A letter that changed my life.||Voltooid||

45.

2/2 😜
Meteen wanneer ik thuis aankom kleed ik me om in mijn pyjama en ga in bed liggen.

Flashbacks van Tasnik en mij komen in beeld en vol pijn open ik mijn ogen.
Ik was blij.
Blij dat ik 2 andere broers heb, nu had want Tasnim vergeef ik het nooit meer.

Said, mis ik nog elke dag, ik hou van hem.

Mijn ouders die ons allemaal hebben bedrogen en het ergste...
Moussa zit daar nu met Tasnim, en ik weet niet hoe het gaat met hem.
Miskin, zijn wond was net genezen en en net heeft hij er dus een vuist op gekregen dus allahou a3lem hoe het nu met hem gaat..

Hij leid daar nu misschien wel pijn, en dat door mij!
Hij leid pijn terwijl ik alles hoor te voelen wat hij voelt!

En dit alles bij elkaar is gewoon te veel voor mij.

Ik mis mijn ouders. Ik mis Said & het ergste en meest onbegrijpelijke is dat ik Moussa mis. Te veel dan normaal.

Ik ga liggen op het bed en al snel vallen de eerste tranen naar beneden.

Heb ik iemand ooit iets aangedaan dat dit mij is overkomen?

Ik besluit een douche te nemen aangezien ik het nodig hem, maar meer omdat ik mezelf altijd rustiger voel worden onder de douche.

Ik pak mijn pyjama en een setje en sluit mijn kant van de kast.
In de douche, net wanneer ik mezelf wil uitkleden zie ik de spullen van Moussa en zijn hoofd komt even in beeld.

Ik mis hem...
Serieus ik snap mezelf niet, maar ik mis hem. En dat meer dan normaal.

Wanneer ik voel dat ik weer wil huilen neem ik snel adem en leg mijn kleren op de wasmachine.

Ik kleed me om en stap in de douche waar ik mezelf even rustig voel worden.

Na een tijdje stap ik eruit en kleed me om.

In mijn slaapkamer stap ik in bed en alsnel voel ik het warm worden.
Eén shirt van Moussa zie ik liggen in de hoek van de kamer en ik stap uit bed.

Even ruik ik aan zijn shirt.
Schoon, maar het ruikt naar hem.

Snel kleed ik me om in zijn shirt, dat net over mijn kont valt en loop dan mijn kamer uit.

Aangezien het super warm is loop ik maar naar de balkon en blijf er gewoon een tijdje zitten.

Een halfuur later hoor ik iets vallen op de grond en uit schrik sta ik meteen recht.

Wie kan dat zijn?

Langzaam sta ik op en kijk snel wat ik kan meenemen tegen bescherming.

Een dik stuk hout dat in de hoek van de balkon ligt staat spreekt mij en langzaam pak ik het op.

Langzaam loop ik verder naar binnen en voor mijn slaapkamer deur blijf ik staan.

"Moussa?"

Langzaam draait ie zich om en vol ongeloof blijf ik hem aankijken.
Zijn lach, die nu op zijn gezicht verschijnt vertelt meteen dat het goed met hem gaat en langzaam en zacht noem ik zijn naam nog een keer.

"Omg! Jij bent het"

Mezelf in bedwang houden kan niet en ik spring op hem waardoor hij op het bed beland.
Hard knuffel ik hem en na een tijdje voel ik zijn handen ook op mijn rug.

"Sorry sorry sorry, door mij maak jij dit allemaal mee" zeg ik dan.

Hij gaat recht zitten zodat ik op zijn schoot terecht kom.
"A sah, tuurlijk niet." lacht hij dan.

Ik snap niet waarom hij steeds lacht.

Akward blijf ik zitten met zijn handen om mijn middel.

Snel sta ik op en kuch dan.
"Ga jij douche, dan maak ik iets te eten"

"Ik heb al gedoucht bij een vriend. Eten doen we later wel. Wanneer we in Thailand zijn geland."

"T Thailand ?"
Vragend kijk ik hem aan.

"Ja Thailand schat "

"Ik zie je moeder nergens" zeg ik dan rollend met mijn ogen, maar vanbinnen ga ik los.

"Ik zie je moeder nergens" herhaalt hij dan met een meisjesstem wat mij even laat lachen.

"Mijn moeder hoeft er niet persee bij te zijn toch? Ruim je kleren op en kleed je op. We vertrekken over 30 minuten richting schiphol"

En dan besef ik dat ik zijn shirt aanheb wat alles nog akwarder maakt.

Snel draai ik me om van hem omdat ik mezelf rood voel worden en loop naar mijn kast waar ik alles uithaal en op het bed gooi.

"En Yous" - Ik draai me om naar hem- "doe mijn koffer ook alsjeblieft, dan kan ik nog even snel iets regelen"

Ik knik en hij staat op.

"Oke, dankjewel" en voordat ik het weet heeft hij een kus gedrukt op mijn voorhoofd.

Ik blijf kijken naar hoe hij wegloopt en val dan op het bed.

Waarom doet hij net alsof er niks is gebeurt?

-

Precies 5 delen heb ik nog op voorraad waarvan ik denk dat ik 2 niet publiceer.

Hmmm, ik kijk of ik vanavond nog iets kan schrijven...

Xxxx