Het eerste wat ik zie als ik mijn ogen open zijn de kijkers van hem, waardoor ik meteen afstand neem.
"Gaat het?" vraag ik hem dan wijzend naar zijn wond.Hij glimlacht waarna hij knikt.
"Is niks ergs"
Er valt een stilte en ik blijf staren naar zijn borst terwijl ik denk aan gister."Hmm... Youssra(....) ben je gekomen om achter je broer aan te gaan? Ik kan het je ook zo aandoen"
Opeens walg ik van zijn gezicht en zijn lach.
Ik kijk kort naar Zaineb die met een grijns mijn kant opkijkt.
Dat ik gewoon al die tijd met een duivel omging.
Ik kijk kort naar boven en vloek mijn broer omdat hij mij nooit heeft verteld over Zaineb.Ik geloofde gewoon wat ze zei op school!
"Wat nou als het jou tijd nu is?"
"Mij? Mij tijd" lacht hij.Hij draait zich kort om naar Zaineb.
"Je bent zelf naar me toegekomen schat" glimlacht hij dan.
Hij neemt een stap naar voren.
Ik voel de gun tegen mijn lichaam, maar ik weet dat ik hem er nu niet uit kan trekken.Ze zijn met meer man en als ik iets verkeerds doe ben ik weg van deze wereld.
We hebben het niet goed geregeld, maar Moussa's schuld is het niet.
Hij neemt nog een stap en nog één en voordat ik het weet zit er maar een paar centimeter tussen ons.Vol walging kijk ik hem aan.
Ik ga geen stap achteruit nemen.Hij heft zijn hand en uit schrik sluit ik mijn ogen.
Maar ik voel niks op mijn hoofd.
Hij knijpt in mijn kont."Wat doe je eh zemmel(Homo)!" reageert Moussa meteen
Niet veel later staat Moussa tegenover Fatih.
Dreigend kijken ze elkaar aan."Ewa je vrouwtje is te verleidelijk. Vol op de plekken waar het hoort" verandert Fatih van onderwerp.
"Niet zo over haar praten!"
"Anders?"
"Mou.." probeer ik nog maar hij heeft Fatih al een vuist verkocht.Fatih reageert niet maar niet veel later hoor ik een schot en grijpt Moussa naar zijn buik.
"Waar denk je aan?"
Zijn stem haalt mij uit mijn gedachten.
Ik ga rechtopzitten en ik kijk naar Moussa."Het is beter als we niet meer slapen in de zelfde bed" floept er uit mijn mond.Elke keer waneer ik eerder dan jou wakker ben.. Ja"
Ik kan opeens niet meer verder praten en beschaamd kijk ik hem aan.
Het enige wat hij doet is lachen waardoor ik boos word."Ja! Wat lach je er is bijna geen afstand tussen ons terwijl deze bed zo ruim is. Ik weet niet hoe jij dat doet."
Geïriteerd sla ik de deken van me af en wil opstaan, maar alsnel merk ik dat ik mijn pyjama aanheb en mijn pjyama is te kort.Nog steeds geïriteerd sla ik de deken weer terug en kijk hem aan.
"Saff" zegt hij dan sierieus "Ik ga er voor zorgen dan ik niet meer in jou buurt kom tijdens het slapen. Maar laat mij niet alleen slapen."Ik rol met mijn ogen.
"Je hebt genoeg meisjes die naast je willen slapen. Ik wil helemaal niet meer naast jou slapen""Dat meisje was een fout" zegt hij gestrest.
"Jou enige fout toch. Al die andere meisjes waren iets niet fout"
Hij zucht en gaat even door zijn haar.
"Ik ben nu getrouwd dus is het hsouma (Schaamtelijk) om met een ander meisje in bed te gaan. En ons bed nog wel" moppert hij denk ik tegen zich zelf want hij praat zacht."Je mag doen wat je wilt. Wij zijn niet getrouwd omdat we van elkaar houden of hielden ik laat je vrij"
Met die worden sta ik op.
"Ewa trek teminste iets langs aan als je slaapt want je maakt mij gek!" hoor ik hem schreeuwen vanaf het bed als ik in de douche ben.
Ik nageer zijn opmerking en loop de douche in.
Ik kleed me uit en stap onder de douche.
Na een douche te hebben genomen trek ik mijn badjas aan en loop de kamer weer in.Moussa is er niet, goed ook.
Ik kleed me om in iets simpels en pak mijn tas waar in alle benodigheden in stop.
Ik loop langs Diar en Chaimae's kamer en klop netjes.
Niet veel later word ie geopend door Chaimae.
Blij om elkaar weer te zien groeten we elkaar.
"Wil je mee gaan naar de mall?" vraag ik haar nadat we uitgegroet zijn.Ze denk even en schreeuw dan even naar binnen of ze mag van Diar die toestemming geeft.
Niet veel later lopen we lachend en pratend het hotel uit.-
Aangekomen bij de mall lopen we naar binnen.
Ik zelf ben er nog nooit geweest dus Chaimae begeleid mij hier en daar.Ik ben hier eigelijk alleen voor pjyama.
Ik ga niet meer zo 'Naakt' naast die izan(poep) slapen.
-
We lopen uiteindelijk de mall uitmet beiden meer dan 10 tassen.
Ik heb nog geen pyjamajurk gevonden dus we stappen de eerste en beste winkeltje in.
Gelukkig hangen er in dit winkeltje genoeg jurken, dus genoeg keus.
Ik ga voor de langste en koop hem dan uiteindelijk in de maat XXL."Ik snap niet waarom jij die jurk hebt gehaald" zegt Chaimae terwijl wij het winkeltje uitlopen.
Ik beantwoord haar vraag niet en trek haar een restaurantje in.
We bestellen bij de balie en besluiten ook gelijk voor de jongens te halen zodat we niet straks beneden hoeven te halen.
We nemen alles mee naar het hotel.Aangekomen op onze verdieping groeten we elkaar weer.
Uitgeput loop ik richting mijn kamer.Net waneer ik het pasje wil laten scannen komt er een lachende meisje uit mijn kamer.
"Hi" groet ze mij in het engels en loopt dan langs mij heen.
Waarom wil ik haar nu van haar haar pakken en de grond mee dweilen."Hi" doe ik haar overdreven hard na en draai met mijn ogen waarna ik.de kamer weer inloop.
"Oh. Al terug"
Ik knik en zet alle tassen op het bed die er gebruikt uitziet.
Ik heb het opgeruimt toen ik deze kamer verliet in de ochtend.
"Ik heb eten voor je" zeg ik hem terwijl ik blijf kijken maar het bed.
Ik pak de tas met eten en geef zijn eten aan hem.
Hij bedankt mij en zet zijn eten weg waarna hij de douche inloopt.
Niet veel later hoor ik het water spetteren op de grond.Ja duh eerst douchen.
Ik snap het echt niet.
In de ochtend gaat hij zielig lopen doen, van ik ben getrouwd dit dat, maar diezelfde dag zit hij weer met een ander meisje in MIJN bed.Ik denk dat aan het eind van deze week ik alle delen heb geplaatst.
Ik heb dit verhaal al uitgeschreven en is echt ieri om steeds te plaatsen ensow, maar miss ook niet.
JE LEEST
A letter that changed my life.||Voltooid||
Teen FictionMijn 2e boek; ©A letter that changed me life, Je werkt in een restaurant, als afwasser. Je woont alleen, omdat je ouders en broer er niet meer zijn. - Dat is wat jij in je hoofd hebt-, totdat er op een dag iemand op je werk langskomt. Niet geloven...