LAST WISH

XXIII

D I A N A' S   I S L A N D

Quinn's POV

It's four o'clock in the morning. Lance and I are already outside waiting for the van to arrive. It's our quarter presentation today and we're going to Diana's Island.

After a couple of minutes the van finally arrived.

Bumukas ang nasa unahang bintana at iniluwa no'n si Ellise with here wide smile. "Good morning, Casey and Lance!" bati niya sa 'min and we greeted her back. Bumaba naman sa driver's seat si Ryle at binuksan ang likod ng sasakyan upang mailagay namin ang aming mga gamit, siya pala ang driver ngayon. Bumukas din ang gitnang pinto ng van at iniluwa naman no'n sina Dylan at Era, they greeted us 'good morning' also and we did the same. And wait– why are they all wearing sunglasses? The sun hasn't fully shown yet!

Biglang kinuha ni Lance ang maletang hawak ko at inilagay sa likod ng sasakyan. What a gentleman!—isa lang ang dala kong maleta at isang bagpack, sapat na 'yon siguro para sa two-days trip na 'to.

He quietly seated beside my seat as soon as he's done putting our suitcases in the compartment. It felt odd that he's not saying a single word. Hindi yata niya ako iniimikan o inaaway ngayon? Himala! And why is he yawning all the time?! Puyat ba siya? Psh. He's being weird again.

"Quinn!"

Papasok na sana ako sa loob ng van nang marinig ko ang isang familiar na boses na tumawag sa 'kin. Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses. Yeah, just as I thought, it's Mike. And he's back from America, huh?

"Good morning." bati niya nang makalapit siya sa 'kin at ngumiti nang sobrang tamis. At naka-sunglasses din siya. Psh. What's with the glasses?

"Good morning." I greeted him back.

"Nalaman ko na may sarili kayong sasakyan kaya makikisabay sana ako kung hindi pa puno? Okay lang ba?"

"Sure." I answered.

"Thanks."

"Kailan ka bumalik galing America? Nalaman mo agad 'yong announcement kahapon ni Ma'am Briones, a? Updated?" tanong ko.

"I just read the announcement kaya bigla akong umuwi. I don't wanna miss this day. Hmm... Pwede ba kita makatabi?" tanong niya with matching puppy eyes, but it won't work. I have promised someone na tabi kami and I always kept my promises... Or nadala lang siguro ako sa pizza?

"Sorry, may katabi na kasi ako, Mike." sagot ko.

"Ah, okay, sayang naman." he replied, hopeless. Sumilip siya loob ng van kung saan pwede pa umupo. The first row are already occupied by Dylan and Era and the middle seats are already occupied also by Lance and probably me. "I guess, I'll just sit at the back." Pumasok na siya sa loob at umupo sa likod.

Pumasok na rin ako sa loob ng van. Tumabi ako kay Lance at ngayon nakaupo ako sa kalapit ng bintana.

Iginala ko ang aking tingin sa paligid. Ito 'yong ginamit naming van noong engagement nina Era at Mark. May LED TV, may mini–fridge at may karaoke kung gusto magkatantahan. Sigurado na magiging relaxing ang byahe namin nito.

Isinara na ni Dylan ang pinto ng van pero may sumulpot na kamay sa pinto at nagulat kaming lahat dahil muntik na maipit ang kamay niya, mabuti at nabawi agad ni Dylan pabalik 'yong pinto.