A letter that changed my life.||Voltooid||

5. Bezoek van Diar & Het 'huis'.

"Ik pak wat te drinken" zeg ik waarna ik de keuken in loop.

Ik pak uit de koelkast de eerste en beste pak drinken uit de kast en schenk het ik 2 glazen.

---

"Waarom ben jij hier" vraag ik aan Diar waneer ik de glazen voor de jongens op tafel heb gezet.

"Omdat ik weet dat je vragen zal hebben nadat je die brief hebt gelezen" antwoord hij simpel

Met een opgetrokken wenkbrouw kijk ik hem vragend aan.

"En? Kan jij ze beantwoorden dan?"

Hij schud zijn hoofd, maar knikt erna.

"Ik kan denk ik wel sommige vragen beantwoorden, maar derest zou je zelf moeten zoeken"

"Hoe zoeken" vraag ik hem.

Ik voel dat ik word bekeken en snel kijk ik naar de jongen met de Groene/Blauwe ogen.

Hij wend zijn blik meteen af.
Oke?

"Simpel. Jij gaat mee naar Jouw huis en vanaf daar kan je kijken wat je gaat doen"

"Mijn huis? Ik ben thuis!"

Diar kijkt even rond waarna hij zich weer op mij richt.

"Ja inderdaad. Heb je die brief niet gelezen van je broer daar stond dat hij een huis voor jouw heeft laten bouwen"

Ik knik waarna ik opsta.
"Mag ik hem zien?"

Meteen staat hij ook op en de andere jongen volgt.
Besef ik weet niet eens hoe hij heet en waarom hij mee is mey Diar.

Ik trek in de gang mijn schoenen aan en pak mijn jasje.

---

Na zeker één uur in de auto te hebben gezeten rijden we een straat in waar alleen villa's staan.

Het was een huis, geen villa toch?

Diar stopt voor een van de villa's en draait zich dan glimlachend om naar mij.
"Dit is hem" zegt hij dan.

"Dit?" zeg ik waarna ik naar de villa voor ons wijs.
"Hij schreef een huis geen villa of paleis" zeg ik nog steeds in shok.

"Wil je het binnen zien?"

Ik anwoord niet waarna ik de deur opentrek en uistap.

We lopen de tuin op en ik moet mijn hart echt vasthouden.
Het ik gewoon té mooi.
Ik knijp even in mijn arm, maar ik weet het zeker ik droom niet.
Het is een hele grote voortuin, en overal zitten bloemetjes.
Voor de deur zijn er 2 auto's gepaarkeerd die er duur uitzien en het huis is zwart en wit.

Voor de deur pakt Diar een sluitelbos uit zijn zakken waarna hij met een van de sleutels de deur open maakt.

De hal, gang of hoe je het ook noemt die ik te zien krijg geeft mij hartpijn.

Als je binnenloopt zie je meteen de 2 trappen aan beiden kanten en ook binnen is alles zwart met wit.

"Ik laat je jouw kamer zien"

Ik knik alleen waarna ik hem de trap op volg.

We lopen door een lange gang waar allemaal deuren zitten.

Straks ga ik wel kijken wat erachter zit.

Voor een deur waar 'Youssra 👑' staat stoppen we.

"Ben je er klaar voor?" vraagt Diar.

Ik nageer zijn vraag en duw de deur open.

Een grote kamer met een grote witte bed, de muren zijn wit en paar spulletjes zijn zwart.
Aan de andere kant van de kamer zit er een groot kast met kleren en een hele plank schoenen.

Ik loop er meteen naartoe en meteen zie ik dat alles nog nieuw is, en de prijskaartje er nog aan zit.

Een deur valt me op en meteen loop ik er naartoe.
Het is de badkamer.
In de badkamer zit er een groot bad en een douchecabinet, verder een wasbak spiegel en wasmand.

Ik draai me weer om waarna ik de badkamer weer uitloop.
Is dit  allemaal van mij" vraag ik Diar dan met grote ogen.

"Alles hierzo is van jouw" glimlacht hij.

Waneer ik langs hem naar buiten wil lopen valt mij een trap op die naar beneden leid.

Ik draai me weer om naar Diar en hij geeft mij een blik van ga maar.

Ik doe wat hij zegt  en neem de trap naar beneden.

Bewonderen kijk ik rond en veeg snel een traantje weg.

Het is een grote ruimte met alleen maar kleren en schoenen.

Het is gewoon te veel voor mij...

- - - - - -

Diar zit aan de telefoon en waneer hij mij ziet rond hij af.
"Oke lieverd ik ben er zo" hoor ik nog

We lopen de trap af naar beneden en weer bewonder ik het oh zo mooie hal/gang.

We lopen naar de achtertuin richting de garage.

Weer pakt Diar zijn sleutelbos waarna hij de garage opent.

Allemaal auto's komen in beeld wat mij weer laat schrikken.
Hoeveel heeft dit allemaal gekost?

"Ik heb geen rijbewijs" zeg ik meteen.

Diar schiet in de lach en kort daarna ik ook.

"Ja rustig. Je hoeft niet gelijk te stressen. Je word bijna 18 dan kan je rijlessen nemen en dan kan je rijden"

Ik mag hem wel opeens.

"Wil jij er geen?"

Hij schud zijn hoofd.

"Neehoor dankjewel kleintje ze zijn allemaal van jouw"

"Hé" zeg ik meteen "ik ben niet klein.

"Jawel" zegt hij.

"Niet!" antwoord ik.

We belanden in een discussie, maar worden onderbroken door zijn telefoon die piept.

Hij pakt zijn telefoon uit zijn zak waarna zijn ogen glijden over ,denk ik, het berichtje.

"Oke ik moet nu gaan. Vind je het erg."

"Kan je mij gelijk meerijden naar huis?"

Hij schud zijn hoofd en overhandigt mij de sleuteld die hij vasthad.

"Hier zitten de sleutels in van de deuren, auto's en derest" zegt hij erbij.

"In de avond kom ik terug met de papieren en je bankpas"

Voordat ik iets kan zeggen is hij weg.

Ik sluit de garage waarna ik zuchtend naar binnen loop.

In de woonkamer, die oh zo mooi is zie ik iemand zitten in de woonkamen.

Ik schrik.

-

Dit hoofdstuk bevat 1000 woorden!

Ik wil gelijk wat zeggen.
Namelijk ikheb aan het begin gezegt dat de hoofdstukken steeds groter worden maar dat is het niet!

Ik ben nu bij hfsk 30 en de meeste hfsten bevatten maar 500 woorden ongv, maar er zitten wel hfsken met 1000 woorden tussen.

Dus dit het ik ook gezecht en ik hoop natuurlijk dat jullie het niet erg vinden.

Trouwens ik heb expres geen fotos geplaatst zodat jullie een eigen beeld hebben.
Een eigen beeld is alrijd mooier dan als er allemaal fotos enzoo zitten hahaha x

-Oumaima