The Hopeless

Chapter 5 - s-s-she's....

Chapter 5

*Jass*

Ano ba gagawin ko para gumaan naman ang loob ko? Ano ba dapat kong gawin para sumaya naman kahit papaano ung puso ko? Paano ko ba makakalimutan si Aaron?

Ang hirap pala.. akala ko, move-on na move-on na ko at ready na ko sa mga suitors ko jan sa tabi-tabi, pero ung nakita ko lang ung eksena namin kanina nila Aaron, halos madurog ako..

nakapag-suot pa nga ko ng ganitong damit sa ganitong kalamig na lugar.. well, hindi naman sa sinadya ko tong tank top and shorts ko na to, eh malay ko bang dito ko dadalhin sa tagaytay ang sarili ko..

Sa totoo lang, nung nakita ko si Kendra at Aaron kanina, kulang na lang ay punitin ng literal ang puso ko sa sakit.. lalo na nung nakita ko ung picture ng magiging anak nila.. kaya pala mas gumanda si Kendra ngayon dahil buntis na pala siya.. at kung papalarin ka nga naman, sa dinami dami ng makakapulot nung ultrasound, ako pa talaga..

“baa baa black sheep.. arrghh!! Bakit ganito?” sabay tingin ko sa langit.. “nay, tay.. akala ko ba kapag kinanta ko tong kantang to, gagaang ang pakiramdam ko? Pero bakit parang hindi naman?” sabay tulo ng luha sa pisngi ko na agad ko namang pinunasan..

Ang sakit.. hindi ko lang talaga pinahalata kanina sa harapan nila Aaron na naaapektuhan pa ko.. sana nga hindi nila napansin un, dahil hindi ako sure about that.. poker face pa yata ung kinalabasan dahil nagt-tremble talaga ung buong katawan ko kanina..

“bakit ba kay hirap tanggapin, na ikaw ay ‘di na magiging akin?” ay! Grabe.. eto pa talaga ung naisip kong kantahin.. para talaga yata sa akin tong kantang to.. “sa lahat ng bagay sa mundong ito, wala ng hihigit pa sa pag-ibig mo..”

Napitlag ako ng makaramdam ako ng kung anong bumalot sa katawan ko.. he patted my head kaya agad akong napalingon sa likod ko at nakita ko si Gelo na inilagay ung coat nya sa balikat ko..

“good song choice..” he smiled.. “what’s up? Long time no see..”

ewan ko kung ano ba ung pumasok sa utak ko, at bigla ko na lang siya niyakap at umiyak ng todo dun.. it feels really good kapag nailalabas ko ng ganito ung luha ko sa taong to.. pero, mga tatlong minuto lang naman ang nilagi ko dun, dahil na-realize ko na si Gelo nga pala to..

na baka ihulog ako nito at ipakain ako sa taal volcano dahil umiiyak na naman ako na pinaka ayaw nya sa lahat..

“what’s up too..” sabi ko ng humiwalay ako at pinunasan ko ang pisngi ko..

“Tsss..” his smile faded.. “hindi mo ba alam na pinag-aalala mo na naman ang kapatid ko?”

Dun ko lang naalala si Angel.. “oo nga pala.. tsk!” sabay kamot ko sa ulo ko.. “anong oras na? Naku! Gabi na pala.. sabi ko before lunch nakauwi na ko eh.. lagot..”

“oo, lagot ka, hindi lang kay Angel pati sa akin.. diba sabi ko sayo na wag ka ng mag-iinarte ng ganito? Wala ka sa teleserye, Jasmine.. malaki ka na para mag-tantrums ng ganito..”

Sinasabi ko na nga ba.. dapat talaga hindi na lang ako yumakap sa bugok na to, dahil hindi nga pala nya ko naiintindihan.. hindi pa kasi nagkaka-love life, kaya napaka sungit.. tsk. Tsk.. nakakainis lang dahil nakakadagdag pa siya sa stress ko.. siguro walang ‘s’ life to, kaya bugnutin..

“hindi to tantrums.. nasaktan ako, ok? Tsss.. palibhasa kasi, wala pang nagiging jowa.. hindi mo talaga ko maiintindihan..”

“sino may sabi sayo?”

“a-ahm.. ako! Haha.. kawawa ka naman.. pati ‘s’ life mo, inactive..”

“s life?” he asked..