The Hopeless

Chapter 29 - moving in..

Chapter 29

*Gelo*

Mataman akong nakamasid sa doktor habang inaayos nila si Jass sa may hospital bed nya.. after nyang ma-check, nilagyan na siya ng dextrose ng nurse at kung ano-ano pa ung ginagawa nila sa kanya.. nakatayo lang ako dito sa likod nila at nakapamewang dahil sa nerbyos.. kinakabahan ako sa kung anong sasabihin sa akin ng doktor.. hindi ko muna pinaalam sa mommy ko to, dahil mag-f-freak out na naman un kapag nalaman nya ito..

Nang matapos ang nurse at ang doktor, umalis na ung nurse at naiwan kaming dalawa nung doktor.. hinarap nya ko..

“ok na sya, Mr. Lee.. they’re both safe..” napahinga ako ng maluwag.. “basta, don’t let this happen again.. she might lose the baby kapag nangyari ito ulit.. good thing at name-maintain nya ung gamot na binigay ng OB nya.. she’s not fully recovered, Mr. Lee.. maselan ang pagbubuntis nya, lalo na’t nangyari ang bagay na to.. she needs total bed rest.. if possible, dapat lagi siyang nakahiga at wag muna siyang gumawa ng kahit ano sa bahay nyo..”

Tumango ako pagkatapos sabihin ng doktor sa akin ang lahat ng bilin nya saka lang siya umalis.. para akong binunutan ng tinik.. nakahinga na ko ng maluwag.. nilingon ko si Jass na tulog sa may hospital bed nya at maputla ang mukha.. bakas pa sa buhok nya ung pawis nya dahil nagkadikit dikit ito sa noo nya..

Umupo ako sa tabi nya at hinaplos ang noo nya.. inayos ko din ung buhok nyang nagulo at nag-stay ang kamay ko sa pisngi nya.. napabuga ako ng hangin dahil naalala ko na naman ang away naming dalawa.. medyo nakainom kasi ako, kaya hindi ko napigilan ang init ng ulo ko kanina.. nasigawan ko siya at ako ang dahilan kung bakit nandito siya ngayon..

I leaned forward and kissed her forehead.. and dami kong kasalanan kay Jass.. yes, i admit, totoo nga ung sinabi sa akin ni Jass.. magkausap kami ni Ariella kanina and we’re having that session nga.. pero, alam ko ang ginagawa ko.. tinatawanan ko lang siya at wala akong ginagawa pabalik sa kanya..i just need a companion, kaya pinagttyagaan ko si Ariella..

pero hindi naman nagtagal ang usapan naming un, dahil puro si Jass na ung topic namin.. being her OB, madami akong tinanong sa kanya about sa possible na mangyayari kay Jass kapag mas lumaki pa ang tiyan nya.. kung ano ang dapat at hindi dapat gawin sa kanya and such.. it’s all about pregnancy lang and that’s it..

i sighed again..

“Jass.. i’m sorry..” i said..

i held her hand saka ko hinalikan un.. by that, makabawi man lang ako sa kanya.. pero sa ginawa ko, dun siya nagising.. nahuli nyang nasa labi ko ang likod ng kamay nya kaya hinablot nyang bigla un at iniwas ang tingin sa akin.. namuo ulit ang luha sa mata nya at sinabing..

“how’s my baby? Ayos lang ba siya? Na sa akin pa b-ba s-siya?”

I held her hand again, pero hinablot nya ulit un.. “yes, Jass.. don’t worry.. you need to rest daw sabi ng doctor..”

She let a huge sigh in relief.. “thank God..” sabay hikbi nya..

“sshh.. don’t cry, Jass.. sorry..”