Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 57

Έχω αρχίσει να ξεπερνάω κάπως τον χωρισμό μου με τον Άρη ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Δεν ξέρω αν το έχω ξεπεράσει τελειώς​ εκείνος πάντως όχι... Με ενοχλεί συνέχεια και ακούω επίσης συνέχεια τα ίδια πράγματα. Έχω βαρεθεί να τον ακούω να λέει τα ίδια και τα ίδια... Δεν θυμάμαι πως έγινε...εγώ εσένα θέλω...εσένα αγαπάω... Δεν αντέχω μακριά σου... Μαλακίες... Αν ήταν αλήθεια όλα αυτά δεν θα έκανε ότι έκανε. Ο Μιχάλης ξέρει για το παιδί... Όπως ξέρει επίσης ότι είναι του Άρη γιατί εγώ μαζί του δεν έχω κάνει κάτι οπότε είναι λογικό να ξέρει ότι το παιδί είναι του Άρη. Θα βγω με τον Μιχάλη σήμερα. Γενικά όλη αυτή την εβδομάδα που έχει περάσει βγαίνουμε πολύ και μπορώ να πω ότι έχουμε την σχέση μας όπως είχα με τον Άρη. Περιμένω τώρα να έρθει να με πάρει.
"Θα βγεις Ζωή μου;" Με ρωτάει η μαμά.
"Ναι... Περιμένω τον Μιχάλη"της απαντάω.
"Τόσο γρήγορα ξεπέρασες τον Άρη;" Με ρωτάει.
"Ας πρόσεχε μαμά... Ας πρόσεχε... Εγώ τώρα οφείλω να συνεχίσω την ζωή μου​...και όχι για εμένα.. για το παιδί που θα γεννηθεί σε λίγους μήνες" της απαντάω.
"Εσύ ξέρεις καλύτερα παιδί μου"μου λέει και τότε χτυπάει η πόρτα.
"Έφυγα" της λέω και ανοίγω την πόρτα.
Ελάτε όμως που δεν ήταν ο Μιχάλης.
"Τι θες πάλι εσύ εδώ;" Τον ρωτάω.
"Να μιλήσουμε" μου απαντάει εκείνος.
" Τι να πούμε Άρη;;; Πάλι τα ίδια;; Βαρέθηκα να τα ακούω.. πραγματικά βαρέθηκα ..εσύ δεν κουράστηκες να τα λές;" Τον ρωτάω.
"Θα τα λέω μέχρι να καταλάβεις ότι δεν το ήθελα αυτό που έγινε"μου λέει εκείνος.
"Το ήθελες είτε όχι έγινε και δεν αλλάζει... Η κοπέλα είναι έγκυος Άρη... Το καταλαβαίνεις;;"του λέω εγώ
"Το καταλαβαίνω δεν είναι χαζός" μου λέει
"Ωραία...αφού το καταλαβαίνεις άσε με ήσυχη και πήγαινε σε εκείνη και το παιδί που περιμένει" του λέω και εκείνη την ώρα έρχεται ο Μιχάλης.
"Όλα καλά;" Ρωτάει όταν βλέπει τον Άρη.
"Ναι μια χαρά" του απαντάω εγώ.
"Αυτός τι κάνει εδώ;" Με ρωτάει  ο Άρης.
"Έχουμε ραντεβού" του απανταω.
"Βγαίνεις με αυτόν;" Με ρωτάει.
"Ελεύθερη είμαι... Με όποιον θέλω θα βγαίνω" του λέω και εκείνος απλά με κοιτάζει." Πάμε Μιχάλη" λέω και αφού βγαίνουμε από το σπίτι μπαίνουμε στο αυτοκίνητο.
"Τι ήθελε εδώ ο Άρης;" Με ρωτάει ο Μιχάλης.
"Τίποτα"του απαντάω εγώ.
"Ζωή" μου λέει εκείνος.
"Ρεε Μιχάλη... Γιατί το συζητήσαμε τώρα αυτό...θες να χαλάσουμε την βόλτα μας;" Την ρωτάω.
"Όχι...απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ακόμα σε ενοχλεί"μου απαντάει.
"Είτε με ενοχλεί είτε όχι για εμένα είναι το ίδιο... Μαζί σου είμαι τώρα όχι μαζί του" του λέω.
"Εντάξει" μου λέει και εγώ του χαμογελώ και το ίδιο κάνει και εκείνος.
Σταματήσαμε σε ένα εστιατόριο και καθησαμε να φάμε.... Αφού φάγαμε και  χορέψαμε κιόλας μέρα από δύο ώρες πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
"Που πάμε;" Τον ρωτάω.
"Σπίτι μου" μου απαντάει εκείνος.
Φτάνουμε έξω από το σπίτι του και κατεβαίνουμε από το αυτοκίνητο.
Εκείνος απλά με κοιτάει και μπαίνουμε μέσα. Δεν είναι η πρώτη φορά που πηγαίνω σπίτι του αλλά σίγουρα είναι η πρώτη φορά που έρχομαι για τον λόγο που φαντάζεστε.
Πήρε την τσάντα μου από τα χέρια μου την άφησε τον καναπέ και άρχισε να με φιλάει και να σηκώνει σιγά σιγά την μπλούζα μου..
Όχι... Δεν μπορώ να το κάνω αυτό... Σκέφτηκα και Απομακρύνθηκα κατεβαίνοντας την μπλούζα μου..
"Τι έγινε;" Με ρωτάει.
"Δεν μπορώ να το κάνω αυτό" του λέω και αφού παίρνω την τσάντα μου φεύγω από το σπίτι του χωρίς να πω τίποτα άλλο.
Πήρα ένα ταξί και επέστρεψα στο σπίτι μου.
Αχ ρεε Άρη γαμώτο.

______________________________________________
Υποσχέθηκα κι άλλο κεφάλαιο για σήμερα και να το.

Δεν ξέρω αν θα ανέβει άλλο σήμερα.. όμως θα προσπαθήσω αύριο να ξανά Ανεβάσω.

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋