Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 24

"Τι έγινε γιατρέ;" Τον ρωτάω όταν μπαίνουμε στο γραφείο του και καθόμαστε.
"Όλα είναι μία χαρά Ζωή.. είχες απλά μια στομαχικη διαταραχή... Το πιο πιθανό είναι να σε πείραξε κάτι που έφαγες" τον ακούω να λέει και τότε ένιωσα μια ανακούφιση.
"Το μόνο που θέλω είναι αυτές τις μέρες να τρως πιο ελαφριά"μου λέει μετά.
"Εντάξει γιατρέ" λέω και φεύγω.
"Όλα καλά;"με ρωτάει ο Άρης όταν βγαίνω από το γραφείο του γιατρού.
"Στομαχικη διαταραχή... Κάτι που έφαγα με πείραξε" του απαντάω και με κοιτάει.
"Τι;" Τον ρωτάω.
"Τίποτα.. θα σου πω μετά" μου λέει.
"Μιχάλη..σε ευχαριστώ πολύ για όλα" του λέω.
"Δεν έκανα τίποτα.. θα το έκανα για τον καθένα" μου λέει.
"Θα τα πούμε αύριο" του λέω και μπαίνω στο αυτοκίνητο με τον Άρη.
" Η αλήθεια είναι ότι αν ήσουν έγκυος θα χαιρομουν περισσότερο" μου λέει.
"Ρεε Άρη" του λέω και γελάω.
"Εγώ είπα την αλήθεια μωρό μου" μου λέει.
"Όλα θα γίνουν στην ώρα τους... Άντε πάμε σπίτι τώρα να ξαπλώσω λίγο" του λέω και γυρνάμε στο σπίτι.
Όταν φτάσαμε με βοήθησε να ανέβω πάνω στο δωμάτιο. Έβαλα τις πυτζάμες μου και έπεσα για ύπνο.
   Όταν ξύπνησα και άρχισα να κατεβαίνω τις σκάλες για να πάω στην κουζίνα ακούω ομιλία.
"Ευάκι" λέω όταν καταλαβαίνω και την βλέπω.
"Καλά είσαι;" Με ρωτάει.
"Ναι μια χαρά... Εσύ πως και από εδώ;" την ρωτάω.
"Είπα να έρθω να δω τι κάνεις που έχω καιρό να σε δω και και μου είπε και ο Άρης τι έγινε" μου απαντάει.
"Καλά έκανες" της λέω και πάω να φτιάξω έναν καφέ.
"Πώς είσαι;" Με ρωτάει ο Άρης.
"Καλά αγάπη μου" του λέω και πάει έναν χυμό στην Εύα.
"Ζωή... Την άλλη εβδομάδα παντρεύομαι" λέει η Εύα.
"Αλήθεια;; Αυτό είναι υπέροχο νέο" της λέω και πάω και την αγκαλιάζω.
"Θέλω βοήθεια... Αν μπορείς αυτές τις μέρες να πάμε να κάνουμε τα ψώνια μας... Χρειάζομαι την βοήθεια σού" μου λέει.
"Το συζητάς.. αύριο κιόλας θα πάμε... Θα πάρω άδεια από την δουλειά" της λέω.
"Τέλεια" μου λέει και την ξανά αγκαλιάζω.
"Εγω μάλλον θα πρέπει να πάω στον φίλο μου εε;" Ρωτάει ο Άρης.
"Ναι..  έχουμε γυναικείες δουλειές εμείς" λέει η Εύα.
"Πάω να κάνω ένα μπάνιο" λέει ο Άρης και πάει πάνω.
"Για πες... Πώς πάει η εγκυμοσύνη;" Την ρωτάω.
"Μια χαρά... Όλα πάνε καλά προς το παρόν... Μπήκα και στον πρώτο μου μήνα" μου απαντάει.
"Σε δύο μήνες θα μάθουμε το φύλο του μωρού;" Την ρωτάω.
"Ανάλογα το πώς θα αναπτύσσεται.. μπορεί και σε 3 μήνες" μου απαντάει.
"Ο Νίκος τι λέει για όλα αυτά;" Την ρωτάω.
"Ανυπομονεί να γεννηθεί το μωρό... Ακόμα και με την σκέψη ότι θα κρατάει το μωρό σε λίγους μήνες στην αγκαλιά του χαίρεται" μου απαντάει.
"Πολύ χαίρομαι" της λέω.
"άντε.. να έρθει και η σειρά σου σε λίγο.. μην είμαι η μόνη με το μωρό" μου λέει.
"Θα δούμε" της λέω εγώ.
"Θυμάσαι όταν ήμασταν μικρές τι λέγαμε για όταν θα μεγαλώσουμε;" Την ρωτάω.
"Ναιιιι.. ότι εσύ θα παντρευτείς πριν από εμένα και θα σε παντρέψω εγώ... Τελικά το αντίθετο έγινε" μου λέει και γελάμε.
"Ποιός να ρο φανταζόταν.. από εκεί που ήμασταν δύο μικρά κοριτσάκια έξι χρόνων τώρα είμαστε 22" της λέω.
"Περνάνε τα χρόνια Ζωή μου" μου λέει.
"Καλά μην το λες έτσι δεν γερασαμε κιόλας" της λέω και γελάμε.
   Καθησαμε λίγο ακόμα και μιλήσαμε και μετά από λίγο έφυγε.

______________________________________________
Χευ

Τι κάνατε;

Σας άφησα με την​ αγωνία ξέρω.

Αυτό είναι το επόμενο κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋