Wow slechtste deel, maarja ✌
"We gaan" deelt Diar waarna hij alsnel mijn bureau verlaat.
Snel sluit ik mijn laptop waarna ik die in mijn tas stop, ik ben moe, kapot.
Vandaag was echt een zware dag, echt.
Ik mocht mee met een vergadering, en we zijn nog naar en fabriek geweest, weer de zoveelste keer deze week.
Het is al één week geleden dat we in Paris waren, nu één week later ben ik echt elke dag op het bureau.
Mijn eigen bureau.
Het is nog altijd wennen dat dit alles voor mij is, ik bedoel het geld,huis en dan ook nog deze bedrijf, winkels en fabrieken.
Ik had het echt nooit, maar dan ook echt nooit verwacht.
Ik bedoel kijk waar ik als eerst stond, ik woonde alleen, dacht dat mijn ouders dood waren, was emo asfuck en had een bijbaantje als afwasser in een restaurant.
Said, ik zweer ik mis hem nog elke dag, ik bid nog alrijd en hoop dat hij boven een veel betere plek heeft al ik zelf. Hij verdient het.
Ik pak snel mijn tas waarna ik mijn bureau stoel naar achter schuif en opsta.
Net wanneer ik wil vertrekken verschijnt Diar.
"Klaar?"Ik knik en kijk nog één keer achterom, om te kijken of ik iets vergeten ben. Als dat niet het geval ik loop ik langs Diar naar buiten.
"Hoe was het vandaag?" vraagt Diar wanneer we buiten zijn.
Het is standaard geworden voor hem denk ik, vragen hoe het was.
Ik knik "vermoeiend, ik heb rug-en nekpijn door het zitten"
Hij lacht terwijl hij zijn auto openklikt.
"Vind je het wel leuk?" vraagt hij mij wanneer we alweer zitten in de auto.
"Jawel, alleen al het zitten niet. Je moet wat anders vinden voor mij"
Hij start de auto "hoeft niet denk ik, je raakt er wel aan gewend, en anders kom je het mij melden."
Ik knik.
...
"Slaap lekker" fluistert Diar wanneer we op de boven verdieping staan.
Ik zwaai kort en loop dan richting mijn kamer.
Langzaam en zo zacht mogelijk trek ik de deur open waarna ik alsnel kom te zien dat Moussa nog niet slaapt.
Snel sluit ik de deur achter mij en zet mijn tas op een stoel die toevallig dat stond.
"Hoezo slaap je niet?" vraag ik hem.
Hij glimlacht dom "ik weet het niet, wou wachten op jou"
Ik knik maar gewoon "oké, ik ga douchen"
...
Wanneer ik klaar ben met mijn douche, en mijn kamer alweer in loop, slaap Moussa nog steeds niet.
"Heb je geen slaap" vraag ik hem waarna ik al snel naast hem op het bed spring.
Ik ben kapot.
Hij schud van wel "Maar ik wou wachten op jou. Ik heb je al één week niet gezien."
Klopt wel een beetje, één week lang als ik thuiskwam sliep hij, en als ik wel thuis was sliep ik voordat hij thuis was.
We zagen elkaar alleen tijdens het ontbijt of lunch op werk, maar dat was ook echt alles.
Ik knik mijn hoofd en er valt kort en stilte.
"Ik heb je wel gemist" verbreekt hij de stilte na een paar tellen wat mij laat kleuren "je lippen op de mijne, of gewoon jij bij mij. Dichtbij"
Oké, awkward, ik bedoel we zitten nu samen op bed en nadat hij dat heeft gezegd weet ik het ook al niet meer.
Ik mis hem ook, meer dan weet ik veel, maarja mijn mond is dicht over dat.
"Onze lippen zijn niet eens veel op elkaar geweest" floept eruit waardoor we beiden moeten lachen.
Zijn lach, zo schattig.
"Klopt, ik wil het over doen. Andere level"
Snel schud ik mijn hoofd "ik ben moe, jij ook. Ik heb erge rug-en nekpijn"
Kort kijkt hij mij aan waarna hij al snel de bed uit is.
"Waar ga je naartoe?"
"Ik ben zo terug, even iets halen"
..
Niet veel later verschijnt hij met en flesje weer mijn kamer is.
"Wat is het?" vraag ik nieuwsgierig.
Hij houd het flesje voor mij wanneer hij weer naast mij plek heeft genomen.
"Massage oli, ik ga je masseren"
"Nee" mopper ik snel "het hoeft niet"
Hij schud zijn hoofd "jawel, het help echt."
Hij blijft mij aankijken met en blik dat mij meteen laat twijfelen.
"Wil je het echt doen?" vraag ik hem twijfelend.
Hij knik, maar meteen besef ik dat ik dan mijn trui uitmoet.
Ik schud alweer mijn hoofd.
"Ik zweer dat ik mijn mond houd. Ik raak geen enkel ander plek aan als jij het niet wilt"
Twijfelend kijk ik hem aan, maar knik dan toch.
Hij glimlacht en wilt iets zeggen,maar sluit zijn mond zonder wat te zeggen.
"Wat wou je zeggen?"
Hij schud zijn hoofd "Niks, trek je trui maar uit"
..
Snel ga ik liggen waarna ik al snel zijn handen bij mijn BH bandje voel.
Snel draai me ik me om en vang zijn blik meteen op.
"Ik doe niks" volgt hij "ik zet allen je BH los zodat je rug beter te masseren valt"
Ik knik en ga alweer met mijn hoofd op de kussen.
Ik voel de koude oli druppelen op mijn rug vervolgd door zijn warme handen.
Goddelijk, ik kan een kreun niet onderdrukken terwijl hij nog niet eens is begonnen.
"Nu al?" hoor ik zijn stem, zacht waarna hij zijn handen over mijn rug laat gaan.
Ik nageer het en sluit mijn ogen.
Hij kan goed masseren, heel goed zelfs.
Wanneer zijn handen dan ook mijn rug verlaten voel ik al meteen het koude.
Hij trekt mijn BH meteen weer dicht waarna ik rechtop ga zitten.
"Dankjewel"
Hij grijnst "geen probleem, heb je wel verdient na een lange werkdag"
Ik glimlach en wil mijn trui pakken, maar word tegengehouden.
"ik heb geen slaap meer, zullen we een film kijken?"
Ik knik en waneer hij niet loslaat knik ik ongemakkelijk naar mijn trui.
Hij schud zijn hoofd "vandaag alsjeblieft niet?"
Twijfelend kijkt hij mij aan.
"Ik doe echt niks, ik wil gewoon kijken"
Hij zegt het ook echt alsof het niks is, 'gewoon kijken'.
Wollah ik verkanker deze boek echt, wellaa ik ga echt kijken of ik een tijdje ga stoppen met delen plaatsen van dit boek, want dit gaat nergens naartoe 😶
JE LEEST
A letter that changed my life.||Voltooid||
Ficção AdolescenteMijn 2e boek; ©A letter that changed me life, Je werkt in een restaurant, als afwasser. Je woont alleen, omdat je ouders en broer er niet meer zijn. - Dat is wat jij in je hoofd hebt-, totdat er op een dag iemand op je werk langskomt. Niet geloven...