İmam Hatip mi?-TAMAMLANDI.

26.BÖLÜM-GELDİ...GEÇTİ ve GİTTİ.

Selamun  Aleyküm

İyi  okumalar...

Eteğimin bel kısmını birkaç kat katlamıştım.Bu sayede eteğimin dizimin biraz daha üstüne çıkmasına neden olmuştum.Böyle daha havalı duruyordu.Gömleğimin yakasını biraz daha açtım ve kravatı bollaştırdım.Hocaların pazartesi kontrolünden kurtulduğuma göre makyajımıda yapabilirim diye düşündüm ve eteğimin bel kısmına sıkıştırdığım likit mat ruju ve rimeli çıkardım.Makyajımı bitirdikten sonra saçlarımdaki örgüyü salaş hale getirdim ve yan tarafıma alıp perçemlerimi çıkardım.Şimdi daha iyiydim.Kızlar tualetinden çıktığım an da bana olan bakışların arttığını hissettim.Bu daha da güvenimin artmasına neden olmuştu.Ağır adımlarla sınıfa gidecektim ki ani bir hareketle kolumdan çekildiğini hissettim.Kendimi duvar ile Serkan'ın arasına sıkışmış halde bulmayı beklemiyordum.Karşımda kırmızı görmüş boğa misali sinir küpü olan bir adet Serkan vardı.Gözlerimi devirerek ona baktım.

"Kızım sen beni katil mi edeceksin?Daha demin hocanın karşısında süt öğrenci gibi duruyordun şimdiki haline bak!Çabuk çeki düzen ver kendine!" dedi.Yanımızdan geçen kişiler bize bakmaya başlamışlardı.Önemsemedim sonuç olarak okuldaki herkes Serkan ve benim bu kavgalarıma alışıktı."Sanane be! İstediğimi giyer,sürerim sana mı soracağım?" dedim ve kolundan kurtulmaya çalıştım.Başarılı olamamıştım tabiki.Daha da sinirlendiğini hissettim boynundaki damarın şişmesinden."Anlamıyor musun?Erkeklerin aç köpek gibi sana bakmalarına dayanamıyorum.Hepsini eşek sudan gelircesine dövmek istiyorum." Dedi.Son dediği şeyden sonra gülmeye başladım.Bunu söylerken ki gözlerindeki yakarış görülmeye değerdi. Ben gülünce hemen sakinleştiğini hissettim.Kolumdaki eli hafifledi ve;"Beni sinir etmekten zevk alıyorsun değil mi?" Bir şey demedim,o da gülmeye başladı.Kolumu bıraktı ama hala aynı yerde durmaya devam ediyordu;"Seni kıskanmamdan,senin için birilerini pataklamamdan zevk alıyorsun." Dedi ve ördüğüm saçımın ucunu eline alıp oynamaya başladı.Gerçekten beni kıskanmasından zevk alıyor muydum?Belki biraz...Sonuç olarak hayatıma heyecan geliyordu.

Biraz daha üzerime eğilince işin saçma bir boyuta geldiğini hissettim ve hemen onu ittim ;sınıfa doğru yürümeye başladım."Eski haline geri dön senin yüzünden yine müdürün yanına gideceğim." Dedi.Ona göstermesemde gülmeye başladım tekrardan ve sınıfa gittim.

Birkaç dakika sonra hoca geldi ve ben her zamanki gibi önümdeki deftere bir şeyler karalamaya başladım.Bu sırada önüme gelen kağıt ile gözlerimi devirdim.Evet,biliyorum çok fazla göz deviriyorum.Kağıtta şöyle yazıyordu;"Senin yüzünden Serkan daha demin müdür yardımcısının odasındaydı,bu çocuğa en büyük zararı sen veriyorsun!Ne zaman peşini bırakacaksın?Ne zaman defolup gideceksin yeter artık!" yazıyordu.Her zamanki gibi sınıftan Serkan'a aşık olan ergen kızların yazdığı mektuplardandı,alışıktım bunlara.Benim bir suçum yoktu.Serkan'a milyon defa onunla bir şey olmayacağını anlattım ama anlamadı.Artık ikimizde zamana bıraktık ,olay bu kadar basitti.

..................................

Gözlerimin kızarıklığını ve boynumdaki parmak boğumlarımın izlerini gördüm aynada.Haberi aldığımda beni arayan telefona ulaşmaya çalıştım dakikalarca ama olmadı,Özgür aradı,uğraştı ama o da bulamadı.Serkan...Serkan yoğun bakımdaydı.Ona ulaşamıyordum.Nerede olduğunu bilmiyordum.Şuan nasıl olduğunu,hala yaşayıp yaşamadığını bilmiyordum.Vicdanım sızlıyordu.Zor nefes alıyordum.Neden?Neden uyuşturucunun dozunu bu kadar arttırdı ki?Ne oldu? Beni arayan kız kimdi?Hiçbir şey bilmiyordum.Beni arayan kız;"Hepsi senin yüzünden!Hepsi! Ona en büyük zararı sen verdin!Şaka gibi!O seni canından çok severken sen ona zarar verdin!Neden gittin!Onu bırakmamalıydın.Onu sevmeliydin.Şu hale bak,ölüyor!Daha kaç yaşında bu adam kaç!Aşırı dozda uyuşturucu kullanmış,elinde senin fotoğrafların!Allah'ın cezası!" dedi ve kapattı.Kendimi eve nasıl attığımı bilmiyordum.Yere oturdum öylece; dolabın aynasından kendime bakıp durdum dakikalarca.Bu sırada aklıma hep Serkan ile olan anılarımız geliyordu.