London, here I come!

2!

AUDREY P.O.V.

Na een tien minuutjes te hebben gewandeld, komt de school in zicht.
De stress die ik hiervoor had, is bijna volledig verdwenen. Ik heb er nu zelfs zin in.

Wanneer ik door de schoolpoort ga, neem ik alles eens goed in me op.
Het gebouw is nog redelijk modern. Op het schoolplein zie ik de verschillende middelbare school kliekjes.

Zo valt mijn oog ook op een groepje mooie jongens. Zij zijn waarschijnlijk ook de populaire boys ofzo.

Ik bekijk elk van hen eens goed. Een van hen trekt meteen, maar dan ook meteen, mijn aandacht.

'Oh my god! Hoe knap kan je zijn?' Fluister ik tegen mezelf.

Ik hoop dat niemand me heeft gehoord, anders zou ik al geen goede indruk nalaten en sta ik bekend als het meisje dat tegen zichzelf praat.

De mooie, voorlopig nog onbekende jongen, heeft bruine krullen. Als hij lacht, verschijnen er kuiltjes in zijn wangen.

Ik zie één van de andere jongens mijn kant opkijken. Hij is ook niet mis, maar hij komt niet in de buurt van de krullenbol.

Ik zie de krullenbol iets zeggen tegen de jongen. Daarna draait hij zich om en ziet hij me staan.

Hij kijkt me aan en grijnst. Ik glimlach eens naar hem. Want wat moet ik anders doen? Gillend weglopen? Alhoewel dat op deze moment zeer aanlokkelijk overkomt.

De jongen grijnst nog harder, als dat zelfs mogelijk is.

Ik zie hem iets zeggen tegen zijn vrienden, voor ik hem op me af zie komen.

'Shit, nu gaan we het krijgen.' Zeg ik in gedachten.

Waarom kan ik nu nooit eens subtiel zijn? Mijn onsubtiliteit heeft al vaak voor gênante momenten gezorgd en dat zal deze keer niet anders zijn.

'Hey, ik ben Harry.' Stelt de jongen zich aan me voor.

Zijn stem klinkt hees. Hees en verschrikkelijk sexy. Ik moet me erg hard concentreren om te bevatten wat hij zegt. Ik wordt steeds afgeleid door zijn stem of door zijn mooie uiterlijk.
Van dichtbij is hij immers nog mooier.

'Ben je hier nieuw? Ik heb je hier nog nooit gezien.' Voegt hij eraan toe.

'Ja, ik ben nieuw.' Antwoord ik.

Ik steek beleefd mijn hand uit, maar Harry denkt hier blijkbaar anders over. Hij negeert mijn uitgestoken hand en geeft me een stevige en warme knuffel.

Wow. Dat kwam onverwacht.

'En mag ik ook je naam weten?' Harry lacht.

Wat ook erg sexy klinkt trouwens.

'Ja natuurlijk.' Antwoord ik.

'En je naam is?' Vraagt Harry grinnikend.

'Oh sorry, mijn naam is Audrey.' Zeg ik verlegen.

'Niet zo verlegen.' Harry schenkt me een grijns.

Ik wil net antwoorden als de bel gaat.

*TRING*

'Wel Audrey, het was leuk om je te leren kennen. Ik zie je nog wel.' Knipoogt Harry.

Ik knipper met mijn ogen en weg is hij.

Ik blijf nog even staan nadenken over wat er net gebeurd is. Mijn gedachten worden onderbroken door de tweede bel, die aangeeft dat de lessen zijn begonnen.

Ik kijk om me heen en zie dat het hele schoolplein verlaten is.

Ik kijk op mijn uurrooster om te kijken welke les ik nu heb.

De school heeft mijn uurrooster gisteren doorgestuurd via e-mail.

'Wiskunde.' Mompel ik.

Ik ga het gebouw binnen, op zoek naar het wiskundelokaal.