Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 16

"Άρη" λέω όταν γυρνάω στο σπίτι αλλά δεν μου απαντάει.
Μα πού είναι;
Ανέβηκα στο δωμάτιο για να αφήσω τα πράγματα μου και τον είδα να είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι δίπλα του να είναι η Μαριάννα και στην αγκαλιά του Άρη ο γιος της Μαριάννας. Δεν θα το βάλει ποτέ κάτω. Τι ωραία εικόνα. Θα γίνει ο καλύτερος πατέρας του κόσμου.
"Τα πας καλά με τα παιδιά" του λέει η Μαριάννα.
"Προσπαθώ" της λέει εκείνος" αλλά βλέπεις η Ζωή δεν θέλει να κάνουμε ένα δικό μας" της λέει μετά.
"Μην την πιέζεις.... Δεν είναι εύκολο πράγμα να είσαι γονιός και ειδικά στην ηλικία που είστε εσείς τώρα" του λέει εκείνη.
Πες τα να μην τα λέω εγώ γιατί άμα τα πω εγώ μου κρατάει μούτρα.
"Κάνεις δεν λέει ότι είναι εύκολο αλλά και μεγάλος να είσαι την ίδια δυσκολία έχει" της λέει εκείνος.
"Σαφώς και έχει την ίδια δυσκολία αλλά είναι μικρή ακόμα... Και εσύ είσαι μικρός και εγώ και ο Δημήτρης και η Εύα... Όμως σε εμάς έτυχε και δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά... Εσείς όμως δεν έχετε αυτό το πρόβλημα... Ζήστε την ζωή σας τώρα που μπορείτε γιατί μετά με το μωρό δεν θα μπορείτε να κάνετε τίποτα από όσα κάνετε τώρα... Θα αφοσιωθείτε στον μωρό ολοκληρωτικά... Και οι δυο" του λέει και πυ σωστά του τα λέει.
"Δεν θέλω να ζήσω την ζωή μου... Μπορώ να την ζήσω και με παιδί ακόμα... Αυτό θα είναι η ζωή μου ...δεν θα με νοιάζει τίποτα άλλο" της λέει.
Αχ πως τα λέει έτσι.
"Μην βιάζεσαι... Έχετε πολύ καιρό ακόμα... Η Ζωή δεν είπε ότι δεν θέλει να κάνει παιδιά... Απλά δεν είναι έτοιμη ακόμα να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη... Ούτε εγώ ήμουν έτοιμη... Κάνω λάθος πολλά πράγματα με βάση το μωρό" του λέει εκείνη.
"Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο αλλά δεν είναι και τρομερό... Δεν μπορεί να το αποφύγει για πάντα" της λέει.
"Ναι αλλά γιατί να μην το αποφύγει τώρα που μπορεί και να το σκεφτείτε για αργότερα... Άρη... Θα σας δεσμεύσει πολύ το παιδί.... Και σου ξανά λέω δεν είναι εύκολο.. και ο Δημήτρης αυτά που λες έλεγε αλλά τώρα άλλαξε γνώμη για όλα.. είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα" του εξηγεί.
"Εσύ ξέρεις καλύτερα.. το βιώνεις κιόλας" της λέει.
"Ακριβώς... Και επειδή ξέρω πως είναι σου λέω να μην την πιέζεις και να μην την βάλεις από τώρα να περάσει όλα αυτά που περνάω και που και η Εύα θα περάσει... Θα είναι πάνω από 6 ώρες μέσα σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου για να γεννήσει θα πρέπει μετά για ένα χρόνο σχεδόν αν θέλει να θηλάσει το μωρό και να ξενυχτάει κάθε βράδυ για αυτό... Σε αυτά δεν μπορείς να βοηθήσεις" του εξηγεί.
"Εντάξει... Θα σταματήσω να της λέω.. θα προσπαθήσω δηλαδή" της λέει εκείνος και εκείνη γελάει.
"Τι κάνετε εσείς εδώ" λέω όταν τελικά αποφασίζω να μπω στο δωμάτιο.
"Ήρθαμε να δούμε τον θείο που μας έλειψε και τώρα θα πάμε για ύπνο" λέει η Μαριάννα και παίρνει τον μικρό στην αγκαλιά της.
"Σας χαιρεταμε" λέει η Μαριάννα και φεύγει.
"Πώς είναι η Εύα;" Με ρωτάει ο Άρης.
"Καλύτερα.. πονάει αλλά καλύτερα" του λέω και πέφτω στο κρεβάτι.
"Θα φάμε;" Με ρωτάει.
"Αχ σε λίγο.. είμαι πτώμα" του λέω και αφού κάθησα για λίγο στο κρεβάτι με πήρε ο ύπνος.

______________________________________________
Χευ

Σόρρυ που άργησα τόσο να ανεβάσω αλλά είχα διάβασμα.

Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια💋💋💋💋