Κεφάλαιο 37

1.8K 175 13
                                    

"Καλημέρα Ζωή"ακούω τον Μιχάλη να λέει όταν μπαίνω στο ίδρυμα.
"Καλημέρα" του λέω και εγώ" πως είναι η μικρή;" Τον ρωτάω.
"Πολύ καλύτερα​..  είναι έξω και παίζει" μου λέει.
"Πάμε να την δούμε " του λέω και πάμε έξω.
"Πρώτη φορά την βλέπω τόσο χαρούμενη" του λέω.
"Κανείς καλά την δουλειά σου" μου λέει και εγώ χαμογελάω.
"Μανώλη... Τι κάνεις;" Ρωτάω ένα αγοράκι.
"Καλά... Θα έρθεις και εσύ να παίξουμε;" Με ρωτάει.
"Φέρε την μπάλα σου" του λέω και πάει μέσα να φέρει την μπάλα του.
"Πες μου τώρα ότι ξέρεις να παίζεις μπάλα;" Με ρωτάει.
"Δεν με έχεις ικανή;" Τον ρωτάω εγώ.
"Σε καμία περίπτωση" μου απαντάει.
"Παρακολουθα" του λέω και πάω να παίξω με τον Μανώλη.
    "Που τα έμαθες εσύ αυτά;" Με ρωτάει όταν ξανά πάω και κάθομαι δίπλα του.
"Είχα καλό δάσκαλο" του απαντάω.
"Παίζει ο Άρης ποδόσφαιρο;" Με ρωτάει.
"Το λατρεύει... Έτσι ξέρω και εγώ.. επειδή παίζει και ο αδερφός μου" του απαντάω.
"Ενδιαφέρον" μου λέει.
"Εσύ;" Τον ρωτάω.
"Τι εγώ;" Με ρωτάει εκείνος.
"Ασχολησε με κάποιο άθλημα;" Τον ρωτάω.
"Έπαιζα μπάσκετ αλλά τώρα το σταμάτησα" μου απαντάει.
"Γιατί;" Τον ρωτάω.
"Βαρέθηκα" μου απαντάει.
"Μάλιστα" του λέω.
"Τι;" Με ρωτάει.
"Τίποτα" του λέω και εκείνος χαμογελάει.
"Να κεράσω καφέ;" Με ρωτάει.
"Πάμε" του λέω και μιας και σε λίγο θα έφευγα από το ίδρυμα πήγα μαζί του για καφέ για άλλη μια φορά.

   "Δηλαδή με τον Άρη είσαι 5 χρόνια;" Με ρωτάει.
"Ναι...και σε 3 μήνες κλείνουμε έξι χρόνια... Τέλος Ιανουρίου" του απανταω.
"Τρομερό" μου λέει.
"Είναι" του λέω εγώ.
"Και εσύ έχεις γενέθλια;" Με ρωτάει.
"5 Ιανουαρίου" του απαντάω.
"Σε τρεις μήνες" μου λέει.
"Ναι" του λέω εγώ." Τα δικά σου ποτέ είναι;" Τον ρωτάω.
"Σε 4 μέρες" μου απαντάει.
"Αλήθεια;" Τον ρωτάω.
"Ναι" μου λέει εκείνος.
"Ααα και κάτι ακόμα" μου λέει.
"Πες μου" του λέω.
"Αύριο έχει γενέθλια ο Μανώλης" μου λέει.
"Δεν μου είπαν κάτι σήμερα" του λέω.
"Θα στο έλεγα αλλά ξεχάστηκα" μου λέει.
"Εντάξει δεν πειράζει" του λέω.
"Θα μείνεις το μεσημέρι;" Με ρωτάει.
"Αύριο;" Τον ρωτάω εγώ.
"Ναι" μου απαντάει.
"Ναι..αν είναι για τον Μανώλη θα κάτσω" του λέω.
"Ωραία" μου λέει.
"Λοιπόν.. εγώ γυρνάω σπίτι.. τα λέμε αύριο" του λέω και σηκώνομαι από την καρέκλα.
"Θα τα πούμε" μου λέει και κάτι φεύγω.
"Ήρθες μωρό μου;" Ακούω τον Άρη να λέει όταν μπαίνω στο σπίτι.
"Ήρθα Άρη μου" του λέω.
"Ζωή μου" μου λέει και με φιλάει.
"Ελα Παναγία μου... Άρη... Τι παίρνεις αγάπη μου;" Τον ρωτάω και γελάω.
"Τίποτα.. απλά είμαι τυχερός που σε έχω" μου λέει.
"Με άρεσε αυτό" του λέω." Τι κάνεις εσύ;" Τον ρωτάω.
"Τίποτα μωρό μου... εδώ.. μόνος μου και βαριέμαι" μου απαντάει.
"Αχου μωρέ το αφήνω μόνο του εγώ το μωρό μου" του λέω και τον αγκάλιαζω.
"Θα φάμε;" Με ρωτάει.
"Ναι..πάω να κάνω ένα μπάνιο και έρχομαι" του λέω και πάω στο μπάνιο.
Κάνω ένα ντουζακι να χαλαρώσω και μετά πήγα στην κουζίνα να φάω με τον Άρη.

______________________________________________
Γεια σας

Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο γιατί δεν είχα καθόλου ιδέες και έγραφα ότι ναι

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια💋💋💋💋

Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora