• Bᴀᴅ Bᴜɴɴʏ Π Jᴇᴏɴ Jᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ •

◆A◆

Bu bölüm çok güleceğiniz yerler var, yani umarım gülersiniz kscşxkcjöckd

🎶 Exo - Overdose

İyi okumalar~

***

"Çünkü seni tanıyorum, Park Chanyeol."

Bad'in artık zar zor duyduğum sesinin ardından boynumu sımsıkı kavrayan adam sonunda beni rahat bırakmıştı. Gözlerim kararırken öksürerek derin nefesler aldım ve dirençsizce dizlerimin üstüne çöktüm. Adamlarla dövüşmekten fazlasıyla yorulmuştum ve gücüm kalmamıştı. Benim gibi böyle çabucak yorulan biri için ISD üyesi olmak aslında bir saçmalıktı. Nemesis'in bir an önce dönmesini ve kendi sıradan hayatıma dönmeyi iple çekiyordum.

Dayım öne fırlayıp beni kaldırırken Hope tüm öfkesiyle Chanyeol denen adama bakıyordu.

Chanyeol'sa şaşkın ama hala sinir akan gözlerini Bad'in üzerine dikmişti. "Kimsin sen?"

"Bad Bunny. Adımı mutlaka duymuşsundur."

Bad silahını indirmeden konuşurken arkadan gelen patırtı kütürtü seslerini duyup başımı çevirdim. Yoongi buraya doğru koşuyordu. Etrafa baktığımda kaos ortamı sona ermişti, çünkü her yer zemine yığılmış kanlı cesetlerle dolmuştu ve bu da midemin kalkmasına sebep olmuştu. Sadece Chanyeol'un arkasında duran birkaç adam vardı, onlar da oldukça gerilmiş ve korkmuş görünüyorlardı.

Dayımın kolları arasında zar zar ayakta dururken iyice fenalaşmıştım ve nefes düzenim bozulmuştu.

"Gerisini halledersin değil mi Bad?" dedi dayım onun omzunu sıkarak. Bad kısa bir şekilde başını salladı.

Yoongi adamları ittirip hışımla karşıdaki bir kapıdan geçti. Sanırım tutsak olan insanların bulunduğu yer orasıydı. Dayım beni kucaklayıp götürürken son gördüğüm şey Hope'un endişeyle bakan gözleriydi.

~•~

"Daha iyi misin?"

Başımı sallayıp üşüyen ellerimle sıcak çikolata dolu bardağı kavradım. Jimin büyük bir gayretle poposu üstünde sürüne sürüne yanıma gelmiş, onunla oynamam için paçamı çekiştiriyordu. Birkaç dakika sonra Yumin de ona katılmıştı. Onlara doğru dudak büzdüm.

"Üzgünüm Minie'ler. Bu ablanız şu an çok yorgun, o yüzden sonra oynayalım."

"Neden birden böyle oldun ki?" dedi Jasmin yengem tezgahta bir şeylerle uğraşırken.  Mutfak yemek kokularıyla kaplanmıştı ve üşüyen bedenim yavaş yavaş ısınıyordu.

"Böyle işlerde iyi olmadığımı biliyorsun." dedim omuz silkerek.

"Neden? Jin bana planından bahsetti. Gayet akıllıcaydı. Tam bir ISD üyesine göre."

"Evet ama keşke aynı şey, uzun süre dövüşebilmek için de geçerli olsa. Çabuk yoruluyor olmam sinirlerimi bozuyor."

"Uzun zamandır doğru düzgün uyuyamayıp yemek yiyemediğin için böyle olmuştur." dedi Jimin'i kucağına alırken. Onu bebek masasına oturttuktan sonra aynı şeyi Yumin'e yaptı.

"Sen ne zaman döneceksin?"

"Yakında. Eskisinden daha iyi bir halde hemde. " deyip bana göz kırptı.

Güldüm. "Böylece ben de huzura erebilirim."

"İnan bana, Jimin ile Yumin'e bakmak adam öldürmekten çok daha zor. Cidden neler çektiğimi bilemezsin." dedi masaya otururken.