A letter that changed my life.||Voltooid||

24. Plan...

"Heb je alles?" vraagt Moussa.

Ik knik en pak nog snel mijn gun waarna ik het in mijn trainingsbroek stop en mijn vest eroverheen trek.

Moussa doet de deur van het hotelkamer open en ik loop voor hem richting de liften.

-

Er zijn al 2 maanden verstreken, en in die maanden hebben Moussa en ik alles voorbereid.
Eigelijk Moussa.
Fatih is niet zomaar iemand.
Ik dacht dat het makelijk was, gewoon een kogel door zijn kop, maar dat is het dus helemaal niet.

Ik heb Fatih 1 keer in het echt gezien, en eerlijk ik schrok wel.
Die man is gewoon té gespierd en lang.
Tuurlijk via afstand, dus laatstaan als ik echt oog in oog met hem sta.
Naast dat is hij de grootste en machtigste man van heel Nederland, België en Duitsland!

Besef even!

Ik heb echt getwijfeld, maar uiteindelijk ga ik er toch voor, en als ik vandaag dood ga dan heb ik het geprobeerd.

Ons plan gaat als volgt;

"Youssra!" verschrikt kijk ik op.

Ik kijk uit het raam en zie dat we al zijn.

Snel stap ik uit en Moussa volgt.
Ik gooi de deur dicht en voel even aan de plek waar mijn gun ligt.

Waneer ik hem voel zucht ik opgelucht.

We lopen naast elkaar, en Moussa houd de sporttas vast waar het afgesproken geld in zit.
€5.000.000

Waneer ik een groot en breed lichaam zie van verte stop ik en draai me on naar Moussa.

"Ik wil dit niet" piep ik dan.
"Ik weet niet wat ik dacht, maar Moussa ik ben 17 en jij bent pas 21. Deze mensen zijn gevaarlijk en we kunnen zo beiden doodliggen"

"We hebben alles al geregeld dus wollah meh je gaat terug. Wij volgen onze plan en als het ons niet lukt, dan lukt het ons niet"

Hij legt kort zijn hand op mijn schouder.
"Doe het voor je broer en Vader!" moedigt hij mij dan.

"Nee" komt er piepend uit mij mond.

Ik draai me om en wil weglopen, maar ik word ruw omgedraaid.
"Youssra wij doen onze plan en klaar!"

Hij knikt naar de kant van Fatih ik draai ne om en ik zie hem met zijn hand gebaren dan we snel moeten doen en dat hij geen tijd heeft.

Zwijgend lopen we hun richting op.

Fatih staat er alleen.
"Heb je het geld?" vraagt hij met een echte mannenstem.

Die stem al laat mij schrikken.

Ik zie vanuit mij ooghoeken dat Moussa knikt en de sporttas onhoog houd.

"Maak open" comaandeert hij Moussa.

Moussa doet wat er word gevraagd en legt de tas op de grond waarna hij het openritst.

Fatih laat zijn blik glijden over het tas en kijkt Moussa dan weer aan.
"5 milioen?"

Weer knikt Moussa.
Ik sta hier letterlijk te trillen op mijn benen sierieus!

Hij heeft mij nog steeds niet opgemerkt, wat denk ik ook wel beter is, want dan herkent hij mij zeker.

Ik trek mijn petje iets verder over mijn hoofd.

"Zaineb!" hoor ik Fatih's stem opeens die mij laat schrikken.
Geschrokken kijk ik naar een van de auto's die opeens gaat en ik zie Zaineb verchijnen.

Geschrokken blijf ik haar aankijken terwijl zij met een tas richting ons loopt.

Ze legt het tasje op de grond en kijkt me dan meteen recht in mijn ogen aan.
"Oumaima?" zegt ze dan bijna onhoorbaar.

Ze neemt een stap naar achter en trekt iets van achter.

"Fatih! Youssra(...)" schreeuwt ze dan richting Fatih.

Deel 23 is verwijdert zomaar, maar is volgens mij gewoon een deel dat weggelaten kan worden 😜