A letter that changed my life.||Voltooid||

43.

Ik schrik wakker, niet door een nare droom, maar elke keer als ik iets leuks ga doen word ik automatisch opeens wakker.

Ik was mijn gezicht etc en kleed me dan om.

Ik neem expres geen douche, want ik wil hem niet wakker maken.

Ik pak rustig mijn tas en loop dan naar beneden richting het bakkertje.

Ik haal de taart op en koop ook gelijk dingen voor het ontbijt en loop dan terug naar het appartement.

Onderweg kom ik een man tegen die allemaal dingen verkoopt.
Ik besef dan dan ik inpakpapier ben vergeten en loop naar hem toe.

Ik zie alleen rare Adidas inpakpapier en koop die dus maar.

Thuis aangekomen zet ik de dingen die in de koelkast horen erin en begin aan het ontbijt.

Ik heb van alles wat in de koelkast zat iets van gemaakt hahah.

Ik zet de taart en de rest wat ik heb gekocht ook op tafel en pak de cadeaus nog snel in.

Ik loop naar onze slaapkamer en zie hem nog slapen.
Hij is dan wel echt moe.

Ik schud hem wakker en na een paar keer zijn naam te hebben gezegt opent hij zijn ogen.

Zijn blauwe ogen kijken mij aan en even blijf ik erin kijken.
"Moussa kom je eten?"

"Wollah ruikt kapot lekker" glimlacht hij schor en rekt zich dan rustig uit.

"Wil je Ontbijt op bed of kan je opstaan"

Hij gaat rustig rechtop zitten waardoor ik zijn blote bovenlichaam te zien krijg.
Zijn tatoeage die ik al heel lang niet meer heb gezien komt in beeld, en weer bestudeer ik het goed.

"Ik wil gewoon opstaan, als je mij even helpt kan ik even de douche in en mezelf verfrissen."
"Oke, dan help ik je."

Mijn blik verwijder ik van zijn tatoeage en help hem met opstaan.

Hij slaat zijn arm om mij heen en samen lopen we rustig naar de douche.
Ik help hem daar met alles en pak dan uit de kast een short & shirt die ik vervolgens voor hem aantrek.
Onderbroek heeft hij zelf gedaan toen ik er niet was.

"Gaat het wel?" Vraag ik hem terwijl we lopen naar de keuken.
"Ja prima.."
"Door mij Sorry wollah. Ik ga er echt alles doen voor jou zolang jij zo erbij ligt"

Het is even stil vanuit zijn kant en waneer hij denk ik de woorden heeft gevonden begint hij ;
"Het is helemaal jou schuld niet. Ik heb geschoten omdat hij op mij schoot. Als je zoiets nog een keer zegt ga ik boos worden"

Ik zeg niks meer en waneer we voor de deur van de keuken staan blijf ik even staan.
Ik open de deur en kijk naar Moussa die er maar naar kijkt zonder iets te zeggen.
"Is dit speciaal voor mij?"

Ik knik "Speciaal voor jou, gister was namelijk niet de beste verjaardag. Eigenlijk is dit iets heel kleins, vergeleken met wat jij voor mij hebt gedaan"

-

"Zal ik helpen met afwassen?"
Ik draai om naar hem "Ben je gek?"
"Gek op jou ja" lacht hij en steekt zijn tong uit zo van ik pest jou alleen.

"Blijf dan maar zitten, of wil je TV kijken?"

"Ik blijf hier,anders is het saai voor jou"

Hij is opeens zo anders?
Maarja zo is het toch veel leuker om die 3 jaar door te gaan.

"Youssra" hoor ik na een tijdje.
Ik draai me om en zie dat hij filmt waardoor ik snel mijn hoofd verberg.

Moussa blijft lachen en doorfilmen waardoor ik vraag of hij niet meer wilt filmen.

Hij stopt en kijkt hem terug.
"Laat is zien" ik loop naar hem toe en hij laat zijn snapchat nog is een keer zien.

"Mag ik ehm plaatsen?" vraagt hij dan.
"Ja doe maar, je ziet mijn face niet eens"

Hij klikt op die video en tikt op '👫❤'

"Bestfriend" zegt hij snel als hij mijn hoofd ziet.

Ik lach alleen en ga verder met wat ik bezig was.
Na alles te hebben gedaan ga ik ook gewoon zitten aan de keukentafel gewoon op mijn telefoon, totdat ik een flit zie.

"Moussa! Laat zien!"
Hij draait lachend zijn telefoon en ik zie mezelf geconsecreerd achter mijn telefoon.
"Verwijder!"
"Nee" antwoord hij koppig.

Ik pak mijn telefoon en begin hem ook te filmen, en zo belanden we in een snapchat - fotoshoot.

-

Reageer allemaal even wat jullie vinden van dit verhaal ben benieuwd xxxx