Το επόμενο πρωί σηκώθηκα και αφού είδα ότι η Ελπίδα ήταν καλύτερα γύρισα στο σπίτι στον Άρη.
"Άρη μου" φωνάζω αλλά δεν απαντάει.
"Άρη" ξανά φωνάζω.
"Άρη ακόμα κοιμάσαι;" Ρωταω και πάω στο δωμάτιο.
"Καλά βρε Άρη ακόμα στο κρεβάτι είσαι;" Τον ρωτάω.
"Ναι" μου λέει.
"Έχεις κάτι;" Τον ρωτάω.
" Όχι μωρό μου απλά ήπια λίγο παραπάνω εχθές και ρο κεφάλι μου πάει να σπάει τώρα" μου λέει.
"Ελα ρεε Άρη αφού είπες ότι δεν θα πιείς" του λέω.
"Το ξέρω" μου λέει.
"Άντε πήγαινε κάνε ένα κρύο ντουζ... Πάω και εγω κάτω να σου φτιάξω έναν καφέ" του λέω.
"Εντάξει αγάπη μου... Έρχομαι σε λίγο" μου λέει."ααα Ζωή" με σταματάει.
"Δεν πας και κάτω στον φούρνο να πάρεις κάτι να φάω που πεινάω"μου λέει.
"Πάω και έρχομαι... Εσύ κάνε ένα μπάνιο πριν κατέβεις κάτω" του λέω και φεύγω για να πάω μέχρι τον φούρνο.
Αφού γύρισα από τον φούρνο πήγα στην κουζίνα να του φτιάξω έναν καφέ γιατί μάλλον μέθυσε εχθές... Τι μάλλον.. σίγουρα μέθυσε. Ήταν πολύ χάλια όταν τον είδα.
"Άρη μου... Καλύτερα τώρα;" Τον ρωτάω.
"Ναι μωρό μου... Με χαλάρωσε πολύ αυτό το μπάνιο" μου λέει.
"Ελα πιες λίγο καφέ να ξυπνήσεις γιατί δεν σε βλέπω καλά" του λέω και του δίνω τον καφέ.
"Όλα καλά με την μικρή στο ίδρυμα;" Με ρωτάει.
"Ναι... Μια χαρά είναι τώρα... Εσύ πως πέρασες εχθές;" Τον ρωτάω.
"Εεε καλά"μου λέει.
"Δεν σε βλέπω και πολύ ενθουσιασμένο" του λέω.
"Εεε εντάξει... Θα προτιμούσα να ήμουν μαζί σου" μου λέει.
"Δεν πέρασες καλά;" Τον ρωτάω.
"Καλά πέρασα αλλά μαζί του περνάω καλύτερα" μου λέει.
"Έγινε κάτι Άρη;" Τον ρωτάω.
"Όχι ρεε μωρό μου τι να έγινε;" Με ρωτάει.
"Μου τα λες κάπως περίεργα... Εσύ εχθές ήθελες πολύ να βγεις με τα παιδιά και τώρα μου λες ότι δεν Πέρσες καλά... Μήπως μαλωσατε;" Τον ρωταω.
"Όχι Ζωή μου... Απλά ήπιαμε κιόλας και εγώ γύρισα στο σπίτι χάλια και καταλαβαίνεις" μου λέει.
"Καταλαβαίνω... Απαίσια νύχτα... Πάλι καλά που είμαι αλλεργική στο αλκοόλ" του λέω.
"Πάλι καλά" μου λέει εκείνος και πίνει τον καφέ του.
"Πάω μέχρι τον Νίκο" λέει ο Άρης.
Αυτός σίγουρα δεν είναι καλά.
"Άρη μου ... Ο Νίκος έχει πάει ταξίδι με την Εύα" του λέω.
"Ωχ ναι " λέει .
"Πόσο ήπιες εχθές;" Τον ρωτάω.
"Πάρα πολύ" μου απαντάει.
"Μην το ξανά κάνεις όμως" του λέω εγώ.
"Εεε τώρα δεν βγαίνω και συχνά" μου λέει.
"Ναι όταν θα βγαίνεις δεν θα πίνεις... Και καταρχάς πως γύρισες εχθές στο σπίτι;" Τον ρωτάω.
"Με γύρισε ο Γιώργος και μετά πήρε ταξί για να γυρίσει στο σπίτι του" μου απαντάει.
"Πάλι καλά που δεν οδηγησες" του λέω.
"Έλα πάμε λίγο κάνω να ξαπλώσουμε" μου λέει.
"Άντε πάμε μπας και κοιμηθείς λίγο ακόμα και ξεκουραστείς" του λέω και πάμε στο δωμάτιο.
"Μα δεν είμαι κουρασμένος αγάπη μου" μου λέει και πέφτει στο κρεβάτι και μετά από λίγο τον πήρε ο ύπνος.
"Ήταν που δεν ήσουν κουρεμένος" σκέφτηκα και αφού πήρα μια κουβέρτα και τον σκέπασα...πήγα στην κουζίνα να μαγειρέψω.______________________________________________
Γεια σας..Το πρώτο κεφάλαιο για σήμερα.
Ελπίζω να σας αρέσει και επίσης όσοι γράφετε ελπίζω να γράψατε καλά.
Τα λέμε σε λίγο με το επόμενο κεφάλαιο.
Φιλακιαααααα💋💋💋💋💋
ESTÁS LEYENDO
Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]
RomanceΑναγκαστική η ανάγνωση του πρώτου βιβλίου "Ο Καινούριος Μου Γείτονας [Book 1] Η Ζωή είναι πλέον απόφοιτη του Πανεπιστημίου ψυχολογίας της Αθήνας. Πλέον είναι 22 χρόνων και έτοιμη να ξεκινήσει να ασκήσει αυτό που σπούδασε ο Άρης είναι πλέον πλέον 23...