A letter that changed my life.||Voltooid||

38.Naar Marokko?

3/4 extra 😜
"Ik heb mijn tussenjaar weer en ik ga weer terug naar Dubai"

We zitten in de tuin en Moussa en Diar zwemmen met de kindjes.

Kerim zit op zo een luchtbedje dat drijft in het water en Younes speelt met Moussa terwijl Diar met Kerim speelt.

"Met Moussa?" vraagt de Moeder van hem.

"Ik weet het nog niet" zeg ik dan en het valt voor even weer stil.

De zon laat ons moe worden.
"Wat wil je in Dubai doen?" vraagt zijn moeder na een stilte.

Ik haal mijj schouder op.
"Ik heb er van genoten en het was heel kort dus ik wil wel terug" lieg ik.

"Hmm" komt er uit haar mond.
"Hoe gaat het met het zwangerschap" vraagt ze dan aan Chaimae.

Chaimae kijkt weg van het zwembad en glimlacht.
"Prima" antwoord ze dan.

Mij vraagt ze niks dus ik denk dat ze het weet van Esma, want ze vroeg in de ochtend tijdens  het ontbijt ook niet naar haar.

"Ewa alleen jij nog he Youssra" zucht ze dan en glimlacht.

Oke, ze weet het.

Ik zeg niks en neem een slok van mijm drinken.

Na een tijdje stappen ze allemaal het zwembad uit en komt Younes op ons afgerennen
"Ijs! Ijs!" schreeuwt hij.

Ik sta op.
"Oke, ik ga ijs pakken ga maar zitten"

Ik loop naar de keuken en pak uit de diepvries een pakje Oreo ijs.

In de tuin deel ik het uit en loop dan naar binnen om nog een pak te halen.
Dom van mij om er niet gelijk 2 te pakken, want nu heeft Moussa even niks.

Ik haalt een nieuw pak uit de diepvries en draai me dan om.

"Dankjewel" zegt Moussa waneer ik hem zijn ijs overhandig.
"Geen probleem"

"Deze doen alsof ze vrienden zijn"
Zijn moeder rolt met haat ogen en likt dan aan haar ijs.

Chaimae en Diar lachen zo hard dat het op 2 ezels lijken die aan het schreeuwen zijn.

Was dat zo grappig wow?

Ik nageer het verder en eet mijn ijs op.

"Maar gaan jullie naar Dubai?" vraagt zijn Moeder dan aan Moussa waneer hun uitgelachen zijn.

"Dubai?" vragend kijkt hij haar aan.

"Ja Youssra wou terug naar Dubai"
Ze draait haar om naar mij "Toch?"

Ik knik en Moussa zucht.
"Youssra kom is mee" zegt hij dan en staat op.

Ik volg hem mee naar binnen en in de keuken blijft hij staan.

"Ik weet waarom jij terug wilt en ik ga jou niet laten" zegt hij simpel.

Ik rol met mijn ogen "En jij bent?"

"Fatih is niet zomaar een persoon wollah meh je gaat daar naartoe!"

Ik kijk hem even.
"Mag ik asjeblieft gaan. Ik wil hem hier niet meer laten op deze wereld. Hij verdient het niet!"
Ik voel mijn ogen nat worden en sla mijn blik neer.
"Hij heeft mij zonder broer gelaten en ik wil niet dat hij vrijloopt alsof hij niks heeft gedaan"

Een stilte valt.

"Ik begrijp je" zegt hij dan lief.

"Mag ik gaan?" vraag ik hem weer en hef mijn hoofd.

Hij knikt.
"Je mag gaan, maar ik ga mee oke? Saffi niet huilen"

Ik knik blij en een glimlach vormt ook zijn lippen.

"Saffi ik ga dan nu tickets zoeken"
Ik knik en weg is hij.

Ik kijk hem na en waneer hij weg is loop ik naar boven waar en ruim mijn kamer op.

Ik breng de vieze was naar de douche, verschoon het bed en maak het raam open zodat er frise lucht binnenkomt.

Daarna doe ik de kamer van Moussa, want de andere kamers zijn al opgeruimd en ruim al zijn vuil op.
 
Nadat ik dat ook helemaal heb gedaan loop ik weer naar beneden waar ik Chaimae in de keuken zie.

-

"En heb je iets kunnen fixen?" vraag ik Moussa die laat in de avond thuis komt.

Hij knikt en haalt er 2 tickets uit.
Blij kijk ik op de tickets maar mijn lach verdwijnt waneer ik 'Marokko" zie staan.

"Marokko?"
"Ja, Fatih is niet meer in Dubai ik heb het nagevraagt en niemand weet waar hij is... Ze weten wel dat hij over 2 weken in Marokko kan zijn"

Ik kijk weer op de ticket en zie dat we volgende week al vertrekken.
"Maar we vertrekken volgende week?"

Hij glimlacht "Ja, klopt ik wil 1 week even genieten van Marokko"

"Met mij?.."

Hij knikt blij.
"We hebben het beiden nodig toch?"

"Dankjewel"

"Geen dank, mohiem ik moet gaan werken"

"Isgoed dag"

Hij verwijnt uit de deur.
Zo laat werken wie houd hij voor de gek jonge.
Ik bedoel het is 23U.