İmam Hatip mi?-TAMAMLANDI.

11.BÖLÜM-Senden mi hoşlanıyor?

Selamun  Aleyküm.

İyi  okumalar.

Yusuf'tan böyle bir fiil beklemediğim için hemen kafamı yana çevirdim.Şaşkınlıkla.. O ise göz göze geleceğimizi anladığı an kafasını öbür tarafa çevirdi.Bu haline gülsem mi,şaşırsam mı bilemedim.Ama artık alışmıştım onun bu hallerine,ilk zamanlar sinir oluyor ve anlam veremiyordum ama şimdi öyle değildi.Onun böyle davranması beni nedense daha da fazla tatmin ediyordu.

"Tavsiyeniz için teşekkür ederim." Dedim, ben bunu derken satıcı kız kitabı çoktan getirmişti.

O an ki şaşkınlıkla kitabı hiç incelemeden parasını verdim ve çıktım kitapçıdan.

Biraz ileride ki mağazaya gidip biraz alışveriş yapmaya karar verdim ,tam gidiyordum ki kolumda hissettiğim dokunuş ile kafamı sol yanıma çevirdim.Karşımda gördüğüm kişi ile hemen kolumu çekmeye çalıştım ama gücüm yetmedi.

"Beni bırak Serkan!" Serkan sinsi bir şekilde sırıtmış bana bakıyordu."Eveeeeet, benim imam hatipte okuyan can sevgilim,o pis varoşların,yobazların yanında sıkılmış olacağını düşündüm ve seni bir ziyaret etmeye karar verdim,ben tam yurda gelirken senin yurttan çıktığını gördüm ve takip ettim."

Ben öfkeyle ve tüm gücümle kolumu çekmeye çalıştım ama tam bu sırada belinin sağ kısmında ki silahı taşıdığını görünce gözlerim faltaşı gibi açıldı ve çekiştirmeyi bıraktım.

Hızla kolumdan beni çektiği yere sürüklendim.Ne olduğunu bilmeyerek,ne olacağını kestiremeyerek.

Geldiğimiz yere çokta şaşırmamıştım; burası Serkan'ın yaşadığı,bu işleri sürdürmesine yardımcı olan çöplüğüydü.Etraf her zamanki gibi fena kirliydi,her yerde yemek artıkları ve sigara paketleri vardı.

Serkan;"Özlemişssindir diye düşündüm." Bir şey demeden etrafıma bakmaya devam ettim.Yatağın yanında ki uyuşturucu paketlerini gördüm.Serkan hala kullanmaya devam ediyordu demek ki,onun için üzüldüğümü hissettim bir an da.

Benim baktığım yere bakınca yüzünde utanç ve yüksek dozda hüzün buldum.Buruk bir tebessüm ile gözlerimin içine baktı ve;"Seni görmediğim günlerde daha fazla içiyorum.Sensizlik bana bunları yaptırıyor." Dedi ve sinirle bağırdı;" Ben,ben seni 4 senedir seviyorum lan!bazen bu aşk değil diyorum,insan sevdiğine kıyar mı diyorum,bırak onu yoluna gitsin bu pis dünya dan; bu bataklıktan kurtulsun diyorum!Ama olmuyor yapamıyorum." Dedi ve bir an da yatağın yanına koşup çekmeceyi açtı ,içinden bir demet kağıdı bana uzattı ve yatağın kenarına yaslandı,şuan o kadar çaresiz ve hayattan bıkmış duruyordu ki...

"Şu fotoğraflara bak!Sen gülüyorsun,onlarla mutlusun!Meryem...Ben seni 4 senedir ilk defa içten gülerken gördüm.Bu beni bir yandan sevindiriyor bir yandan canımı sıkıyor;neden,neden ben seni güldüremedim neden bunu başaramadım?"

Bir şey demedim ve elimde ki resimlere baktım,okulun bahçesinde Fatma ile çikolata yerken,çikolatanın Fatma'nın burnuna yapışması sonucunda güldüğüm an çekilmişti,diğer bir fotoğrafta bahçede Yeliz ile test çözerken ki halimiz vardı,ve daha bunun gibi bir sürü anım fotoğraflanmıştı.

Ne demeliydim bilmiyordum,onu hiçbir zaman o manada görmemiştim ; hep arkadaş olarak,kardeş olarak görmüştüm.Benim en kötü günlerimde yanımda olmuştu,hep destekçim olmuştu ama artık bu işleri bitirmek istiyordum ve Serkan ile konuştuğum her an ,bu işlerden kurtulmam imkansızdı.

"Meryem,senden tek bir isteğim var,beni sevmeyebilirsin tamam kabulüm,ben den nefret et onu da kabul ederim ama sakın,kalbine biri yerleşmesin,sakın gözlerine benden başkası aşkla bakmasın,eğer bu gerçek olursa,ne olur düşünmek bile istemiyorum."