The Mafia Husband and The Assassin Wife

Chapter 13

Someone's Point Of View

Narito kami ngayon nakaupo sa bench habang hinihintay ang pagdating niya at para kaming naghihintay ng kamatayan namin dahil  bilang miyembro ng Assassins Organization sa bansang ito na si Ma'am Arian mismo ang Boss namin ay nakalagay na sa kontrata na kapag hindi namin nagawa sa oras ang misyon namin ay ang magiging kapalit ay ang buhay namin.

Maganda ang takbo ng organisasyon dahil umaabot ng Hundred Million pataas ang kinikita namin sa isang Misyon lang pero limitado naman ang araw. Sapat na ang pitong buwang binigay sa'min ni Ma'am para hanapin ang tungkol sa nakaraan niya pero ang pinagtataka namin ng partner ko ay wala kaming mahanap, may lead na kami pero wala namang kinalaman ito sa nakaraan niya.

Misyon namin na alamin ang nangyari 12 years ago pero puro nalang mali-mali ang impormasyon na binibigay sa'min at hindi ito konektado dahil may iba pang tinutukoy si Ma'am Arian. Tungkol sa imahe ng isang batang lalaki at sigurado siyang may malaking parte ito sa buhay niya ngunit ang nakikita lang ay tungkol sa kanya at sa kanyang pamilya, alam kong hindi ito tatanggapin ni Ma'am dahil hindi ito ang pinapagawa niya sa'kin, sinabi niya na maliban sa pamilya niya ang gusto niyang malaman.

"Paparating na si Ma'am." sabi ng kasamahan ko. Wala na rin ang akong magagawa dahil kasama ito sa kontrata.

Nakarinig kami ng mga alingawngaw ng mga Motor at paparating ito sa kinaroroonan namin.

"Nandito na siya." saad ng kasamahan ko habang ako naman ay tahimik lang. Tinanggal niya ang kanyang helmet at naglakad ito papunta sa kinaroroonan namin habang ang dalawa niyang mga tauhan ay nakasunod sa kanya.

"Luhod!" utos ng isa sa mga tauhan niya.

"Miss, humihingi ako ng pasensya kung hindi ko nagawa ang Misyon ko." paumanhin ko.

"M-Miss... ginawa na po namin ang lahat ng makakaya namin pero wala po talaga kaming mahanap at pakiramdam ko may kung sino ang nag-utos para hindi niyo na mahanap ang tungkol sa batang 'yun." paliwanag ng kasamahan ko sabay tinutok ni Ma'an ang baril niya sa ulo nito.

"I understand but still you failed." walang awa niyang binaril ang ulo nito at ako naman ang sinunod niyang tutukan sa ulo.

"It's frustrating but still you failed your Mission and a word is not just a word." malamig niyang sabi at sabay binaril niya ako.

Arian's Point Of View

"It's frustrating but still you failed your Mission and a word is not just a word."

Then that's how I end his life and turn around while my Men carried their bodies and thrown away.

I was about to leave when I feel dizzy luckily I hold the hand grip of my Motorcycle while I'm trying to remain calm but my vision started to get blured.

"Pwede ba na wag ka nalang umalis? Please..."

"Wag kang mag alala magkikita pa rin tayo tsaka nangako na ako diba? kung hindi na tayo magkikita ulit hahanapin nalang kita kahit saang sulok ng mundo kaya 'wag ka ng umiyak."

"Promise?"

"Yes, promise."

~

"Daddy! gusto ko siyang makita..."

"Anak, wala ang bangkay niya rito."

"Daddy nasaan na siya?"

"Mahahanap rin natin siya ok? Hahanap ng paraan si Daddy, wag ka nang umiyak."

"Promise?"

"Oo anak, Promise..."

It maybe blurred but somehow I remember that someone promised me, including my Dad and including him. My heart beat so fast, I know he is that special to me since he is the only one who can make me feel this way.