Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 33

Σήμερα το πρωί δεν πήγα για δουλειά. Ήμουν τόσο κουρασμένη που ξύπνησα μεσημέρι. Ελπίζω όλα να είναι καλά εκεί. Ο Άρης δεν ήταν δίπλα μου όταν σηκώθηκα. Πήγα έκανα ένα μπάνιο γιατί εχθές δεν είχα κουράγιο να κάνω κάνω ούτε αυτό και μετά πήγα στην κουζίνα.
"Καλημέρα" μου λέει ο Άρης" βασικά τι καλημέρα" λέει και κοιτάει το ρολόι" μεσημεριασε"
"Ήμουν πολύ κουρασμένη" του λέω.
"Το ξέρω" μου λέει.
"Έχει καφέ;" Τον ρωτάω.
"Ναι να σου βάλω;" Με ρωτάει.
"Αν μπορείς" του λέω και μου βάζει καφέ σε μία κούπα.
"Ορίστε" μου λέει.
"Ευχαριστώ"του λέω.
"Νταξει είσαι σήμερα;" Με ρωτάει.
"Ναι καλά είμαι... Βέβαια ακόμα δεν νιώθω τα πόδια μου" του λέω και γελάει.
"Πήγανε στην Κρήτη" μου λέει ο Άρης.
"Αλήθεια;" Τον ρωτάω.
"Ναι... Με πήραν τηλέφωνο πρίν... Η Εύα έχει πάθει πλάκα" μου λέει απαντάει.
"Θα την πάρω μετά να δω τι κάνει" του λέω.
"Μωρό μου μήπως έχεις ξεχάσει κάτι;" Με ρωτάει.
"Τι να έχω ξεχάσει καρδιά μου;" Τον ρωτάω αδιάφορη και καλά.
"Ξέρεις τι είναι σήμερα.   Η μάλλον θυμάσαι τι είναι σήμερα;" Με ρωτάει.
"Δευτέρα είναι σήμερα" του λέω.
"Δεν εννοώ αυτό" του μου λέει.
"Τι εννοείς αγαπη μου;" Τον ρωτάω.
"Εννοώ ότι ξέχασες τα γενέθλια μου Ζωή" μου λέει.
"Ποοο αλήθεια τώρα;; Σήμερα ήταν;" Τον ρωτάω.
Ακούω εκεί... Που νόμιζε ότι ξέχασα τα γενέθλια του.
"Με δουλεύεις;" Με ρωτάει.
"Ναι... Είναι δυνατόν να ξεχάσω εγώ τα γενέθλια σου;" Τον ρωτάω.
" Γιατί πάντα το κάνεις αυτό;" Με ρωτάει.
"Γιατί μ αρέσει να σε πειράζω" του λέω και τον φιλάω." Χρόνια πολλά βάσανο μου" του λέω.
"Εγώ είμαι βάσανο;" Με ρωτάει.
"Το μεγαλύτερο" του λέω.
"Έλα να φάμε" μου λέει σοβαρά.
"Έρχομαι" του λέω
"Θα βγω με τα παιδιά το βράδυ; Θα έρθεις;" Με ρωτάει.
"Όχι μωρέ . Πήγαινε εσύ" του λέω.
"Μπράβο.. έτσι θα περάσεις τα γενέθλια μου" λέει.
"Άρη μου αφού ξέρεις ότι δεν μ αρέσουν τα μπαρ" του λέω.
"Καλά...θα μου δώσεις αύριο το δώρο μου" μου λέει.
"Και τι θα είναι αυτό;" Τον ρωτάω.
"Ξέρεις εσύ" μου λέει και με κοιτάει.
"Βρώμικο μυαλό"του λέω.
Αφού φάγαμε έπλυνα τα πιάτα και μετά κάθησα με τον Άρη στον καναπέ για να δούμε μια ταινία.
Η ώρα ήταν είδη εφτά και εγώ με τον Άρη είχαμε δει δύο ταινίες.
"Βαρέθηκες;" Με ρωτάει.
" Λίγο" του απαντάω.
"Για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό" μου λέει και με φιλάει και τότε χτυπάει το κινητό μου.
"Τίποτα δεν θα κάνεις" του λέω και σηκώνομαι από τον καναπέ για να σηκώσω το κινητό μου.
"Ναι" λέω όταν το σηκώνω.
"Ζωή"
"Μιχάλη" λέω όταν τον ακούω.
"Πάλι αυτός" ρωτάει ο Άρης και εγώ του κάνω νόημα να κάνει ησυχία.
"Τι έγινε;" Τον ρωτάω.
"Μπορείς να έρθεις από εδώ;" Με ρωτάει.
"Τι έγινε;" Τον ρωτάω.
"Η Ελπίδα δεν είναι πολύ καλά.. και σε ζητάει" μου απαντάει.
"Τι έχει;" Τον ρωτάω.
"Έχει λίγο πυρετό.. σε ζητάει συνέχεια" μου λέει.
"Έρχομαι αμέσως" του λέω και πριν προλάβει να απαντήσει κλείνω το τηλέφωνο.
"Που πας;" Με ρωτάει.
"Στο ίδρυμα... Η μικρή δεν είναι καλά" του λέω και πάνω πάνω να ντυθώ.
"Θα τα πούμε αύριο" του λέω.
"Αύριο γιατί;" Με ρωτάει.
"Δεν θα βγεις εσύ;" Τον ρωτάω.
"Ναι σωστά... Τα λέμε" μου λέει και εγώ φεύγω από το σπίτι και πάω στο ίδρυμα.

______________________________________________
Χευ

Να και το επόμενο.

Άργησε λίγο αλλά είχα βγει και δεν μπορούσα να ανεβάσω.

Ελπίζω να σας αρέσει.

Τα λέμε στο επόμενο

Φιλάκια💋💋💋💋