Bölüm 42

773 33 9
                                    

Herkese merhaba! Şimdi bir şey söylemek istiyorum Hilal de haklı Leon da ama Hilal Ablam gibi beni de kullandın dememeliydi. Evet Hilal seni kullandığı için silahları görmezden geldi haklısın. Ben Leon'u koruma derneği açıyorum. Gelen vurdu giden vurdu. Vasili'nin Hilal sözlerinden sonra Leon'un yüzündeki acı... Leon aşırı güzel seviyor. Neyse ben uzatmayayım herkese keyifli okumalar...





Bunların hepsi gerçekti ve hepsi de bir o kadar acı...

***
Ortalığı sessizlik kaplamıştı. Belki ikimiz de kendi içimizde düşünüyorduk. Bir yolu olmadığının farkındaydık ve kendimize bir yol yapmaya çalışıyorduk. Ne kadar başarılı olurduk orasını bilmiyordum. Hilal'in ellerinden tuttum tekrardan:

-Gel çıkalım senin annenin, benim babamın karşısına diyelim biz birbirimizi çok seviyoruz. Ne yapacaksanız yapın. Böyle yaşamaktansa. Belki babam seni öldürürse beni de öldürür ve diğer tarafta kavuşuruz Hilal.

Son kısmı söylerken sesim alçalmıştı. Lakin bu da bir ihtimaldi.

-Bu söylediklerinin mantıklı olmadığını ve sonumuzun ne olacağını sen de biliyorsun. Bu bile bile ölüme yürümek olur. Gidelim demek isterdim Leon. Lakin burada ikimizin de bırakamayacağı bir ailesi var. İzmir diyorum lakin burası benim evim değil. Benim evim Selanik'ti. Orası olmadıktan sonra neresi olduğunun bir önemi yok benim için lakin ikimizin de bir ailesi var.

-O zaman bir yolu yok diyorsun. Lakin burada sen ne olacaksın? İzin ver seni götüreyim buradan. Yeni bir hayatımız olsun!

-Ben ailemi bırakamam.

-Tamam ben Azize Hanım'ı getireyim buraya. Ne yapacağınıza siz karar verin. Sen nefes al yeter ki.

Başını salladı.

-Sana acı çektiriyorum değil mi?

Acıyla gülümsedi.

-Belki de seni çok sevdiğimi söylediğim zaman bu aşk anlamına gelmiyor, sen kalbime giren bir bıçaksın ve ben bu bıçağı daha da saplıyorum. İşte aşk bu.

Gözünden akacak olan yaşı sildim.

-Ağlama Hilal.

-Beni sevme Leon.

-Bunu bana başında söylemeniz gerekirdi Küçük Hanım. Beni kendinize aşık ettikten sonra bunu söylemeniz bir şey değiştirmiyor zira.

Bunu eğlenceli bir ses tonu ile söylemeye çalışmıştım.

-Ben şimdi gideceğim anneni getireceğim ve bir çözüm yolu bulacağız. Eğer yoksa yapacağız.

Alnından öperek kulübeden çıktım. Derin bir nefes aldım. Ona bir şey olacak diye ödüm kopuyordu. Ona r şey olmasın bana olsun.

***

Yazardan,

Azize Hemşire koşarak kulübeden içeri girdi. Kızı için çok endişeleniyordu. İçeri girdiğinde kızı ayağa kalkmaya çalışarak ona sarıldı. Azize Hemşire telaşla sordu:

Vatanım SensinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin