ELISA
"Marco, paki-pre heat ng oven, to 350 degrees F."
"Sure, sure." Sumunod agad siya sa'kin.
In a large pot, I put salt and lasagna noodles to boiling water.
"Done na! Anong gagawin diyan?" Tanong niya pagkatapos.
"Pakukuluan for 8 to 10 minutes."
"Oh, okay." Sabay tango niya.
"Marco, pakikuha nung mushrooms, onions, garlic." He quickly went to the table and picked up those.
Then I get a skillet pan.
"Here."
"Okay, ikaw na ang magluto ng mga 'yan."
Napatingin siya sa'kin.
"Ako?"
"Oo naman! Tuturuan kita diba?"
"O—okay. Anong una kong gagawin?"
Napatawa ako sa itsura niya.Tsk! Halatang hindi nagluluto!
"Medium-high heat mo muna."
"Okay."
"Then?"
"Put olive oil on it."
"Kaunti lang?"
I nod.
Sumunod naman siya sa sinabi ko.
"What's next?"
"Sige na, ilagay mo na lahat."
"Ano una kong ilalagay? Onions?"
I chuckled.
"Kahit ano naman pwede."
"Okay."
I watched him while cooking. Seryosong-seryoso siya.
"Okay na ba 'to?" Tanong niya.
Sinilip ko ang niluluto niya.
"Okay na 'yan. I-drain mo muna yung sobrang olive oil. Then, i-set aside mo muna." He slowly put it aside.
Maya-maya pa ay bigla siyang sumigaw.
"Yung noodles!"
"Ay, yung noodles—Marco!" Nahampas ko siya dahil sa gulat.
"Hahahaha! Ang seryoso mo kasi."
"At ako pa talaga!"
Natawa lang din siya.
"Okay na yata 'yun." Tukoy niya sa pinapakuluan namin.
Naka- five minutes na.
"Sige okay na 'yan."
"I-drain ko na?"
I nod.
Pinanood ko lang siya ulit.
"Done."
Kinuha ko 'yon sa kanya at ako na ang nag-asikaso. Naglagay ako ulit ng tubig para sa spinach.
"Kuhanin mo na 'yung spinach."
"Nasaan?"
"Ayun," Turo ko malapit sa sink.
Kinuha niya 'yon at agad na lumapit sa'kin.
"Nahugasan na ba 'to?" Tanong niya habang inaamoy niya yung spinach.
"Oo."
"Anong gagawin dito?"
"Pakukuluan."
BINABASA MO ANG
No More Ignorance (BOOK 2)
General FictionA once called ignorant, selfless wife, is ignorant and selfless no more. And from all the pain she had been through, hindi na siya makakapayag na matapakan muli ang pagkatao niya. Hindi niya hahayaan muli na maisahan siya dahil sa kahinaan niya noon...