• Bᴀᴅ Bᴜɴɴʏ Π Jᴇᴏɴ Jᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ •

◆You Killed My Son◆

Kim Taehyung, sertçe bir yere fırlatıldığında yan düştüğü için kolunun acıdığını hissetti. Elleri arkasından bağlıydı ve kafasında bir çuval vardı.

Birinin onu kaldırıp diz çöker hale getirmesi ve çuvalı kafasından çekmesiyle, derin bir nefes aldı.

"Sonunda!" dedi oksijeni içine çekerken. "İçerisi çok sıcak olmaya başlamıştı. Madem benim gibi fevkalade bir varlığı kaçırıyorsunuz, işinizi düzgün yapın bari! Nefes alamadım be!"

Onu kolundan tutan adam sinirle suratına bir yumruk atacağı sırada, içeride yankılanan ayak sesleri onu durdurdu.

"Tahmin edeyim, genç bir kadın patronunuz var ve cazibemden etkilenip beni kaçırttı öyle değil mi? Üzgünüm ama bir sevgilim var çocuklar. Başım bağlı yani." dedi gözlerine gelen kahküllerini başını yana savurarak uzaklaştırırken. Onu tutan adamın sinirleri gittikçe bozuluyordu. Kaçırılan bir insan nasıl böyle bir durumda dalga geçebilirdi?!

İçeriye giren yaşlı ve takım elbise giymiş olan kadını gören Taehyung'un ağzı şaşkınlıkla aralandı.

"Ama bu pedofiliye girer! Bu kadın annem yaşında be!" dedi yanındaki adama bağırır gibi.

Adam tekrar yumruğunu kaldırdığında kadın, "Dur." diye emtetti.

"Sen." dedi kadın işaret parmağını Taehyung'a doğru uzatarak. "Oğlumu öldürdün. Bunun bedelini ödeyeceksin."

Taehyung yüzünü buruşturdu. "Bakın hanımefendi, ben kimseyi durduk yere öldürmem. Hiçbir ISD üyesi, masum bir insanı durduk yere öldürmez. Oğlunuz her kimse, bana bir yanlış yapmıştır ve ölmeyi hak etmiştir."

Kadın histerik bir şekilde güldü. "Eğer onu cezalandırmakla kalsaydın sana lafım olmazdı. Ama sen onu, korkunç bir işkence yaparak öldürdün! Yıllarca yaptığın bu işkenceden her yerde bahsedildi ve ben, buna sessiz kalmaktan usandım!"

Taehyung şüpheyle kaşlarını çattı. "Sen... Sen o herifin annesi misin?!" dedi hiddetle. "Sevgilimi ve küçük kardeşini öldüren adamın annesi?! Ne hakla benden oğlunu bağışlamış olmamı beklersin?! O bir çocuk katili! Ve bunu yapmasının tek sebebi boktan bir para çantası!"

"Kapa çeneni!" dedi kadın gözlerini kısarak. "Oğluma dil uzatma! O bir çocuğu öldürmüş olamaz. Siz ISD yalancılarsınız. Kim bilir kaç kişiyi suçlu diye kakalayıp öldürdünüz!"

"Biz asla öyle bir şey yapmadık! Kendi gözlerimle gördüm, sadece parayı alıp gidebilirdi ama o ve yandaşı hiç acımadan iki kardeşe ateş ettiler!"

"YALANCI!" Kadının elleri şiddetle titriyordu. "Oğluma attığın iftiraların bedelini ölümle ödeyeceksin. Üstelik sıradan bir ölüm değil, acı dolu bir ölümle."

Taehyung histerik bir şekilde sırıttı. "Ne bekliyorsun? Sana yaşamak için yalvarıp, 'oğluşunu öldürdüğüm için çok üzgünüm' dememi mi? Senin habeş maymunu suratlı oğlunu öldürmüş olmaktan hiçbir zaman pişman olmadım, olmayacağım da."

Kadının gözleri irileşmiş, bedeni zangır zangır titrerken Taehyung sert bir iç çekip devam etti. "Oğlun olacak herif gözlerimin önünde ben daha ona sevdiğimi söyleyemeden sevdiğim kızı ve daha 10'lu yaşlarda olan kardeşini öldürdü. Benim yaşadığım acıyla, onun işkencesi kıyaslanabilir mi sanıyorsun? Benim yıllarca çektiğim çileyle onunki bir midir sence ha?!"

"Yeter! Sus artık, sus! Yalan söylüyorsun! Bunların hiçbiri doğru değil! Yugyeom da diğer insanlar gibi senin yalanlarına inanıyor! Hepiniz yalancısınız!" kadın sinir krizi geçirmeye başladığında yardımcısı olan kız gelip onu sakinleştirmeye çalıştı.