Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 50

"Άρη ποιά είναι αυτή;" Τον ρωτάω.
"Άρη... Δεν της έχεις μιλήσει για εμένα" λέει εκείνη στον Άρη.
"Θα έπρεπε;" Την ρωτάω.
"Φυσικά και θα έπρεπε" μου απαντάει εκείνη.
"Μαρίνα... φύγε..  σου είπα να μην ξανά έρθεις από εδώ" της λέει ο Άρης.
"Γιατί... Τι φοβάσαι;" Τον ρωτάει εκείνη.
"Φύγε γαμώτο" της λέει ο Άρης.
"Θα μου πεις κάποιος τι γίνεται εδώ;" Ρωτάω.
"Ελα Άρη.... Πες της" λέει η Μαρίνα.
"Δεν έχω κάτι να πω.. φύγε" της λέει όλα Άρης.
"Λάθος απάντηση.... Η θα τα πεις εσύ ή εγώ αποφάσισε" του λέει η Μαρίνα.
"Τι θέλεις;" Την ρωτάει ο Άρης.
"Να αναλάβεις τις ευθύνες σου" λέει η Μαρίνα.
"Ποιες ευθύνες;; Τι λέει Άρη;" Τον ρωτάω.
"Ελα Άρη πες της... Πες της τι έκανες" λέει η Μαρίνα.
Τι γίνεται;
"Τι λέει Άρη;" Τον ξανά ρωτάω.
"Καλά επειδή δεν τον βλέπω και πολύ πρόθυμο να μιλήσει θα τα πω εγώ" λέει εκείνη.
"Να σκάσεις εσύ" της λέει ο Άρης.
"Άρη λέγε... Τι έκανες;" Τον ρωτάω.
"Μην περιμένεις απάντηση.. η απιστία ποτέ δεν αποκαλύπτεται" μου λέει η Μαρίνα.
"Ποια απιστία...;; Άρη τι λέει;" Τον ρωτάω και άρχισα να κλαίω.
"Ζωή... εγώ" μου λέει αλλά σταματάει.
"Λοιπόν... Δεν είχα σκοπό να χαλάσω αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα αλλά δεν θα ήμουν εδώ αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος" λέει εκείνη ενώ εγώ συνεχίζω να κλαίω.
"Έχεις να πεις κι άλλα;" Την ρωτάω.
"Ναι... Είμαι έγκυος... Και το παιδί είναι του Άρη" λέει εκείνη και εγω απλά μένω να κοιτάζω τον Άρη.
"Τι είπε;" Τον ρωτάω.
"Μαλακίες λέει... Δεν γίνεται αυτό" λέει ο Άρης..
"Γίνεται.. αν θυμάσαι καλά... Την ημέρα των γενεθλίων σου εδώ με έφερες.   Εκεί πάνω κοιμηθηκαμε... Και στο μπάνιο με έκρυψες το πρωί για να μην με δει η Ζωή" λέει εκείνη και εγω δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω.
"Αλήθεια λεει;" Ρωτάω τον Άρη αλλά δεν απαντάει." Φυσικά και λέει αλήθεια... Γιατί να πει ψέματα.... Πώς μπόρεσες;;  Ένα βράδυ σε άφησα μόνο σου και εσύ έφερες άλλη μέσα στο σπίτι μας;" Του λέω και φωνάζω.
"Ζωή.. αλήθεια δεν το ήθελα"μου λέει εκείνος.
"Και είναι και έγκυος... Την άφησες και έγκυο" του λεω.
"Ρε Ζωή... Ρε μωρό μου" μου λέει.
"Μην με ξανά πεις έτσι.... Τελειώσαμε Άρη.. τελειώσαμε.. μπορείς να κάνεις οτι θέλεις χωρίς να δώσεις δώσεις εξηγήσεις" του λέω και αφού βάζω τα παπούτσια μου βγαίνω από το σπίτι.
"Ζωηηηηηη" τον ακούω να φωνάζει αλλά δεν έκανα καν τον κόπο να γυρίσω να τον κοιτάξω. Γιατί μου το έκανε αυτό; Γιατί;
"Όχι ρεε γαμώτο" λέω." Δεν γίνεται..  δεν μπορεί... όχι.. όχι" και συνεχίζω να περπατώ γρήγορα.
Πρέπει να πάω στην Εύα.
"Γαμώτο" λέω ξανα φωναχτά.
"Μην μου το κάνεις αυτό τώρα... Όχι τώρα" λέω" σε παρακαλώ θεέ μου... Μην μου το κάνεις αυτό ...σε παρακαλώ"
Έφτασα στο σπίτι της Εύας. Άνοιξε ρεε Εύα... άνοιξε... Σε παρακαλώ.
Ξανά χτυπάω την πόρτα.
"Τώρα ... τώρα" ακούγεται η φωνή της Ρωσίας
Εύας μέσα από το σπίτι.
"Εύα" της φωνάζω για να με ακούσει και εκείνη ανοίγει την πόρτα.
"Ζωή"

______________________________________________
Χευ

Να τα κατορθώματα του Αρούλη μας.

Τα λέμε στο επόμενο.. κεφαλαίο.

Φιλάκια💋💋💋💋💋