Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 17

Έχει είδη ξημερώσει και εγώ έχω σηκωθεί και είμαι έτοιμη να πάω στην δουλειά στην οποία έχω να πάω δύο μέρες αλλά είχα μιλήσει με την κυρία Μακρή και της είχα εξηγήσει τον λόγο. Έχω φτάσει έξω από το ίδρυμα και μόλις μπήκα μέσα με σταμάτησε η κυρία Μακρή.
"Πάλι καλά που ήρθες" μου λέει.
"Τι έγινε;" Την ρωτάω.
"Η Έλενα.. εδώ και δύο μέρες που λείπεις δεν έχει βγει από το δωμάτιο δεν τρώει και σε ζητάει συνέχεια" μου λέει.
Ωχ... Δεν είχα σκεφτεί ότι θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα αν έλειπα για δύο μέρες.
"Που είναι τώρα;" Την ρωτάω.
"Στο δωμάτιο της​.. είναι και ο Μιχάλης εκεί μήπως την ηρεμήσει αλλά τίποτα. Μάλλον είχε εφιάλτες το βράδυ και ζητάει μόνο εσένα κανέναν άλλον" μου εξηγεί.
"Πάω να δω" της λέω και πάω στο δωμάτιο της Έλενας.
"Φύγε σου είπα... Θέλω μόνο την Ζωή αν δεν έρθει εκείνη δεν θα πάω πουθενά"ακούω την Έλενα να φωνάζει.
"Εντάξει Μιχάλη αναλαμβάνω εγώ τώρα" λέω και εκείνος σηκώνεται.
"Έλενα" της λέω και εκείνη τρέχει και με αγκαλιάζει.
"Γιατί έφυγες; Μου είπες ότι θα είσαι κάθε πρωί εδώ;; Γιατί δεν ερχόσουν" μου λέει και ήταν έτοιμη να κλάψει.
"Κοριτσάκι μου κάτι έπαθε μια φίλη μου και δεν μπορούσα να την αφήσω" της εξηγώ.
"Εμένα με άφησες όμως" μου λέει.
"Όχι δεν σε άφησα.. είδες είμαι εδώ... Είμαι εδώ για εσένα" της λέω και την αγκαλιάζω.
"Θες να μου πεις τι έχει γίνει; Γιατί είσαι έτσι;" Την ρωτάω.
"Ήταν εδώ" μου λέει.
"Ποιός ήταν εδώ;" Την ρωτάω.
"Η μαμά μου" μου απαντάει.
"Και τι ήθελε;" Την ρωτάω μετά.
"Να με πάρει από εδώ... Αλλά εγώ δεν ήθελα... Δεν θέλω να πάω σπίτι μαζί της" μου λέει.
"Ηρέμησε... Κανείς δεν πρόκειται να σε πειράξει"της λέω και την έχω στην αγκαλιά μου.
"Μην την αφήσεις να με πάρει" μου λέει.
"Δεν θα την αφήσω.. ηρέμησε" της λέω και της χαϊδεύω τα μαλλιά.
Κάθησε εκεί για αρκετή ώρα μέχρι που αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου. Την έβαλα στο κρεβάτι της και την σκέπασα και πήγα στο γραφείο της κύριας Μακρή για να συζητήσουμε για αυτό που μόλις που είχε πει η Έλενα.
"Κύρια Μακρή" λέω όταν ανοίγω την πόρτα "να σας απασχολήσω για λίγο;" Την ρωτάω.
"Ναι φυσικά.. πέρασε" μου λέει και μπαίνω μέσα.
"Κύρια Μακρή η Έλενα φοβάται ότι η μαμά της θα την πάρει πίσω στο σπίτι" της λέω.
"Πώς γίνεται αυτό;" Με ρωτάει.
"Λέει ότι ήταν εδώ η μαμά της και της έλεγε οτι θα έρθει να την πάρει από εδώ" της εξηγώ.
"Προχθές ήταν λίγο ανήσυχη... Μάλλον για αυτό θα είναι" μου λέει.
"Δεν θέλει να φύγει από εδώ" της λέω.
"Σου το είπε;" Με ρωτάει.
"Ναι.. μου είπε να μην αφήσω την μαμά της να την πάρει από εδώ" της λέω.
"Αυτό είναι σοβαρό... Εννοώ ότι δεν γίνεται να απαγορεύσουμε στην μητέρα να πάρει το παιδί της πίσω" μου εξηγεί.
"Κάτι πρέπει να κάνουμε... Η Έλενα θα έχει λόγο που δεν θα θέλει να γυρίσει πίσω.. κάτι θα έχει συμβεί" της λέω.
"Έχει μια λογική αυτό" μου λέει." Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε;" Ρωτάει μετά.
"Έχω μια ιδέα.... Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει" της λέω.
"Να την ακούσω"

______________________________________________
Χευ

Το πρώτο κεφάλαιο για σήμερα.

Σόρρυ που δεν ανεβάζω συχνά αλλά γράφω όπως ξέρετε και πρέπει να διαβάσω και λίγο.

Δεν ξέρω αν θα προβάλω να ανεβάσω και άλλο κεφάλαιο για σήμερα..

Υπομονή μέχρι το επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋💋💋💋