Selamun Aleyküm
İyi okumalar!
Neden bitmiyor şu Hadis dersi?Neden?
O kadar sıkılmıştım ki,sabahtan beri Hoca , Hadis ilminin gerekliliğnden vs.bahsediyordu; tamam anladım Hadis çok önemliymiş,oldu mu?
İşin kötü yanı bu hocanın çok sıkı olmasıydı herhalde,adam gram boş bırakmıyordu,azıcık sıranın altından test çözmek istesem anında yakalıyordu ve;"En son ne dedim ben?" deyip duruyordu.
Yanımda delicesine not alan Fatma'ya baktım.Kızın zaten bütün notları 90 üzeriydi,neden bu kadar çabalıyordu ki?Sözlü notları da çok iyiydi çünkü bütün Hocalar onu çok seviyordu.Şahsen ben de hocaların yerinde olsam ben de severdim.Böyle öğrenciye can kurban.
Onun yerinde olsam böyle notlarım olduğu için bırakırdım çabalamayı,çünkü zaten ortalamasının çok düşmesine imkan yok.
Ben artık bayılacakmış gibi bir elim çenemin altında diğer elim ise öylece hareketsiz sıranın üzerinde duruyor halde tahtaya bakıyordum boş boş.Fatma beni dirseği ile dürtünce bir an da sıçradım ve ;"Ne oluyor ya?" bakışlarımı ona yolladım.
O ise;"Kızım kendine gel,yüzde yüz bu konu sınavda çıkar ben sana söyleyeyim,zaten dersin bitmesine 5 dakika kaldı." Dedi.
5 dakika deyince hemen gözlerim fal taşı gibi açılmıştı,harbi çok sıkılmıştım çünkü.
Ders bittiğinde derin bir nefes aldım ve rahatladığımı belli edermişçesine Fatma'ya dönüp;"Sonunda!" dedim.Fatma bu halime güldü ve kitaplarını toplamaya başladı.Ne yapayım onun gibi meslek desteklerine bayılmıyordum,sonuçta ben Müslüman değildim!
Biz Fatma ile acaba sorumu çözsek yoksa kantine mi insek diye düşünürken,sınıfta ki Fatma'dan sonra çalışkan olan gözlüklü, aşırı kırmızı yanakları olan kız; bir an da çığlık attı,ve hepimiz ona döndük.
Endişeli ve bir o kadar da ürkek bir halde bağırdı;"AÇIKLANMIŞ!"
Bir an da herkes birbirine baktı,aynı şekilde bende Fatma'ya baktım.Fatma aceleci bir şekilde;"Koş,bilgisayar labaratuarına gidelim!" dedi.
Ben de onu başım ile onayladım ve koşarak merdivenleri inmeye başladık.O kadar hızlı gidiyorduk ki,her an tepe taklak yere yuvarlanabiliriz diye düşünmeden edemedim.Fatma ise feracesinin uçlarını tutmuş o kadar hızlı iniyordu ki onun bu haline normal zamanda olsa iki saat gülerdim ama şimdi bunun sırası değildi!
Bilgisayar odasına geldiğimizde içerisinin tamamıyla bizim dönemden olan kişilerle dolu olduğunu gördüm.Fatma hemen bulduğu bilgisayara oturdu ben ise en arkada köşede ki bilgisayarı boş gördüğüm için hemen oraya gittim.
İlk olarak ÖSYM'nin sayfasına girdim daha sonra sonucu bulmak için bir kaç yere tıkladım ve T.C. kimlik numaramı girdim.Heyacandan yanlış mı doğrumu yazdığımdan tereddüt ettiğim şifremide girdim.
Gözlerimi kapattım ve...Açtım...
Kalbim deli gibi atıyordu!Ellerim titriyordu ve etrafıma bile bakamıyordum,endişeliydim çünkü ilk defa bir şeyler için çaba göstermiştim eğer barajı geçemezsem bu benim için büyük bir yıkım olur diye düşünmeden edemedim.
İlk barajı geçtim mi diye düşünmeye başladım,ta ki Fatma arkamdan gelip sevinçle bana sarılana kadar ;"İnanmıyorum Meryem,tahminimizden yüksek almışsın,Allah'ıma şükürler olsun!" dedi ve sıkıca sardı beni kollarıyla,daha puanımı görmemiş olsam da bende ona sıkıca sarıldım ve o an da durmuş gülümseyerek bana bakan Yusuf'u gördüm.Bu ilk utanmama neden olsa da sevinçten ne yaptığımın farkına varamamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmam Hatip mi?-TAMAMLANDI.
Spiritual"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı...