What are you trying to imply?"
"Should I be scared now? Coz you might stab me without hearing my explanation."
"Ano bang sinasabi mo?"
"Hindi na kita kilala. At malay ko ba kung anong klaseng babae ka na ngayon? Knowing that Marco lied to me, and might you, as well. Maybe you and he have a plan against me."
So anong gusto niyang palabasin? Na masama na 'kong tao?
"Bakit hindi ka makasagot Elisa? Kasi totoo—"
Sinampal ko siya.
"How... dare you? Wala kaming plano ni Marco!"
"Kung wala, bakit niya 'ko niloko? Sabihin mo nga Elisa? Tell me! Because I want to know. Gusto kong malaman kung may aasahan pa ba ako sa'yo. Nasasaktan ako Elisa! Dito oh!" Tinuro niya ang dibdib niya. At nagulat ako sa nakita ko.
Umiiyak siya.
"Halos mabaliw na 'ko... kung paano iisip ng ibang paraan para lang mapatawad mo 'ko..." Napaatras ako doon.
"Dominic..."
"Ganito ka ba gumanti? Tangina! Sobrang sakit!"
Tumalikod siya sa'kin sabay suntok sa pader.
"That night... when you saw me and Leslie... You want an explanation about it?"
Hindi ako umimik. Handa na ba 'kong pakinggan siya?
"Alam kong ayaw mong marinig pero wala na 'kong paki-alam. I'm so desperate for your forgiveness Elisa..."
"Then tell me." Buong tapang na sagot ko.
Humarap siya sa'kin.
"That night, after Erich and I talked, she left me. I admit that I... I was still can't get over with her. When she told me that she's happy and contented already with her husband and her daughter, wala palang mas may isasakit pa. I waited for her even though I am already married to you. Erich begged to me that I should have stopped waiting for her coz it's useless and you love me. She cried in front of me saying that she really loves Neil. Her husband. I looked at her... Akala ko, kami sa huli. Hindi pala. I looked at her again and did my best to smile for the girl I loved once. For the last time, before I let her go, I gave her my blessing. "Be happy." Those are the last words I said to her before she left me at the condo. After that, I drunk and called Leslie to... F*ck! I know I'm stupid for doing that because I was devastated. I used her. Until you came that night and you saw us, under the sheet. You pulled her hair, slapped her, and even punched her so I pulled her out from you and scolded you..."
"Why you did that to me? Siya pa ang kinampihan mo..."
"Because I taught she's Erich."
"Y—You what?"
"Sa sobrang kalasingan ko, akala ko, si Erich 'yong sinasaktan mo. I'm sorry."
"Kung nagkataon na si Erich 'yon? Ganon pa din ba ang gagawin mo?"
"Maybe yes. Coz I loved her and no one can hurt her—"
"And you hurt me. Alam mo ba kung gaano kasakit 'yon sa'kin? Dadamayan sana kita eh, sasabihin ko sayo kung gaano kita kamahal. Na nandito lang kami ng anak mo para sa'yo. Pero anong ginawa mo? Pinagtabuyan mo 'ko sa harap ng babae mo!"
"I know and I'm very sorry... Sobra akong nagsisisi sa ginawa ko. I followed you that night pero dahil sa sobrang kalasingan ko, hindi ko na nagawa. I collapsed and I didn't know what happened next. At pagka-uwi ko kinabukasan, wala na kayo. Minutes, hours, days, weeks, months, and years, hinintay ko kayo. But then I realized, kung babalik man kayo, I'm very sure na sobrang laki ng galit mo sa'kin."
"It never changedDominic. Galit pa din ako sa'yo."
"I–I know..."
"But now I've listened to your story, nabawasan na 'yon ng kahit kaunti. Alam ko na kung bakit mo nagawa 'yon sa'kin. Hindi mo 'ko masisisi kung sobrang laki ng galit ko sa'yo kaya iniwan kita kasama si Eric. Noong gabing 'yon, hindi ko alam kung anong gagawin ko. Nanghina ako bigla dahil sa nakita ko. Basag na basag ang pagkatao ko. Para akong tanga dahil wala ako sa sarili habang naglalakad palabas ng condo. Sobrang sakit."
"I'm sorry. I'm very sorry!" Lumapit na siya sa'kin para yakapin ako pero umatras ako.
"Si Marco, siya ang tumulong sa'kin. Pinakita niya sa'kin kung gaano ako kahalaga. Kaya hindi ko matanggap na sinaktan mo siya dahil sa selos mo sa aming dalawa dahil wala naman kaming ginagawang masama. Marco is special to me Dominic. Sana maintindihan mo ang bagay na 'yon."
"How about me?"
"It's still like before..."
"What do you mean?"
"Marco was right... And maybe, I... I'm still into you..."
Hindi ko na pwedeng takasan pa ang kasinungalingan ko. Alam ko, na siya pa din. Itong galit na nararamdaman ko, galit ng dahil sa sakit na naranasan ko noon pero ang pagmamahal, saglit lang nawala sa'kin.
"But don't get me wrong, itong pagmamahal na nararamdaman ko, hindi na katulad ng dati. Siguro, apektado pa din ako sa'yo. Sa tuwing... hinahalikan mo 'ko, bumabalik ang dating ako. Gusto ko mang pigilan pero traydor ang sarili kong katawan."
Idinilat ko ang mga mata ko at nakita ko siyang titig na titig sa'kin. Parang hindi siya makapaniwala.
"Dominic—" Hindi niya na 'ko pinatapos at hinalikan niya 'ko.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Damn. Sorry for punching Marco, but you're mine. Wala ka na talagang kawala sa'kin." He warned.
