That should be me (COMPLETED)

TSBM 60: The last chapter

a/n: Hi readers! Gusto ko lang sabihin na itutuon ko ang last chapter  sa tatlong bata (Kyrie/Mica/Chloe) sa Epilogue nalang po yung mga mag kakaibigan.

Mica's point of view.

Im happy for Kuya Murvyn, finally nagising na din siya. Its a miracle and a blessing ang nangyayari kay Kuya. Anyways, nasa school ako ngayon and Im on the way to library ng mapansin kong nag kakagulo sila sa may bulletein board. Anong meron dun?

"Excuse me." Nakisingit ako sa mga nag gigit-gitang estudyante at nag bigay naman sila ng daan sakin kahit medyo masikip pa din. Tinignan ko ang pinag kakaguluhan nilang announcement.

Valentines day celebration
February 14, 20**

"Nonsense." Sabi ko at umalis na doon pero hindi pa ako nakaka alis ng tuluyan ay may mga nag bubulungan na agad.

"Nonsense palibhasa bitter."

"Ayaw naman kasi sa kanya ni Kyrie, pinilit pa."

"Mas nonsense yung love story niya."

Lumapit ako dun sa tatlong babaeng nag uusap. "Excuse me?!" Iritado kong sambit sa kanila. Nagulat naman sila sa pag balik ko tapos ay nag sisikuhan na sila na tila nag tuturuan pa kung sino ang nauna. Tinaasan ko sila ng kilay tsaka nginitian.

"Im not bitter. Ikaw, excited ka jan WALA ka namang boyfriend!" Diniinan ko ang 'wala' at dahil sa pag sabi ko nun nag sigawan yung mga tao sa paligid.

"Whoaaa!"

"Wala ka pala eh!"

Pulang pula na yung isang babae na nag sabing bitter ako. So what? I dont give a shit on a girl like them. Wala akong pake kung warfreak ako. Warfreak ako dito lalo na pag ginagalit nila ako.

"Isa pa, hindi ko pinipilit ang sarili ko kay Kyrie. I dont give a shit. Hindi ako desperada kagaya mo hinahabol yung taong di naman mapapasayo!" Nilapit ko pa ang muka ko sa muka niya. Bigla siyang yumuko tapos ay bumulong ng 'sorry'. Nag sigawan na naman yung mga tao sa paligid namin at mas natuwa ako nung dumami yung mga tao. Gusto ko to. Gusto kong ipahiya sila matapos nila akong ipahiya sa chismis na wala namang katotohanan.

"Yung love story ko, nonsense?" Tanong ko dun sa pang huling babae. "Okay na ang nonsense na love story kesa sayo, mula ulo hanggang paa.. kahit yang libag mo, nonsense!" Sigaw ko at tatalikod na sana nung kinulbit nila ako at nakaluhod na silang tatlo ngayon sa harap ko.

"Sorry ate, hindi na namin uulitin."

"Sorry ate, hindi ko na uulitin yung paninira namin sayo."

"Ate sorry, hindi namin sinasadya."

Natawa ako sa mga sinasabi nilang tatlo. "I dont give a shit!" Singhal ko sa kanilang tatlo. Umiiyak na sila ngayon at nakita kong papadami na ng padami ang mga tao. "Hindi na uulitin yung paninira sakin? Pano naman yung iba niyong sinisiraan?" Nag agree sakin yung mga ibang tao tapos yung iba nag sisigawan pa ng unfair.

"Hindi niyo pala sinasadya na siraan ako? So hindi niyo ma control ang sarili niyo? Pathetic. Mag dusa kayo!" Sabi ko at tinalikuran na ng tuluyan ang mga babaeng to.

Nawalan ako ng gana na pumunta sa library kaya dumeretso nalang ako sa canteen at bumili ng makakain. Umupo ako sa pinaka dulo ng canteen at nanahimik nalang.

"Shit." Mura ko at kumain nalang. Kusang kumunot ang noo ko at nag salubong ang dalawa kong kilay. Nakakainis sila! Wala silang ginawa kundi ang manira ng pangalan ng tao. Wala silang ginawa kundi pag chismisan ang buhay ng mga tao.