A letter that changed my life.||Voltooid||

59.

Sorry voor dit slechte deel, ik viel bijna in slaap.

Maarja beloofd he.

Hoop dat het wat is.

Xx
-

"Ik doe echt niks, ik wil gewoon kijken"

Hij zegt het ook echt alsof het niks is, 'gewoon kijken'.

-

Toch laat ik mijn pyjama trui naast mij op het bed vallen, voor het geval dat.

"Dus, ja?"

Ik knik.

"Als je maar niet verder gaat dan kijken" mopper ik, en wanneer dat uit mijn mond rolt besef ik pas hoe dom en raar het klinkt.

Ik kleed me bijna uit voor de grootste oversekste persoon en zeg dat hij alleen mag kijken.

Ik bedoel dit al helemaal, ik bedoel ik laat hem mijn borsten zien.

Je laat niks zien, BH.

Ik onspan alsnel bij het horen van het stemmetje.

Ja, ik heb nog een BH aan, wat ziet hij?

Bijna niks.

Moussa die eindelijk een film heeft gekozen legt de afstandbediening weg.

Hij opent zijn arm.
"Ga je op afstand zitten, of moet ik je warm houden?"

Vrijwel meteen glijd mijn blik van zijn blote buik, naar zijn borstkas -waar zijn nog steeds oh zo mooie tatoeage zit- en weer terug.

Hij is bloot, naakt. Ik bedoel boven.

"Nee?"

Hij laat zijn arm vallen waarna ik al snel naar hem toe schuif.

Hij slaat meteen zijn arm om mij heen en ik hoor hem lachen tegen mijn haar aan.

Oké, misschien moest ik dit toch niet doen.

Ik bedoel, zijn arm zit een beetje te laag, laag -en twee- het is warm, heet.

Snel haal ik zo onopgemerkt adem, wat ik dus niet moest doen, gezien het piepje dat mijn mond verlaat ervoor zorgt dat Moussa mij de aandacht weer geeft, wat ik dus niet wil.

"Gaat het?" vraagt hij bezorgd, maar zijn ogen. God, als die konden spreken.

Ik knik maar snel, in de hoop dat hij zijn aandacht weer op de televisie richt en ik weer normaal adem kan halen.

Als ik merk dat dat toch niet help, kijk ik zelf naar het tv, waar het intro nogsteeds bezig is.

Beelden flitsen voorbij, geen een neem ik op.

Zijn blik, ik voel die gewoon.

"Staar is niet zo" floept er uit mijn mond, schor.

Hij laat zijn hand iets afzakken, zucht en draait zich om van mij.

Oké, zijn aandacht zit niet meer op mij.

Ik haal opgelucht adem en kan me dan ook eindelijk focussen op het film die hij net heeft kunnen kiezen.

...

Tijdens het kijken van de film zakt zijn arm meer naar beneden, langs mijn arm en stopt op de hoogte van mijn borsten.

Mijn aandacht is alweer niet op meer op de film die we kijken.

Wanneer Ik half opkijk merk ik al meteen dat hij het niet bewust heeft gedaan, maar omdat ik me weer is heb bewogen is zijn aandacht ook niet me op de film.

"Ben je moe?" fluister hij, denk ik omdat, nee ik weet het niet.

Ik schud mijn hoofd en voel mezelf weer kleuren, bij het merken van zijn groen/blauwe ogen die mij niet meer in mijn eigen ogen aankijken.

Ik zie hoe hij zijn mond half opentrekt, en vervolgens even snel weer dichtdoet.

Hij kijkt mij weer aan en glimlacht.

Net wanneer ik bijna in zijn ogen verdrink word de deur met een harde gooi opengegooid, wat ons natuurlijk beiden laat opschrikken.

"Oh, oeps" hoor ik nog de slaapdronken stem van Moussa' moeder "wou jullie niet laten schrikken, en vooral niet storen, maar ik had mijn wekker gezet voor Fadjr, en hoorde toen de tv waarna ik gewoon dacht om te kijken"

Ik, die mijn deken al ver over me heen heb getrokken, knik.

Ze giechelt weer en zonder verder nog wat te zeggen sluit ze de deur.

"Oké, ze gaan verkeerd denken" zucht ik meteen, wanneer ik honderd procent weet dat ze niet zit af te luisteren.

Moussa trekt de deken van mij af, en wanneer ik het weer wil ophijsen houd hij me tegen.

"Wij weten toch dat het geen waar zij aan denkt niet waar is"

Ik knik kort "maar je moeder praat veel -niet slecht bedoelt- maar morgen weet iedereen dat we seks hebben gehad"

Hij lacht kort, cute.

"We hebben niks gehad toch?"

Ik schud mijn hoofd.

"Dan is het goed, voor ons"

Zijn hand glijd nu van mijn arm naar naar beneden, rust even op mijn been, en gaat dan weer maar boven waarna het rust op mijn buik.

Ik kijk er heel, heel, even naar waarna ik zijn hand weghaal.

"Je betast te veel"

"Niet"

Ik zucht "oké,maar niet mij aanraken"

Hij pakt mijn hand vast, die op mijn bovenbeen ruste, wat ervoor zorgt dat ik hem weer aankijk.

"Vertel, waarom?"

"Wat?" mopper ik, eigenlijk om geen antwoord te geven, die ik meteen toch wel geef "je houd niet eens van mij, ik snap niet waarom je mij dan wel wilt aanraken"

"I-" hij stopt voordat hij zijn zin, of zijn woord afmaakt en kijkt alweer weg.

"Zullen we gaan slapen?" vraagt hij,  wanneer hij zich weer omdraait en ziet dat de film al is afgelopen.

Ik knik maar gewoon en pak mijn trui,om die weer aan te doen wanneer die uit mijn hand word getrokken.

"Geef"

"Nee"

Ik laat een geïriteerd zucht horen.
"Moussa, geef. Ik ga echt boos worden"

Hij pruilt zijn mond "het is niet eerlijk, omdat ik wel zonder shirt ben"

"Je mag je shirt wel aan doen, niemand die je het verbied" mopper ik half terug en wil mijn trui pakken waardoor hij die alweer meteen van mij weghaalt.

"Als jij hem pakt, mag jij hem aantrekken"

Ik antwoord niet, en probeer vooral niet weg te smelten van zijn lach waarna ik opsta.

"Er zijn genoeg andere shirts"

Hij volgt mijn voorbeeld al snel en staat eerder dan mij voor mij klerenkast.

Hij staat ook echt precies voor de deurtje van pyjamas,dus ik kan niet veel.

"Oké, laat mij er gewoon langs"

Tot mijn verbazing knikt hij wanneer ik denkt dat hij weer zijn hoofd gaat schudden en gooit mijn trui.

Ik kijk er kort naar en wanneer ik die over me hoofd wil trekken gebeurt alles te snel.

Voordat ik het zelf hem gemerkt sta ik met mijn rug tegen mijn kast en staat Moussa enkele millimeters van mij vandaag.

Ik slik en kijk weg waarna hij al snel met twee vinger mij weer omdraait naar hem

"Je maakt mij gek, je begrijpt niks"

-

Niet gecontroleerd op spelingsfouten.

Morgen inshaa Allah weer een deel xx