London, here I come!

5!

AUDREY P.O.V.

De twee volgende lessen vliegen. voorbij. Man, ik had honger nu!! Wanneer ik de schoolkantine binnenga, ga ik meteen mijn plateau vullen met eten. Ik kijk even rond me in de volle kantine en ga zitten aan een lege tafel.

Wanneer ik een eerste hap neem, hoor ik mijn naam geroepen worden.

'Audrey!!'

Ik kijk om me heen waar het geluid vandaan komt en zie Louis als een gek naar me zwaaien.

'Kom bij ons zitten. Plaats genoeg!' Roept hij.

Ik lach en besluit te luisteren. Louis staat recht wanneer ik aan de tafel toekom. Hij schraapt overdreven luid zijn keel.

'Aandacht, aandacht! Mag ik jullie voorstellen, nieuw op onze school: Audrey!' Louis begint te applaudisseren.

Ik begin te lachen. Louis kijkt me aan met een serieuze gezichtsuitdrukking. Hierdoor begin ik nog harder te lachen.

'Audrey, dit is Niall. Niall, dit is Audrey.' stelt Louis me voor.

'Hey Audrey!'

'Hey.'

Ik glimlach naar Niall. Hij is best wel cute met zijn stralende blauwe ogen en zijn warrig blonde haar.

Louis onderbreekt mijn gedachten. 'Als volgende hebben we Zayn..'

'Hey Zayn.'Zeg ik vriendelijk.

Zayn mompelt iets wat op 'hey' moet lijken, maar overkomt als 'hmm'.

'Okee dan..' denk ik bij mezelf. 'Hij is niet echt vrolijk.'

'Next: Harry.' gaat Louis verder.

'Pas maar op voor hem. Hij is dol op meisjes.' grapt Louis.

'Hé!' protesteert Harry al lachend.

'En daarbij, ik heb haar al ontmoet.' Harry knipoogt naar me.

Man die jongen... hij doet wat met me. Ik begin spontaan te blozen, wanneer hij dat doet. Harry ziet het en hij begint te lachen.

'En dan hebben we nog mister Liam Payne.' Liam glimlacht naar me. Ik glimlach vrolijk terug.

Ik neem plaats naast Louis en tegenover Niall.

'Whoo, ga je dat allemaal opeten?' vraagt Niall me verbaast.

Hij spert zijn ogen wijd open. Nog even en ik denk dat zijn oogbollen eruit zouden vallen.

'Eumh.. ja waarom?' Vraag ik verbaasd.

'Oh gewoon. Ik heb nog nooit eerder een meisje zoveel weten eten.' Zegt hij.

Ik kijk hem beledigd aan. 'Excuseer?'

Ik zie dat Niall zich ongemakkelijk voelt. 'Ik bedoel niet veel van veel... Maar veel als in veel voor een meisje... Ik bedoel maar... Eumh...' Niall krabt nerveus in zijn haar.

Ik onderbreek hem. 'Hé Niall. Just kidding.'

Ik begin te lachen en uiteindelijk lacht ook Niall mee.

Maar het is wel waar. Ik kan best wel veel eten. Het voordeel is dat ik niet verdik, een eigenschap waar veel meisjes jaloers op zijn.

'Jouw plateau ligt anders ook aardig vol.' Zeg ik.

Louis hoorde wat ik zei. 'Niall kan echt abnormaal veel eten! Eten en blijven eten. Ik snap niet dat hij zo weinig weegt!' Vertelt Louis dramatisch.

'Maar Niall, als je ooit zo dik zou worden dat je niet meer kan lopen, ik kom je helpen. Daar zijn vrienden voor.' Louis kijkt Niall serieus aan en geeft hem een schouderklopje.

Na een tijdje vraagt Niall: 'Zeg Louis, eet je dat nog op?' Hij wijst naar Louis plateau.

Louis zucht overdreven en lacht. 'Neem maar...'

'Dankje!' Zegt Niall superblij.

Ik begin te lachen. Al snel doen Niall en Louis met me mee.