A letter that changed my life.||Voltooid||

44. Een groot dom spel!

1/2😜

Een week later word ik wakker door mijn telefoon die steeds piept.

Nog half slapend kijk ik naar het berichtje en vrijwel meteen ben ik wakker.

"Tasnim.."

Ik voel de tranen branden en net wanneer ik wil opstaan om Moussa niet wakker te maken hoor ik hem zacht mijn noemen.
"Wat is er?"

"Niks, ik moet alleen naar de wc"lieg ik en hij draait zich weer om en valt.

We hebben 2 weken extra genomen, en Moussa is gister uit geweest dus hij is nu moe.
Ik ga hem niet nog een keer in de problemen brengen, zijn wond is net genezen miskine.

00212 .. .. .. .. .. | 12:30 : * Afbeelding.
00212 .. .. .. .. .. | 12:30 : 100 duizend in 24 uur anders...
00212 .. .. .. .. .. | 12:30 : 😢        HAHA
00212 .. .. .. .. .. | 12:33 : App als je het geld hebt, naar deze nummer. Ik herhaal 24 uur.

Ya Allah waar ga ik 100 duizend vandaan halen...

Ik blijf kijken naar Tasnim, die net dood lijkt op de grond.

Het zijn zeker die mensen waarvan hij 50 duizend schuldig was.

Ik heb geen ander keus.
Ik ga het afhalen van mijn Marokkaanse bank, en de rest haal ik af van Said's.

Ik loop rustig de kamer weer ik en pak mijn douchespullen.

Na mijn douche loop ik terug naar ons kamer, en zie Moussa niet liggen.
Ik hoor in de andere douche water knetteren wat aangeeft dat hij aan het douchen is.

Heb ik hem ook nog wakker gemaakt...

Ik kleed me snel om en net wanneer ik de kamer wil verlaten stapt Moussa de kamer weer in met alleen een handdoek om zijn middel.

"Waar ga je naartoe?"vraagt hij.
"Rondje lopen" lieg ik en wil langs hem lopen maar hij houd mij vast.

"Kijk mij is aan" vraagt hij na enkele secondes.

Ik kijk hem aan.

"Yous, ik weet dat jij een probleem hebt. Ik voel het, vertel"
"Wat moet er zijn?" lieg ik weer en kijk weg.

"Je liegt vertel."
Ik schud mijn hoofd "Het is iets tussen mij en iemand, ik heb je genoeg in de problemen gebracht. Ik los dit zelf op."

Hij duwt mij tegen het kast aan waardoor ik hem aankijk.
"Yous. Ik ben er voor je ja? Wollahteh ik ga mee, ik laat je niks alleen doen wat mij niet lekker zit"

Hij neemt weer een stap naar achter en ik blijf hem aankijken en dan val ik in zijn armen.

"Ze hebben Tasnim" huil ik.
Hij lijkt denk ik te twijfelen maar na een paar secondes voel ik zijn sterke armen om mijn heen.

"We lossen dit samen op ja?"
Ik hou hem strakker vast "je bent zo lief" snik ik.

Na mijn hele uitbarsting is Moussa zich gaan omkleden en heb ik alvast ontbijt gemaakt, beneden voor hem want ik ga niet eten terwijl tasnim ergens anders zonder eten en shit zit.

Wanneer Moussa de keuken binnenkomt kijk hij meteen naar de tafel die ik net heb gedekt voor 1 persoon.
"Ga je niet eten?"
"Nee" antwoord ik simpel "Ontbijt jij maar"

"Oké, wacht"

Hij pakt 2 pannenkoeken en gooit er wat stroop in waarna hij het oprolt, verder pakt hij 2 pakjes drinken en dan vertelt hij mij dat we kunnen vertrekken.

Buiten, net wanneer ik opgelucht adem haal omdat ik dacht dat Moussa mij geen eten zou geven duwt hij zowat die pannenkoek in mijn hand.

"En mevrouwtje gaat dit nu nu eten" zegt hij dan
"Nee ik wil echt niet eet jij het maar"
Ik geef zijn pannenkoek terug die hij niet aanneemt.
"Nee, wollahteh jij gaat ehm eten"