İmam Hatip mi?-TAMAMLANDI.

16.BÖLÜM-DAYANAMIYORUM.

Selamun  Aleyküm

Uzun bir  bölüm.İyi  okumalar...

Benim ona baktığımı anlamıştı,buna yüzde yüz emindim.Hiç istfini bozmadı ve ağzından o kelimele çıktı;ELHAMDÜLİLLAH!

Neden böyle demişti ki?Şaşkın bir şekilde ona baktım,onu çözmeye çalıştım,neler hissediyor olabileceğini düşündüm,yüz ifadesinden bir şeyler çıkarmayı umdum.Ama hiçbir şey bulamadım.Sadece gülümseyerek gökyüzüne bakıyordu.Sinirlenmiştim bir ara!Neden böyle yapıyordum ki?Ne istiyordum ondan?Amacım neydi benim.Ne yapmaya çalışıyordum?Hiçbir şey demeden aniden camı sert bir şekilde kapattım.Olması gereken buydu.Biz olamazdık.Durum böyleyken neden bu arzum?Neden?Boş yere üzülmek için uğraşıyordum sanki,ben bu okula yeni bir aşk bulmak için gelmedim!Annem için geldim,mezun olmak için geldim.Bunlarla uğraşamam.

Hem onun sevgilisi vardı,sevdiği vardı.Sevdiği kızı görünce kalbi hızlı atıyordur,ailesi de seviyordur kesin onu.Ben onu haketmiyordum.Ben insanları uyuşturucu bağımlısı yapan insanım,ben sadece kendini düşünen bencil bir varlığım.Onunla ben, olamayız....

Ben camın önünde öylece beklerken gözlerimden akan yaşlar boğazımdan aşağıda yer ediniyordu,kendime ağlamamam gerektiğini hatırlatmayacaktım,ağlayıp bütün hüznümü yerle bir etmem lazımdı.Yarın ise daha güçlü bir şekilde uyanmalıydım.Artık,onunla ilgili hiçbir şey düşünmemeliydim.Din mevzusunu araştırmaya başlamalı ve yoluma bakmalıydım.Boş işlerle uğraşamam.Benim kaybedecek zamanım yok!

...................

Sabah aynada gördüğüm yüz ile ağzım küçük bir O harfi şeklini aldı.Çünkü geceden yaptığım topuz, tamamen saçma bir hal almış,ağlamaktan gözlerim şişmiş ve göz altlarım uykusuzluktan mosmor olmuştu.Dudaklarım ise kemirmekten çatlamıştı.Evet bu berbat halime kocaman bir alkış lütfen!

Hemen lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım,dünki kıyafetlerimi giydim çünkü odama daha gidememiştim.Saçlarımı Fatma'nın tarağı ile taradım sadece ve kocaman bir topuz yaptım yukarıdan,yüzüm için krem sürsem iyi olur diye düşündüm ve dudaklarım için dudak nemlendiricisi sürmem gerektiğini aklıma not ettim.Lavabodan çıktım ve yatağında gözlerini yeni açmış öylece etrafı izleyen Fatma'ya baktım.Fatma'nın böyle bir huyu vardı,uyandığında on dakika etrafı izler,kendine gelmeyi beklerdi.Beni görünce hemen yataktan doğruldu ve;"Bu halin ne?"

Ona dün gece Yusuf yüzünden delice ağladığımı anlatmayacaktım tabiki de,elimi boşver manasında salladım ve;"Ben odama gidiyorum,duş alıp kıyafetlerimi değiştirmem lazım." Dedim.Anlayışla kafasını salladı.Pjimalarımı ve dün gram kapağını açmadığım kitaplarımı elime aldım ve odadan çıktım.Ben çıkar çıkmaz yan odadan birinin çıkması ile gözlerimi devirdim,yine mi?Yine mi onu görecektim?İlk önemsemedim ve yürümeye başladım ama adımı duyunca bunun Yusuf olmadığını anladım,Yusuf'un sesi böyle değildi.

"Meryem!İyi misin?" karşımda gördüğüm kişi ile gözlerimi bir kez daha devirdim.Şu kampa geldiğimden beri gözlerim bulanık görmeye başlamıştı,hepsi göz devirmekten di eminim.Karşımda endişeli bir şekilde bana bakan Ömer vardı.Bir sen eksiktin dostum! Bakışları attım ona.Ben cevap vermeyince o konuştu;"Bir şey mi oldu?" Onu başımdan yollamak için ilk tip tip baktım; daha sonra;"Hiçbir şeyim yok Ömer!" dedim ve gidiyordum ki,onların odadan bir kişinin daha çıkması ile o tarafa döndüm.