London, here I come!

24!

HARRY P.O.V.

Ik kom aan bij het huis van Audrey en vertel mijn chauffeur om even te wachten. Ja, mijn chauffeur. Mijn ouders zijn redelijk... Hoe zal ik het zeggen? Mijn ouders zijn welgestelde mensen.

Wel jammer dat ze zo weinig thuis zijn. Ik mis hen als ze niet thuis zijn. Als ze dan wel een keer thuis zijn, is het alsof ze er niet zijn.

Ze vragen nooit hoe het met me is. Mijn leven interesseert hen niet en ze zijn altijd bezig met iets anders.

Ik bel aan en Audrey opent de deur. Ik kan niet stoppen met kijken. Ze.. Ze is prachtig.

'Harry, stop met zo te kijken.' Giechelt ze nerveus.

'Je ziet er geweldig uit.' Complimenteer ik haar.

'Dankje.' Antwoord ze verlegen. 'Jij ziet er ook niet mis uit.'

Ik ben blij dat ze dat zegt. Ik heb echt mijn best gedaan. Ik heb speciaal voor vanavond een hemd aangedaan op een eenvoudige jeans. Ik doe bijna nooit een hemd aan. Enkel voor speciale gelegenheden.

'Dankje, kom onze chauffeur wacht.' Ik neem haar arm en begeleid haar naar de auto.

Ik open de autodeur als een echte gentleman. Audrey bloost bij dit gebaar. Ze ziet er zo schattig uit als ze dat doet.

Audrey stapt in en ik neem plaats naast haar. Ik knik naar George dat hij kan vertrekken.

'Als je een chauffeur hebt, waarom rijd je dan met Louis mee naar school?' Vraagt ze me nieuwsgierig.

'Als je kunt kiezen tussen met je vrienden naar school gaan of met een oude man, dan kies je toch voor je vrienden? Dat is ook veel gezelliger.' Fluister ik zodat George het niet hoort.

Audrey grinnikt en ik glimlach.

Het blijft een tijdje stil, maar het is geen ongemakkelijke stilte. Eerder rustgevend.

'Je was de laatste uren niet op school.' Zeg ik haar.

Ze bloost.

'Waar was je?' Vraag ik haar.

'Ik was bij Zayn thuis.' Zegt ze.

Ze was bij Zayn? Bij Zayn? Ik had hem gezegd om bij haar uit de buurt te blijven. Blijkbaar was de boodschap niet duidelijk genoeg. Ik zal eens een woordje met hem moeten spreken.

Ik word best snel jaloers. Ik bal mijn handen tot een vuist en probeer rustig te blijven.

'Dus we zitten hier met een kleine spijbelaar?' Vraag ik plagerig.

Audrey giechelt. 'Het was maar één keer hoor.'

'Jaja, het begint met één keer en daarna..' Ik knipoog.

'Meneer Styles, we zijn er.' Zegt George beleefd.

'Bedankt George.' Ik knik hem beleefd toe.

Ik stap uit de auto en sluit de deur. Audrey opent de deur al aan de andere kant, maar ik hou haar tegen. Ik open haar deur en begeleid haar uit de auto.

'Waar is de echte Harry?' Grapt ze en ik moet lachen.

'I am the one and only!' Grinnik ik.

'Klaar voor de date, mademoiselle?' Voeg ik er nog aan toe.

'Helemaal!' Is haar antwoord.

_________________________________

Omg, mijn verhaal is al 1K keer gelezen. Ik ben zo blij! Iedereen die het leest: bedankt! Iedereen die vote: dubbel bedankt! :)
Ik heb wel gemerkt dat er hier en daar een schrijffoutje in mijn verhaal zit. Als je er eentje ziet, zeg het mij dan gerust! :)
Vote? Comment? Follow?