London, here I come!

55! *EPILOOG*

AUDREY P.O.V.

'Mamiieee!' Hoor ik door het hele huis worden geroepen.

'Ja?!' Roep ik vragend terug. Ik heb geen idee wie er roept.

Ik ben in de keuken. Ik heb net de koekjes uit de oven gehaald. Mijn kooltalenten zijn nog altijd niet super, maar koekjes maken kan ik ondertussen wel.

'Waar is papie?' Klinkt het stil van achter me.

Ik draai me om en zie de kleine Milla staan die me vragend aankijkt met haar prachtige felle groene ogen die ze duidelijk van Harry heeft.

'Eumh, goeie vraag. Ik heb geen flauw idee.' Antwoord ik het kleine meisje eerlijk.

Ze kijkt me verbaasd aan.
'Maar mamies weten toch altijd waar papies zijn?' Klinkt als uitleg voor haar verbaasde blik.

Ik grinnik. 'Bijna altijd.' Verbeter ik haar.

'Mamie.' klinkt een andere stem vanachter me.

Ik draai me om en zie daar mijn zoontje staan met een rood briefje in zijn hand.

Hij is het tegenovergestelde van Milla, enkel hun bruine haarkleur hebben ze gemeen. Terwijl Milla Harry's groene ogen heeft, heeft Justin zijn blauwe kijkers van mij. Justin heeft dan weer wel exact de krullen van Harry gekregen. Milla heeft lang, voor haar leeftijd toch, stijl haar.

Ook hun karakters zijn helemaal verschillend. Justin is een echte wildebras en Milla is eerder rustig en soms zelfs een tikkeltje verlegen.

'Voor jou.' Zegt hij simpel terwijl hij me het rode briefje aanreikt.

Ik neem het briefje aan en open het.

'Ga naar de trap. H' Staat er te lezen.

Ik glimlach. Dit klinkt bekend. Ik weet nog exact hoe Harry jaren geleden me op deze manier vroeg om zijn vriendin te worden.

Ik vraag me af wat hij nu weer van plan is. Harry heeft altijd van die gekke ideeën. Een van zijn vele eigenschappen waar ik van hou.

Ik besluit om te doen wat het briefje zegt.

'Kom.' Ik gebaar Milla en Justin om met me mee te komen.

Ik steek het briefje in mijn broekzak en geef elk van mijn kinderen een hand.

Wanneer we aan de lichtkleurige trap aankomen, hangt er een nieuw briefje aan.

Ik laat even Justin's hand los om het briefje te nemen en te lezen.

'Ga de trap op. H' Luidt de boodschap.

'Mamie, waar gaan we naar toe?' Klinkt het uit de mond van mijn dochtertje.

'Dat is een verrassing.' Zeg ik glimlachend.

'Ik hou van verrassingen!' Krijg ik als enthousiaste antwoord.

Bovenaan de trap hangt, je kunt het al raden, een nieuw briefje.

Bij elk nieuw briefje word ik nieuwsgieriger en nieuwsgieriger. Wat is Harry van plan?

'Eerste deur links. H' Staat er op het briefje.

De eerste deur links is de deur van onze kamer.

'Wanneer komt de verrassing?' Zeurt Justin.

'Bijna.' Zeg ik glimlachend.

'Is het nu al bijna?' Klinkt de stem van Milla hoopvol.

'Nee nog niet.' Grinnik ik.

Ik duw de klinkt van de deur naar beneden. Op het bed ligt opnieuw een briefje.