Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 45

~Ένας Μήνας Μετά~

Σήμερα πήγα στον γυναικολόγο μαζί με την Εύα. Έχει μπει στον δεύτερο μήνα της και όλα πάνε καλά με την εγκυμοσύνη. Ο γιατρός της είπε ότι μετά τον τέταρτο μήνα θα μάθει το φύλο ειναι το παιδί. Θα κάνουμε υπομονή. Όλοι θέλουμε να μάθουμε. Σήμερα η Εύα έκανε το πρώτο της υπερηχογράφημα.. έχει τις πρώτες εικόνες από το μωρό της. Βέβαια δεν φαίνεται κάτι στην φωτογραφία αλλά είναι πολύ ωραίο. Όπως είναι ωραίο και το συναίσθημα το ότι έχεις ένα μωρό μέσα σου που σε λίγους μήνες θα το κρατάς στην αγκαλιά σου και θα το κοιτάς με τις ώρες χωρίς να βαριέσαι.
"Το είδες πως ήτανε; Ήταν τόσο μικρό που ίσα που φαίνεται" μου λέει χαρούμενη η Εύα και εγώ χαμογελάω.
"Σκέψου ότι από αυτό το πρσηαματακι που υπάρχει τώρα θα γίνεις άνθρωπος... Έχω πάθει σοκ" μου λέει.
"Ηρέμησε" της λέω.
"Αν μπορώ να ηρεμήσω...το πιστεύεις ότι σε 7 μήνες θα το κρατάω στην αγκαλιά μου;"με ρωτάει.
"Απίστευτο είναι" της λέω.
"Και για εμένα απίστευτο είναι είναι" μου λέει.
"Εύα" της λέω.
"Τι ;" Με ρωτάει
"Έχω καθυστέρηση" της λέω..
Το είπα.. δεν το παίρνω πίσω τώρα.
"Πλάκα κάνεις;" Με ρωτάει.
"Όχι καθόλου πλάκα... Έχω καθυστέρηση εδώ και 3 μέρες" της ξανά λέω.
"Και τώρα μου το λες;" Με ρωτάει.
"Εχθές το κατάλαβα" της απανταω.
"Αυτό είναι τέλειο... Στον Άρη το είπες;" Με ρωτάει.
"Εεεμμμ όχι" της απαντάω.
"Γιατί;" Με ρωτάει.
"Γιατί δεν είμαι σίγουρη ακόμα" της απαντάω.
"Για πιο πράγμα δεν είσαι σίγουρη; Για το αν θες να το κρατήσεις;"με ρωτάει.
"Όχι ρεε συ.. εννοείται πως θα το κρατήσω... Αν είναι έγκυος" της λέω.
"Πώς γίνεται να μην δεν είσαι..  δεν είπες ότι εσείς καθυστέρηση;" Με ρωτάει.
"Το είπα αλλά δεν έχω πάει ακόμα σε γιατρό για να το επιβεβαιώσει" της απαντάω.
"Και τι περιμένεις και δεν πας;" Με ρωτάει.
"Περιμένω να δω αν θα συνεχίσει η καθυστέρηση και αν δω ότι συνεχίζετε τότε θα πάω" της απαντάω.
"Σωστή κίνηση.. αλλά επικίνδυνη.. αν τελικά είσαι έγκυος και γίνει κάτι μέχρι να πας στον γιατρό;" Με ρωτάει.
"Μπορείς να μην σκέφτεσαι Πάντα το κακό... Θέλω απλά να περιμένω" της λέω.
"Καλά όπως θες... Πάντως θα είναι τέλειο... Θα γίνουμε και οι δυο μαμάδες" λέει χαρούμενη.
"Είσαι τρελή" της λέω και γελάω.
"Εκ γενετής... Τώρα το κατάλαβες;" Με ρωτάει.
"Το ξέρω χρόνια τώρα" της λέω και γελάμε.
Και αν τελικά είμαι έγκυος; Τι γίνεται τότε;
Ένα είναι το σίγουρο... Ότι δεν πρόκειται να ρίξω το παιδί και θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο καλή μάνα γίνεται.
"Εεεε να σου πω.. αυτά που είπαμε σε κανέναν" της λέω.
"Εννοείται ρεε. .. παιδιά είμαστε;" Μου λέει εκείνη.
"Αυτό να μου πεις" της λέω και συνεχίζουμε να περπατάμε προς το σπίτι.
Πρέπει να είναι υπέροχο συναίσθημα το να ξέρεις ότι έχεις ένα μωρό μέσα σου. Βλέπω και την Εύα πως κάνει και καταλαβαίνω ότι δεν είναι κάτι απλό αλλά κάτι μεγάλο που κρύβει μέσα του χιλιάδες συναισθήματα άσχημα και ωραία. Αν τελικά είμαι έγκυος.. Υπόσχομαι να μεγαλώσω αυτό το παιδί όσο καλύτερα μπορώ.

______________________________________________
Χευ παιδιά.

Ελπίζω να μην κοιμηθηκατε γιατί εγώ επειδή είμαι πολύ καλός άνθρωπος κάθησα και έγραψα και το 45 για εσάς.

Αλλά αυτό είναι το τελευταίο για σήμερα γιατί κουράστηκα και δεν έχω και μπαταρία.

Τα λέμε αυτό με το επόμενο.

Καληνύχταα❤😆💋💋😍😍💘💘