Μέρος 32:Με τα μάτια του Κρίστιαν.

2.2K 202 59
                                    

Την επόμενη μέρα με ξυπνάει ο ηλίθιος χτύπος ενός κινητού.Αποφασίζω να τον αγνοήσω και συνεχίζω τον ύπνο μου.Ο ήχος όμως επιμένει.
<<Κάντο να σκάσει!>>φωνάζω νυσταγμενα στον Λι.Όταν δεν έρχεται καμία απάντηση θυμάμαι ξαφνικά πως ο Λι έχει ήδη φύγει από το κολέγιο.

Ποιανού σκατά κινητό χτυπούσε;

Σηκώνομαι βρίζοντας με μισόκλειστα μάτια και ακολουθώ τον ήχο.Με οδηγεί στα χθεσινά μου ρούχα που βρίσκονται πεταμένα λίγα βήματα πιο μακριά από το κρεβάτι μου.

Σκατά.

Είχα ξεχάσει πως το κινητό του Σεθ ήταν ακόμη μέσα στην τσέπη του παντελονιού μου.Το βγάζω και ρίχνω μια ματιά στην οθόνη.Ο αριθμός που καλεί δεν είναι αποθηκευμένος στη συσκευή οπότε δεν έχω ιδέα ποιος μπορεί να είναι.Ο ήχος της κλήσης που επιμένει ακόμα τρυπάει τα αυτιά μου τώρα και μου σπάει τα νεύρα.Αποφασίζω να το σηκώσω.

<<Ποιος είναι;>>γαβγίζω χωρίς να έχω ξυπνήσει ακόμα εντελώς.
<<Παρακαλώ;Ο Κύριος Σεθ Στάιλερ;>>με ρωτάει μια αντρική φωνή.

<<Σου ακούγομαι για τον Σεθ;>>γκαρίζω.
<<Ορίστε;Μπορώ να μιλήσω με τον Κύριο Στάιλερ παρακαλώ;Είναι σημαντικό.>>μου απαντάει ήρεμα.
Ο παπάρας θα με πρήζει όλη μέρα;
<<Εγώ είμαι.Τι έγινε;>>απαντάω για να ξεμπερδεύω μια ώρα γρηγορότερα

<<Είστε ο Κύριος Σεθ Στάιλερ;>>με ξανά ρωτάει.
Ξεφυσάω και προσπαθώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου.

<<Αυτό είπα.>>απαντάω.

<<Κύριε Στάιλερ,βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσω πως ο πατέρας σας είναι νεκρός.>>

Τολμάς;Donde viven las historias. Descúbrelo ahora