İmam Hatip mi?-TAMAMLANDI.

5.BÖLÜM-Yalnız değilsiniz!

Selamun  Aleyküm

İyi  okumalar:)

Onunda Kuran okumayı bitirdiğini anlayınca bir anda kendimi tutamadım ve o çok merak ettiğim soruyu yönelttim;"Allah'a neden inanıyorsun?" dedim.

Şaşırmış olmalı ki bir süre hiç ses gelmedi.Bunu neden sordum kendimde bilmiyordum.Annem hayattayken bu sorunun cevabından hep kaçmıştımBelki de inanmaktan korkmuştum,bilemiyorum.Peki ya şimdi ne değişti?

"Şu koca kainatın,bu mükemmel şaheserin , bir sanatkarı olmalı öyle değil mi?Bu eşsiz düzene tesadüf diyenlere şaşıyorum doğrusu."

Bir süre durdum.Tam ağzımı açacaktım ki onun telefonu çaldı."Geliyorum,tamam." Dedi ve kalktı .Aslında üzülmüştüm çünkü aklımda ki soruları ona sormak istiyordum.Gitmek üzereydi ki bana doğru döndü kafası eğik bir şekilde;"Hayırlı Geceler." Dedi.Bir şey demedim.Sadece onun gidişini izledim ardından.

.........

Bugün kampımızın son günüydü.Eşyalarımızı toplamaya başlamıştık.Yarın öğlen gidecektik.Bu kamp işi en çok bana yaramıştı.Ders çalışmayı bir düzen haline oturtabilmiştim sonunda ,akşamları matematik çözüyordum gündüzleri ise sözel dersler.Aslında ders çalışmayı sevmiş bile olabilirim.Belki de ben de meslek sahibi olabilirdim.

Asansör olayından beri Fatma da olan durgunluk ise benim canımı en çok sıkan şeydi herhalde.Sadece ders çalışıyordu ve yemek yiyip odasına çekiliyordu.Önceden böyle değildi.Neyi olduğunu sorduğumda cevap vermiyordu.Onun için endişelenmeye başlamıştım.Acaba onu kıracak bir şey mi yaptım deyip duruyordum kendi kendime.Ama bulamıyordum ona karşı yaptığım yanlışı.

Akşam yemeklerimizi yedikten sonra odalarımıza çekildik ama ders çalışmak için değil.Fatma,Berrin,Turna ve Melek bizim odamıza gelmişti,son gün olduğu için sohbet ederiz diye düşünmüşlerdi.Aslında onlar sohbet ediyordu ben ise elimde ki matamatik kitabı ile boğuşuyordum.

Berrin'in sesini duyunca ona döndüm;"Meryem,sanki yapabileceksin matematik, neden uğraşıyorsun ki?" Her zaman ki sinirlerimi bozmuştu,ya anlamadığım şey bu kızı ne ben , ne de Fatma seviyordu,eee o zaman bu kız neden sürekli bizimle takılyordu ki? Ben ağzımı açmıştım ki Berrinin yandaşçısı Turna hemen lafa atladı;"Yusuf'un matematiği ne güzel değil mi?Hep doğru yapıyor."

Melek;"Yusuf dediniz de aklıma geldi , geçenler de dokuzuncu sınıfları kızlar tuvaletinde konuşurken duydum,Yusuf'a intagramdan istek atmışlar , kabul etmemiş onun için üzülüyorlardı.Ne kadar boş işlerle uğraşıyorlar ya değil mi?"

Berrin;"Kabul etmez tabi,takvalı çocuk."Turna her zaman ki gibi;"Aynen öyle." Dedi.Ben ise gözlerimi devirmekten şaşı olur muyum acaba diye düşünmeye başladım.Berrin ile olan her konuşmamızda mutlaka bir yerlerden Yusuf'a lafı getirmesinden bir hal olmuştum doğrusu.

Yeliz;"Belki de kız 9.sınıf olduğu için Yusuf kabul etmemiştir.Bizden biri atsa kabul eder ." Berrin;"Ben atsam bence kabul eder,sonuçta kabul edilmeyecek kızmıyım?Hem bizim babalarımız ve annelerimiz tanışıyor yani kabul etmemesi saçma olmaz mı sizce de?"

Demek ondan dolayı Berrin de Yusuf'un numarası vardı.Aile dostlarının oğluydu.Yeliz'in dibimde ellerini birbirine çarpması ile hepimiz ona döndük;"Yusuf'u oynatalım mı?"

Hepimiz şok olmuş bir şekilde Yeliz'e baktık.Melek ;"Ben yokum,olmaz öyle şey." Turna;"Aslında neden olmasın ki bakalım okul dışında nasıl biri,gerçekten takvalı mı?" Berrin;"Kararsızım."

Kızlar geldiğinden beri yanımda boş boş etrafına bakan Fatma Yeliz'in teklifini duyunca aniden ayağa kalktı."Böyle bir şeyi sakına yapmayın.Neden insanlarla oynamak istiyorsunuz?" dedi ve sinirle kapıyı çarpıp odadan çıktı.Ben de onun peşinden gidecektim ki Melek bacağıma dokundu ve;"Meryem,yalnız bıraksak daha iyi olur."