No More Ignorance (BOOK 2)

Chapter 74

Geneva, Switzerland

ELISA

"Congratulations to us! Merci beaucoup! | Thank you so much | Cheers!" I raised my champagne flute. I'm throwing a party because our new brand has been successfully released. The release was delayed a year ago because of what happened to me, so Julian has decided to postpone it. I didn't protest his decision because I didn't want to waste our hard work if nothing happens.

"Congratulations, l'amour," Julian whispered to me. Nag-beso kaming dalawa.

"Congratulations too, l'amour." I winked at him. We both took a selfie and he posted it on his Instagram account. He went back to his seat where his boyfriend was.

"Bhie!" Napalingon ako sa tumawag sakin. It's Alex. Naka-white tuxedo siya at may hawak-hawak na camera. Ang gwapo niya tingnan lalo.

"Bhie!" Tawag ko rin sa kanya. Natawa kami pareho. Ayon na ang tawagan namin ngayon. Hindi ko lang alam kung saan niya 'yon nakuha. Ang sabi niya, uso raw 'yon na tawagan sa Pilipinas. But it's kinda cute.

Lumapit siya sakin at itinaas ang camera niya.

"Strike a pose, bhie." I smiled as I posed in front of him.

"Ganda mo talaga, bhie! Congrats ulit!" Sabi niya habang tinitingnan ang kuha niya sakin.

"Thanks, bhie. Hindi kaya mag-resign si Kara kapag narinig niya?" I said to him. Natawa siya.

"Hindi niya naman narinig. At isa pa bhie, hindi pa siya masyadong nakakaintindi at nakakapag-salita ng Tagalog." Sabi niya.

"Ano pa lang ba ang alam niya?"

"Sige pa." Napatingin ako sa kanya.

"Huh?"

"Isa 'yon sa mga tinuro ko sa kanya. Isa pa, Alexandro! Ganon!" Nanlaki ang mata ko ng ma-gets ko ang sinabi niya.

My god!

"Alex ka talaga!"

"Ano ka ba naman bhie, baka marinig ka. Sige na, hahanapin ko pa si Kara. Baka mahablot pa 'yon ng kung sinong engkanto. Mala-dyosa pa naman siya ngayong gabi." Tsaka siya umalis.

Who would have thought na sila ni Kara ngayon? Their relationship is cute.

I watched the guests. Halos lahat ay masaya sa panibagong success na nakamit ko. Kung hindi naman sa kanila, hindi ko mararating ang lahat ng 'to. It's been 2 years already. Unti-unti ko ng tinatanggap na hindi na babalik si Dominic. Ang dalawang anak ko na lang ang nagpapaligaya sakin. Sila ang naging inspirasyon ko para lumaban.

Dominic, kung nasaan ka man... Are you happy? Are you proud of me?

💼👗

Alas-diyes pa lamang ay nagpaalam na 'ko sa lahat. Hindi ako pwedeng magtagal dahil nangako ako sa dalawang bata na maaga akong uuwi. Even though I hired a nanny for them, I still want to take care of them at the end of the day.

When I got home, I caught my two angels in the living room with their nanny. Eric is reading a book and Elise is playing on the carpeted floor. She's playing with her nanny.

I smiled.

"I'm home..." Bungad ko sa kanila. Tumayo si Eric at humalik sa pisngi ko. Samantalang nagpumilit namang tumayo si Elise kaya ako na ang lumapit sa kanya at binuhat siya.

"Did you miss mama, hmmm?" Pinugpog ko siya ng halik sa pisngi. Tumawa naman siya.

I turned to their nanny Gina. She is a Pinay too. She has been my children's nanny for a year. Like other Filipinas, she's very reliable.

"You can now rest, Gina. Ako na ang bahala sa kanila. Kumain na ba kayo?" Tumango siya sakin.

"Opo ma'am."

"Okay, good. You can go now. Thank you."

"Sige po." Tsaka siya pumunta sa kuwarto niya. Umupo ako sa carpeted floor at nilaro si Elise. Tahimik lang siyang naglalaro at biglang ngi-ngiti sakin. She's teething already. Minsan na nga niyang kinagat ang kuya niya. Hindi naman nagreklamo ang isa dahil parang wala lang naman daw ang kagat ni Elise. Eric really loves his sister.

Wala sa sariling napatitig ako sa pintuan. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin binabago ang passcode. Nagbabakasakali pa rin ako na isang araw, bigla siyang uuwi at yayakapin ako. Hindi ko na nga rin nilagyan ng passcode ang kuwarto ko. Iniiwanan ko na ring bukas. Hindi naman ako natatakot na mapasok kami dahil nandiyan naman si Evan.

Pagsapit ng 10:30 ay pinatulog ko na silang dalawa. Sa kuwarto ko natutulog si Elise. Wala namang pasok si Eric bukas kaya alam kong hindi pa iyon matutulog kahit pumasok na siya sa loob ng kuwarto niya.

Niligpit ko ang mga laruan ni Elise at ibinalik sa lagayan.

Pagkatapos ay pumasok na ko sa loob ng kuwarto at nagpalit ng pantulog. Nakipag-Skype muna ako kena mama at daddy. Binati nila ako at nag-celebrate rin sila doon sa bahay. Pagkatapos ay nagbasa rin ako ng mga pagbati sakin sa social media accounts ko.

I reply to some and there I saw Marco greets me too on Instagram. I smiled and replied to him. I stalked his account but it's private. I haven't followed him back yet. I sent him a follow request. Seconds later, we're both following. I immediately looked at his photos. But his feed contains only two. A picture of him with his students and a baby's hand. Minutes after, he DM me. He congratulated me again. We only talked for a while because he's in his class. I said goodbye because I'm already sleepy. I turned off my laptop and checked Elise. She's sound asleep. I gently kissed her cheek and went to my bed.

Sa gitna ng pagtulog ko ay naalimpungatan ako. I rolled over to my left side and slightly open my eyes to check my daughter. Napansin kong parang wala ang anak ko sa crib niya. Naalarma ako at biglang napabangon.

Where's Elise?!

Lumapit ako sa crib ng anak ko. She's not there!

I hurried out and went to the living room. The lights there during this hour is dim. When I got out of the room, I came across a man. Naka-paa lang ako kaya hindi niya narinig ang yapak ko. Nakatalikod siya sakin. It looks like he's wearing a three-piece suit. And the way he stands, ay parang familiar sakin. He made my daughter sleep soundly. My daughter's head is resting on his right broad shoulder.

I suddenly felt scared. Who is he? How did he get in?

Dahan-dahan kong kinuha ang flower vase sa gilid ko at lumapit sa kanya. I'll hit him—

Nabitawan ko ang vase ng humarap siya bigla sakin.

Am I dreaming?!

"Dominic?!"