London, here I come!

12!

AUDREY P.O.V.

Ik word wakker en ik voel twee armen om me heen. Ik kijk van wie de armen zijn en zie Louis. Hij slaap nog, wat er best schattig uitziet.

'Shit!' Ik realiseer me dat we vandaag school hebben.

Ik probeer Louis wakker te maken door zachtjes aan zijn arm te schudden.

'Psst, Lou! Word wakker. We moeten naar school!' Roep ik.

Het heeft geen effect.

Oké, dan maar de grove middelen.

Ik glip zachtjes vantussen zijn armen. Ik glip naar de keuken en vul een bekertje met water. Ik gniffel. Ik kijk al uit naar zijn reactie.

Ik sluip naar de living. Ik giet het water over zijn hoofd. Louis schrikt wakker.

'Help!' Roept hij.

Ik begin te lachen. 'Eindelijk! Je bent wakker!'

'Was dat nu echt nodig?' Vraagt Louis nep boos.

'Eumh...' Ik doe alsof ik nadenk. 'Ja?!'

Louis zucht en en schud zijn hoofd. Hij lacht.

'Wel hoe laat is het? We hebben nog een uur voor we op school moeten zijn. Ik ga nog even gaan douchen bij mij thuis en dan kom ik je ophalen.' Zegt hij.

'Oké, is goed.' Antwoord ik.

Toch handig als een vriend met een auto rijdt. We wandelen tot aan de voordeur en nemen tijdelijk afscheid met een knuffel.

'Ik ga je missen Louis!' Zeg ik dramatisch.

'Haha, ik jou ook hoor gekkerd.' Zegt hij.

Ik zwaai naar hem en hij zwaait terug. Ik sluit de deur. Laat ik me maar gaan klaarmaken voor school.