No More Ignorance (BOOK 2)

Chapter 33

ELISA

I slowly opened my eyes. The white ceiling welcomed me. Ilang segundo akong naka-titig sa kawalan habang pinipilit ang sarili ko na baka panaginip lang ang mga nangyari sa'kin. Nagbabaka-sakali na sariling kuwarto ko ito, na hindi ko kasama ngayon ang lalaking 'yon.

"Good morning."

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Napalingon ako sa tabi ko ng marinig ko ang boses ni Dominic.

Wearing a grey shirt and white cargo shorts, he was standing at the doorway while the sun rays touching his skin.

I removed my gaze from him and got up. I sit on the bed.

"Kailan ako uuwi?" I asked.

"Breakfast is ready. You should eat now."

Naikuyom ko ang kamao ko dahil sa pag-iwas niya sa tanong ko. Pumayag na nga 'ko na mag-palipas ng gabi dito sa isla kahit ayoko. Last night, I plan to escape. But every action, movements I do, he watches. Para siyang aso na sunod ng sunod sa'kin. At ang nakakainis pa, na-lowbat na naman ang phone ko! I don't know where he puts my bag. It's annoying because it's been a second time that my phone always gets bumpy when I get caught up in these situations. Parang nananadya ang tadhana sa'kin.

"I need to go home, Dominic. Mamayang gabi na ang alis naming mag-ina—"

"It's canceled." Nangunot ang noo ko.

"What?"

"Hindi na kayo aalis." Seryosong sagot niya.

Dali-dali akong tumayo mula sa kama at sinugod siya.

"What?! Why? Why did you do that?! Kailangan na naming umuwi dahil doon nag-aaral si Eric!" I pointed at him.

Nakakainis! Nakakainis na siya!

"I thought you would let me go with what I wanted to do? Then, why you're complaining? Hmm?" He stepped closer to me.

I just realized what I told him last night. Yes, I admit that I've said those words. But... Hindi ganito!

"Y—yes. Sinabi ko ang mga 'yon. Pero wala akong sinabi na PIPIGILAN mo ang pag-alis namin—"

"It's still the same. Paano ko magagawa ang mga gusto ko kung wala ka? Kayo?" I gulped.

May punto siya doon. Oo nga naman, paano niya magagawa ang mga gusto niya? Ang mga kabaliwan niya?

Bahagya ko siyang tinulak.

"W—Wala akong paki-alam."

He grinned.

I clenched my fist because of the huge anger I felt for him.

I definitely regret what I said last night.

You're so stupid, Elisa! Argh!

Napa-hinga na lang ako ng malalim. Gusto ko na tuloy bawiin ang mga nasabi ko.

"I hate you." I uttered.

"I know that, baby..."

"Stop calling me baby for Pete's sake, Dominic!" He held back.

Tumingala siya at hinilot ang magka-bilang sintido niya. Halatang nagtitimpi. Well, I don't care! Hindi ako titigil sa kakasigaw para lang tumigil na siya.

"Kagabi mo pa 'ko sinisigawan. But damn, it turns me on. Hindi ako nakakaramdam ng inis sa'yo."

Binobola mo ba 'ko?

Napa-iling na lang ako sa mga sinasabi niya.

"Wala akong oras para makipag-bolahan sa'yo Dominic." Tinalikuran ko siya para makapunta na sa banyo.

"Hindi ka ba kakain? Kanina pa nakahanda ang pagkain."

"Where's Alex?"

"Nasa labas—"

"Hindi ako kakain hangga't hindi ko siya kasabay."

Kailangan ko siyang maka-usap.

"Sasabayan kita. Come here," Akmang lalapit siya sa'kin pero iniwasan ko siya agad.

"Ayaw kitang kasabay."

His face fluttered in pain after I said those words.

"Then, I'll call him. You wait here."

I just nodded before I went straight inside.

👔👗

DOMINIC

"Alex." Tawag ko sa kanya ng maabutan ko siyang nagtatampisaw sa tabi at nagtata-talon pa. Damang-dama niya ang pagiging babae niya.

Damn this gay.

"Oh hi, papa Dom! How's our little princess?"

"Princess?"

He rolled his eyes.

"Duh! Eh 'di sino pa ba? 'Yong kinidnap natin—ay ikaw lang pala."

"What the hell are you saying? I didn't kidnap her—"

"Eh ano? Sumama sa'yo?"

I stopped.

"Papa Dom, isang araw na siya sa'tin. Kidnapping ang ginawa natin dahil sapilitan mo siyang dinala dito."

I avoided his gaze. I know what I did was wrong. Lalo ko lang siyang binigyan ng dahilan para hindi na bumalik sa'kin. Pero anong magagawa ko? Desperado na ako na bumalik siya sa'kin. She's like a broken vase that I can not get back to. And I'm the reason for that shattered. It hurts me when every time she says she doesn't want me. That she hates me.

"This is the only way, Alex. Forcing her to come to stay with me."

His face became serious.

"Mas lalo mo siyang sinasaktan."

"Hindi ko siya sinasaktan. I—I don't want to lose her again."

He sighed.

"Naiintindihan ko. Pero naaawa ako sa kanya. Pero naaawa din naman ako sa'yo. So, naaawa ako sa inyong dalawa." I chuckled.

"Anong plano mo? Malamang hinahanap na siya ni Eric. Papa dom, for sure galit na galit na ang mga magulang ni ma'am Elisa. Baka ipakulong pa tayong dalawa jusko! Papa dom, ayokong makulong ng virgin!" He added.

"What the f*ck? Can you please calm down! I know what I'm doing. I'll fix this as soon as possible. "

"Bahala ka. Basta 'ko, tumutulong lang sa mga kabaliwan mo sa asawa mo ah,"

"Yeah. Thank you."

"So ano ng plano mo? Dito mo talaga siya itatago?"

"No. I have plans for her."

"Ano?"

"I'll tell you later. Join my wife first on her breakfast. She wants to be with you."

His eyes shone with what I said.

"Hindi ka ba sasama?"

"She doesn't want my presence. I don't want to ruin her breakfast."

"Okay! Gotta go!"

"Alex," He stopped.

"Hmmm?"

"Don't forget the rules."

He looked at me for a moment before he smiled devilishly.

"Noted, sir."